Η Ρέιντζερς δεν... συγχωρεί «φθηνά» λάθη κι ο Παναθηναϊκός πρέπει να μπει σε mode τελικών

Αν δεν υπήρχε αυτός ο καλοκαιρινός «βραχνάς» των ευρώ-προκριματικών -αρχής γενομένης απ’ τη σειρά με τη Ρέιντζερς- κι όλη η έξτρα πίεση που δημιουργούν σ’ όλο τον οργανισμό του Παναθηναϊκού, πιθανότατα αυτή η ήττα απ’ την Μπράγκα (2-1) στο σαββατιάτικο (12/7), τελευταίο φιλικό επί αυστριακού εδάφους, να μην «έλεγε» και τίποτα... Επειδή όμως το πρώτο παιχνίδι με τους Σκωτσέζους στο Ibrox για τον β’ προκριματικό του Champions League απέχει πλέον μόλις 9 μέρες, σωστά ο Ρουί Βιτόρια μίλησε αμέσως μετά το φιλικό με τους Πορτογάλους για «καμπανάκι», το οποίο θα πρέπει να περάσει ως μήνυμα και μέσα στα αποδυτήρια.

Όχι τόσο γιατί ηττήθηκε -δίχως βεβαίως να... καταλάβει πως- απ’ την Μπράγκα, με τους Πορτογάλους να κάνουν τις δύο «κανονικές» ευκαιρίες του στο 88’ και στο 89’, αλλά διότι αυτή η ήττα ήρθε από πολύ «φθηνά» ατομικά λάθη, τα οποία η Ρέιντζερς -όσο κι αν δεν είναι και η ίδια στην καλύτερη δυνατή κατάσταση- ως μέγεθος και «φανέλα» δεν είναι ομάδα που τα... συγχωρεί μέσα στο γήπεδο σ’ αυτό το επίπεδο. Ειδικά μέσα στο «Ibrox»!

Ναι, υπάρχει δεδομένα κόπωση καθότι η προετοιμασία έφτασε στο pick της από πλευράς εντάσεων, διπλών προπονήσεων, έξτρα επιβάρυνσης με βάση τα όσα έγιναν στις καθημερινές προπονήσεις επί αυστριακού εδάφους. Κι όντως ο σχεδιασμός του προπονητικού τιμ, προβλέπει πως σ’ αυτές τις 7-8 προπονήσεις που θα ακολουθήσουν ως τον πρώτο αγώνα στη Γλασκώβη, οι ρυθμοί θα «πέσουν» στο «Γ. Καλαφάτης» και θα αρχίσει να δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στο «φρεσκάρισμα» και στις λεπτομέρειες. Όμως πλέον απ’ το πρωί της Δευτέρας (14/7) μετά την απαιτούμενη «ανάσα» και πνευματική αποφόρτιση ενός ρεπό, όλος ο οργανισμός θα πρέπει να αρχίσει να μπαίνει σε mode τελικών.

Κατανοώ επίσης πως απ’ την ώρα που τελείωσε το ματς με την Μπράγκα έχει πέσει μεγάλο «σταύρωμα» στους δύο «πράσινους» γκολκίπερ. Λογικότατο, διότι το δικό τους «λάθος» κάθε φορά κοστίζει, «πληρώνεται» και δεν διορθώνεται... Κι αυτή είναι στο τέλος της ημέρας και η μοίρα του τερματοφύλακα.
Ο Ντραγκόφσκι έκανε κάκιστη επιλογή στη φάση του 1-0 με το να προσπαθήσει «σπάσει» βιαστικά την μπάλα στα αριστερά για να ξεκινήσει build up, σε μία περιοχή που είχε 13-14 παίκτες. Βεβαίως, σ' αυτό το γκολ μεγάλη «ευθύνη» έχει κι ο Ίνγκασον με το άτσαλο διώξιμο που έκανε στο χαμηλό γύρισμα, αλλά κι ο Μαξίμοβιτς που έχει μείνει στο έδαφος και διαμαρτύρεται για φάουλ σ’ αυτόν τον... απίθανο Αυστριακό ρέφερι (οι δικοί μας είναι... Κολίνα σε σχέση με το επίπεδο αυτών που «σφύριζαν» στα φιλικά), αντί να σηκωθεί αμέσως και να πάει να καλύψει τον τομέα ευθύνης του, για να μην σκοράρει ο Ρικάρντο Όρτα.

