Η τραγική ειρωνεία της ζωής του Πόκριβατς: Νίκησε τον καρκίνο, πέθανε σε τροχαίο

Ο πρώην Κροάτης ποδοσφαιριστής Νίκολα Πόκριβατς άφησε την τελευταία του πνοή το βράδυ της Παρασκευής (18/4) σε τροχαίο δυστύχημα σε ηλικία 39 ετών!

Ο Κροάτης διεθνής ο οποίος συμμετείχε στο Euro 2008 έχασε τη ζωή του μαζί με άλλο ένα άτομο σε τροχαίο και άλλοι τρεις μεταφέρθηκαν με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο του Κάρλοβατς.

Το δυστύχημα σημειώθηκε γύρω στις 20:15, την Παρασκευή 18 Απριλίου, όπου ο ποδοσφαιριστής Νίκολα Πόκριβατς πέθανε σε σύγκρουση τεσσάρων αυτοκινήτων στον περιφερειακό δρόμο Τουράνισκα στο Κάρλοβατς, που βρίσκεται νότια του Ζάγκρεμπ. Πλέον η αστυνομία διενεργεί έρευνα για να διαπιστωθεί τι συνέβη και τα αίτια του θανατηφόρου δυστυχήματος.

Ο Πόκροϊβατς ήταν διεθνής της Κροατίας αφού κλήθηκε από τον Σλάβεν Μπίλιτς για το Euro 2008, και είχε αγωνιστεί στη τοπική NK Vojnic 95, αλλά και σε Μονακό, Σάλτσμπουργκ και Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Μάλιστα, ταξίδευε με τρεις συμπαίκτες του στο αυτοκίνητο που τραυματίστηκαν, εκ των οποίων οι δύο σοβαρά.

Μια καριέρα που σταμάτησε λόγω καρκίνου

Ο Πόκριβατς έπαιξε στη Ντιναμό Ζάγκρεμπ το 2007, λίγο πριν κάνει το άλμα στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, μια εποχή που μπόρεσε να επιδείξει το ταλέντο του πριν χρειαστεί να τελειώσει την καριέρα του το 2015 αφού διαγνώστηκε με Λέμφωμα του Χότζκιν.

Το λέμφωμα του Χότζκιν (αγγλ. Hodgkin's lymphoma), παλαιότερο γνωστό ως νόσος του Χότζκιν, είναι σοβαρή ασθένεια του λεμφικού συστήματος, που προκαλεί καρκίνο σε όλο το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού. Προσβάλλει όλες τις ηλικίες, κυρίως όμως μεταξύ 20-40 ετών, καθώς και μεγαλύτερους των 55 ετών.

Μετά από επιτυχημένη μεταμόσχευση μυελού των οστών από τη μητέρα του, κατάφερε να αναρρώσει. Κατάφερε να αγωνιστεί σε 12 αγώνες Europa League, τέσσερις στο Champions League και 15 παιχνίδια με την εθνική Κροατίας. Μια ασθένεια που κατάφερε να ξεπεράσει και να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο στη χώρα του.

«Είναι αδύνατο να βρούμε λόγια παρηγοριάς σε μια τόσο συγκλονιστική και αφάνταστα θλιβερή στιγμή που έχουμε χάσει μια νεαρή ζωή», ανέφερε η HNS σε ανακοίνωσή της.

«Μπορώ μόνο να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους αγαπημένους του Νίκολα για αυτήν την ανεπανόρθωτη απώλεια και η HNS και η κροατική ποδοσφαιρική οικογένεια θα είναι μαζί τους σε αυτή τη δύσκολη στιγμή», πρόσθεσε ο Πρόεδρος της HNS Μαρίγιαν Κούστιτς.

Η Μονακό απέτισε φόρο τιμής στον πρώην παίκτη της στο λέγοντας: «Ο σύλλογος με λύπη πληροφορήθηκε τον θάνατο του πρώην μέσου Νίκολα Πόκριβατς. Στην οικογένεια και τους αγαπημένους της, η AS Monaco εκφράζει τα πιο ειλικρινή της συλλυπητήρια».

«Δεν μπορούσα ούτε να βουρτσίσω τα δόντια μου»

Στην τελευταία του μεγάλη συνέντευξη, πέρυσι, μίλησε για το πρόβλημα υγείας που τον είχε ταλαιπωρήσει.

«Αυτές οι χημειοθεραπείες ήταν οι χειρότερες. Ειδικά σε αυτόν τον τελευταίο γύρο. Έλαβα χημειοθεραπεία κάθε μέρα, 24 ώρες το 24ωρο, γιατί ο στόχος ήταν να σκοτώσω όλα τα βλαστοκύτταρά μου. Μετά από αυτές τις δυνατές χημειοθεραπείες, δεν ήξερα τον εαυτό μου, απλώς έκανα εμετό, κυριολεκτικά δεν μπορούσα να πάω ούτε στην τουαλέτα για να βουρτσίσω τα δόντια μου, δεν είχα καν τη δύναμη να κρατήσω μια οδοντόβουρτσα στο χέρι μου. Μετά από αυτές τις χημειοθεραπείες, έκανα δύο φορές ακτινοβολία, ακολουθούμενη από μεταμόσχευση. Το οποίο, δόξα τω Θεώ, πήγε με επιτυχία.

Πηγαίνω για εξετάσεις μία φορά την εβδομάδα τους τελευταίους τέσσερις μήνες, η αιματολογική μου εξέταση είναι εξαιρετική τώρα. Μετά από όλη αυτή τη χημειοθεραπεία, τα λευκοκύτταρά μου ήταν 0, και τώρα είναι στα 4, που είναι φυσιολογικό. Εκείνη η περίοδος απομόνωσης ήταν κατά κάποιο τρόπο η πιο δύσκολη για μένα. Ήμουν στην απομόνωση για πενήντα μέρες όπου ο αέρας φιλτράρονταν χωρίς παράθυρα! Έβλεπα κυρίως ταινίες και μιλούσα με την οικογένεια και τους φίλους μου στο κινητό μου. Και ούτω καθεξής, μέρα με τη μέρα.

Όταν αρρώστησα για πρώτη φορά, νόμιζα ότι θα πεθάνω. Ήμουν τυχερός που πήγα έγκαιρα στο νοσοκομείο. Όταν η ασθένειά μου επέστρεψε για δεύτερη και τρίτη φορά, ήταν ακόμα πιο εύκολο γιατί ήξερα τι με περίμενε. Ωστόσο, στην τρίτη μου επιστροφή, δεν ήμουν πλέον εξαρτημένη από τον εαυτό μου, αλλά χρειαζόμουν έναν δότη βλαστοκυττάρων. Κανείς δεν μου απάντησε και μετά η μαμά μου ήταν η τελευταία που προσπάθησε.

Λαμβάνονται βλαστοκύτταρα από άτομα έως 40 ετών, ήταν ήδη 55, αλλά αφού ήταν η μόνη ελπίδα, οι γιατροί προσπάθησαν. Και ευτυχώς τα κατάφεραν και είμαι καλά εδώ και έξι χρόνια. Η μαμά μου με γέννησε κυριολεκτικά δύο φορές. Λένε ότι μετά από πέντε χρόνια, η ασθένεια δεν πρέπει να επιστρέψει ποτέ, ελπίζω ότι θα συμβεί αυτό».

Ο Νίκολα Πόκριβατς θα μείνει στη μνήμη όχι μόνο για το ταλέντο του στο γήπεδο, αλλά και για τη δύναμη, το θάρρος και την αγάπη του για το παιχνίδι που δεν έσβησε ποτέ.