Μόντσου στο Athletiko: «Θέλω να κάνω κάτι σπουδαίο γι' αυτήν την ομάδα»

Πάνω του ο Άρης στήριξε μεγάλο μέρος των φετινών του στόχων. Για την… αφεντιά του δαπάνησε κοντά στα 4εκ ευρώ το περασμένο καλοκαίρι, καθιστώντας τον, την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του club. Ο Μόντσου Ροντρίγκεθ, ένα ακόμη προϊόν της περίφημης La Masia, λίγο πριν πέσει η αυλαία της φετινής πρώτης του σεζόν στα μέρη μας, μοιράζεται στο Athletiko τις εντυπώσεις του, εξιστορεί την μέχρι σήμερα, ιστορία της ποδοσφαιρικής του ζωής, αποκαλύπτει ότι αρκετές ελληνικές ομάδες θα μπορούσαν να αγωνιστούν στη La Liga και αναλαμβάνοντας την ευθύνη που απορρέει από την ταμπέλα της πιο δαπανηρής μεταγραφής του Άρη, υπόσχεται να κάνει κάτι σπουδαίο γι' αυτόν.

Πως θυμάσαι την πρώιμη ενασχόλησή σου με το ποδόσφαιρο;

Άρχισα να παίζω ποδόσφαιρο στα πέντε μου χρόνια στην ομάδα του σχολείου μου. Οι ποδοσφαιρικές ακαδημίες στη Μαγιόρκα στεγάζονται μέσα στα σχολεία και όλα ξεκίνησαν από την περίφημη CIDE που είναι η πιο γνωστή στη γενέτειρά μου. Το είδωλό μου ήταν πάντα ο πατέρας μου, που ήταν κι αυτός ποδοσφαιριστής. Αυτός μου εμφύσησε την αγάπη του για το ποδόσφαιρο και τα σπορ. Από όταν ήμουν πολύ μικρός μου έδειχνε πως να κλοτσάω την μπάλα, και γρήγορα κατάλαβε ότι είχα ένα ταλέντο. Κάθε έτος αναδεικνυόμουν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στην ηλικία μου και κάπως έτσι ήρθε στα δέκα η μεταγραφή μου στη Μαγιόρκα. Εκεί φάνηκε ότι υπήρχε κάτι που μπορούσε να εξελιχθεί και στην πορεία να με οδηγήσει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Πότε κατάλαβες ότι το ποδόσφαιρο θα μπορούσε να γίνει προορισμός ζωής για σένα;

Όταν άρχισα να κερδίζω πολλά ατομικά βραβεία στις μικρές ηλικίες. Ξέρεις τα έχουν ακόμη όλα οι γονείς μου τοποθετημένα στον τοίχο στο πατρικό μου στη Μαγιόρκα. Αυτό που έχω ξεχωρίσει και κρατάω πάντα μέσα στην καρδιά μου ήταν αυτό του καλύτερου νέου ποδοσφαιριστή όλων των Βαλεαρίδων νήσων.
Πως προέκυψε το Μόντσου; Το όνομά σου είναι Ραμόν…
Όταν ξεκίνησα να παίζω στην ομάδα του σχολείου μου ήταν και ένα ακόμη παιδί με το όνομα Ραμόν που είναι και το δικό μου όνομα. Μεταξύ των γονιών μας ξεκίνησε μια κουβέντα για το πως θα μας ξεχωρίζουν και αποφάσισαν εμένα να με φωνάζουν Μόντσου. Δεν σημαίνει κάτι, είναι ένα παρατσούκλι αλλά με ακολουθεί από τότε και το κράτησα.

Γεννήθηκες στη Μαγιόρκα αλλά είσαι φανατικός Μπαρτσελονίστα…

Από πολύ μικρή ηλικία όλη μου η οικογένεια υποστηρίζει φανατικά την Μπαρτσελόνα. Να φανταστείτε ότι στο εξοχικό των παππούδων μου η πόρτα είναι βαμμένη στα χρώματα της Μπάρτσα, με μπλε και κόκκινο χρώμα.