Το δε σφάλμα του Λοντίγκιν στο δεύτερο πορτογαλικό γκολ στο 56’, σε μία φάση που βγήκε σωστά έξω απ’ την περιοχή του, αλλά έκανε... πάσα στον αντίπαλο. ήταν ξεκάθαρο λάθος έλλειψης συγκέντρωσης και καθαρού μυαλού. Κι επειδή ο Ελληνορώσος είναι πολύ ισχυρός χαρακτήρας και «τσιγκλήθηκε» ο εγωισμός του, δεν άφησε το λάθος να τον... πάρει από κάτω. Και στο 88’ έκανε αυτό που έπρεπε στο τετ-α-τετ με τον Ελ Ουαζανί για να αποκρούσει και να κρατήσει τον Παναθηναϊκό «μέσα» στη διεκδίκηση της ισοφάρισης.

Το μόνιμο κλίμα ανασφάλειας δεν βοηθάει κανέναν

Θεωρώ, εντούτοις, πως εδώ και καιρό οι πάντες αναλώνονται περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε με το θέμα των τερματοφυλάκων, οδηγώντας σε ένα κλίμα που δημιουργεί μόνιμη «ανασφάλεια» και στερεί την ουσία: Είναι σαφές πως ο Παναθηναϊκός χρειάζεται (και) τερματοφύλακα για να ανεβάσει το επίπεδο του στα γκολπόστ και πράττει πολύ ορθά με το να κινείται στην αγορά, έχοντας ως πρώτη επιλογή του τον Γάλλο Αλμπάν Λαφόν της Ναντ.

Απ’ την άλλη όμως, δεν βοηθάει σε καμία περίπτωση όλη αυτή η «ανακύκλωση» (στο όριο της εμμονής) με το διαρκές update των λαθών που έκανε ο «Ντράγκο» πέρσι στις Σέρρες, στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό κ.ο.κ. Ή με το να καλλιεργείται σταθερά μία αμφισβήτηση για το αν ο Λοντίγκιν είναι πλέον στα 35 του «επαρκής» ή όχι για τον Παναθηναϊκό.

Το πώς θα πορευτεί το «τριφύλλι» με τους γκολκίπερ του, όταν αποκτηθεί κι ο νέος τερματοφύλακας (είτε αυτός είναι ο Λαφόν, είτε κάποιος άλλος) είναι κάτι που θα οριοθετήσει το ίδιο το κλαμπ. Αυτό που δεν έχει περιθώριο να συμβεί, είναι να «χάσει» τον Πολωνό. Το πέρσι είναι... πέρσι και το φέτος είναι φέτος! Αυτό που χρειάζεται ο «Ντράγκο» είναι εμπιστοσύνη κι όχι... μουρμούρα για όλα. Μόνο έτσι θα «επιστρέψει» πνευματικά. Και τον έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός τον «κανονικό» Ντραγκόφσκι στα ματς με τη Ρέιντζερς, διότι αυτός θα είναι βασικός.

Κομβικό να βρεθούν τα συμβατά μοτίβα της εποχής

Πάμε τώρα και στα υπόλοιπα σοβαρά ζητήματα του αγωνιστικού. Στο πρώτο ημίχρονο ήταν (ξανά) σε πολύ... ρηχά νερά η δημιουργία των «πράσινων», μολονότι το pressing τους ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό από κάθε άλλη φορά.
Το «συμπαγές» της άμυνας (πέρα απ’ τα ατομικά λάθη) αρχίζει σιγά-σιγά να φαίνεται, όμως είναι πολύ βασικό για τα ματς που έρχονται με τους Σκωτσέζους να γίνει πολύ πιο αυτοματοποιημένο το «χτίσιμο» του παιχνιδιού του.

Αυτό ακόμα δεν το έχει φτάσει ούτε στο... 20% και στις προπονήσεις που μεσολαβούν ως το Ibrox, είναι κομβικής σημασίας να βρεθούν τα μοτίβα παιχνιδιού που -σ’ αυτή τη φάση της σεζόν- θα δώσουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και θα δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες εκτέλεσης. Είναι σαφές πως λείπει άλλος ένας δημιουργικός χαφ με χαρακτηριστικά... Ουναΐ, όμως εν μέσω καλοκαιριού και λίγο πριν το πρώτο ευρωπαϊκό ματς, αυτό που προέχει είναι να βρουν τις λύσεις ο Βιτόρια με τους υπάρχοντες.

Το θετικό τουλάχιστον είναι πως ο Φώτης Ιωαννίδης επέστρεψε στα γκολ αν κι αγωνίστηκε μόλις 30 λεπτά λόγω της ίωσης που τον ταλαιπώρησε, έχοντας κι άλλες 2-3 ενέργειες που ταλαιπώρησαν αφάνταστα την πορτογαλική άμυνα. Καλό «σημάδι» αυτό το ματς και για τον ίδιο, αλλά και για όλο το game play της ομάδας, προκειμένου να ξαναπάρει τα... πάνω του ο αρχηγός του «τριφυλλιού».