Αληθεύει ότι είπες όχι στη Ρεάλ... λόγω Μπαρτσελόνα;

Ναι είναι αλήθεια. Με είχε δει η Ρεάλ να παίζω στη Μαγιόρκα, με είχε ξεχωρίσει και προσέγγισε τους γονείς μου για να τους πείσει να μετακομίσω στη Μαδρίτη. Δεν αποφάσισαν οι ίδιοι για μένα προς τιμήν τους. Ήρθαν και μου το είπαν και ήμουν εγώ αυτός που είπε όχι στη Ρεάλ, αφού ήμουν οπαδός της Μπαρτσελόνα. Μου ήταν αδύνατο να παίξω στη Ρεάλ.

Μάλλον έγινε για καλό αφού λίγο αργότερα προέκυψε η Μπαρτσελόνα;

Τελικά ναι. Στα δυο χρόνια από τα 10 ως τα 12 μου χρόνια, όλα τα τουρνουά που πήρα μέρος με τη Μαγιόρκα τα έδειχνε η τηλεόραση και εκεί με είδαν οι σκάουτερ της Μπαρτσελόνα. Η απόφαση να ενταχθώ στη La Masia δεν ήταν δύσκολη. Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Από τα 12 ως τα 18 ήμουν στην Ακαδημία. Τότε σου δίνουν ένα διαμέρισμα για ένα χρόνο το οποίο μοιράζεσαι με έναν ακόμη συμπαίκτη σου και μετά αποφασίζεις εσύ για ζωή σου.

Τι είναι αυτό που κάνει τόσο ξεχωριστή τη La Masia;

Το γεγονός ότι από πολύ μικρό σε βάζουν να εξασκείσαι στις επαφές με τη μπάλα. Το πολύ μια ή δυο επαφές. Δίνουν μεγάλο βάρος στην κατοχή και μόλις στα 12 σε βάζουν να αγωνιστείς στο μεγάλο γήπεδο. Εκεί μαθαίνεις να παίζεις αποκλειστικά το 4-3-3, ο σχηματισμός που παίζει πάντα η Μπαρτσελόνα. Γνωρίζεις τον μηχανισμό. Το πως λειτουργεί η ομάδα. Όλα όσα πρέπει να ξέρεις για να ενταχθείς ομαλά όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή και κριθείς ικανός για το επόμενο βήμα.

Δεν το κάνουν πολλοί όμως αυτό το βήμα…

Θυμάμαι ξεκάθαρα ότι κάθε χρόνο, από τα 12 που πήγα εγώ, προστίθενται 11 με 12 νέα ταλέντα. Αποκλειστικά και μόνο όσοι προορίζονταν να αγωνίζονται βασικοί στις ηλικίες τους. Από όλους αυτούς, στα δικά μου χρόνια, μόνο τρεις επιλέχθηκαν για να πάνε στην 1η ομάδα.

Ποιος είναι ο προπονητής στη Masia που άφησε το στίγμα του πάνω σου;

Ο Γκαρθία Πιμιέντα, ο σημερινός προπονητής της Σεβίλλης. Ήταν αυτός που με βοήθησε να κάνω το βήμα από την juvenil στην Barca B. Με βοήθησε πολύ στο τακτικό κομμάτι, μου έδειξε κινήσεις στο γήπεδο που με βοήθησαν πολύ.

Να φανταστώ ότι είχες κάποιο πρότυπο από την 1η ομάδα. Ένα ποδοσφαιριστή που προσπαθούσες να… κοπιάρεις;

Στην αρχή το πρότυπό μου λόγω θέσης ήταν ο Τσάβι Ινιέστα, αλλά καθώς μεγάλωνα έγινε ο Τιάγκο Αλκάνταρα. Όταν ήρθα στον Άρη έμαθα ότι ο πατέρας του, ο Μαζίνιο, είχε εργαστεί ως προπονητής.

Έκανες μια και μοναδική συμμετοχή με την Μπαρτσελόνα σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ. Μπορείς να περιγράψει το συναίσθημα;

Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω το συναίσθημα. Ένα παιδικό όνειρο εκπληρώθηκε, ειδικά όταν το ντεμπούτο μου έγινε σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ.

Θα μπορούσες να πάρεις παραπάνω ευκαιρίες;

Η εποχή στην οποία ήμουν εγώ στη Μπάρτσα ήταν δύσκολο να πάρεις ευκαιρία, αφού στη θέση που αγωνιζόμουν είχαν έρθει παίκτες 40-50 εκατομμυρίων όπως οι Ράκιτιτς, Βιντάλ, Πιάνιτς, Ντε Γιόνγκ. Δεν ήταν μια εποχή που η Μπαρτσελόνα έδινε το κίνητρο στους μικρούς να παίξουν στην 1η ομάδα όπως γίνεται τώρα. Στα 20 μου χρόνια αυτό που ήταν σημαντικό για μένα ήταν να παίζω, για αυτό και αποφάσισα να κάνω το επόμενο βήμα.

Πως ήταν όταν έφυγες πρώτη φορά από το προστατευμένο περιβάλλον της Μπαρτσελόνα, πηγαίνοντας δανεικός στη Χιρόνα;

Η μετάβαση ήταν ομαλή. Ήταν κι αυτή μια ομάδα της Καταλονίας, μια μικρή ομάδα που όλα λειτουργούν οικογενειακά και η υποδοχή που μου επιφύλαξαν ήταν υποδειγματική. Από τη διοίκηση και το επιτελείο μέχρι τους φιλάθλους της ομάδας.

Αντίθετα στην Γρανάδα δεν έπαιξες πολύ;

Στη Γρανάδα έμεινα ένα εξάμηνο καθώς τα πράγματα δεν ήταν όπως τα περίμενα, αλλά σίγουρα η σύντομη παρουσία μου εκεί μου δίδαξε πολλά πράγματα για τον κόσμο του ποδοσφαίρου. Εκεί βέβαια γνώρισα τη μελλοντική μητέρα των παιδιών μου και αυτό πάντα θα έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.

Η Βαγιαδολίδ αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο στην καριέρα σου;

Αναμφίβολα. Στη Βαγιαδολίδ όλα ήταν τέλεια ειδικά επειδή ανεβήκαμε από την 2η κατηγορία στη La Liga όταν πήγα στα μέσα της σεζόν. Ακολούθησε μια δύσκολη χρονιά αφού ήρθε αμέσως ο υποβιβασμός. Εκεί κατάλαβα ότι ωρίμασα ποδοσφαιρικά, και εισήλθα πνευματικά στον κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Η χρονιά πριν έρθεις στον Άρη ήταν καταπληκτική για σένα. Βασικός σε όλα τα παιχνίδια και σημαντικός στην πορεία της ανόδου. Πως και επέλεξες να μην συνεχίσεις στη Βαγιαδολίδ και αν έρθεις στον Άρη. Φάνηκε μια περίεργη απόφαση.

Ο στόχος ήταν να ανέβει η Βαγιαδολίδ ξανά στη μεγάλη κατηγορία και τον πετύχαμε. Ήθελα ένα καινούργιο πρότζεκτ στην καριέρα μου και μαζί με την οικογένειά μου και τον ατζέντη μου καταλάβαμε ότι ήταν το καλύτερο για μένα.

Τι ήξερες πριν έρθεις στον Άρη για την ομάδα;

Τον Άρη τον γνώριζα γιατί εξαιτίας της παρουσίας πολλών Ισπανών ποδοσφαιριστών, έχει ένα καλό όνομα στην πατρίδα μου. Αρκετούς από αυτούς που ήταν στο παρελθόν ή την περασμένη χρονιά στην ομάδα τους ήξερα. Ήρθα σε επαφή μαζί τους και αυτό έκανε πιο εύκολη την απόφασή μου.

Πως τα βρήκες τα πράγματα; Καλύτερα ή χειρότερα;

Πολύ καλύτερα για να είμαι ειλικρινής. Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι οικογενειακώς που είμαστε εδώ. Ήταν μια καλή πρώτη χρονιά που θέλω να την κλείσω με την κατάκτηση της 5ης θέσης και ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο.

Σε γεμίζει με παραπάνω ευθύνη ότι έγινες η ακριβότερη μεταγραφή του Άρη;

Υπήρξε κι αυτό ένα κομμάτι της απόφασης να έρθω εδώ. Γιατί όταν μια ομάδα επενδύει σε σένα ως την πιο ακριβή μεταγραφή της ιστορίας του, σε γεμίζει ευθύνη. Με κάνει να θέλω να δώσω το κάτι παραπάνω και να κάνω σπουδαία πράγματα για αυτή την ομάδα.

Ποια είναι η θέση που σου ταιριάζει περισσότερο στο γήπεδο;

Θεωρώ τον εαυτό μου ένα ολοκληρωμένο ποδοσφαιριστή. Μπορώ εξίσου να αμυνθώ αλλά και να επιτεθώ, είμαι πολύ ανταγωνιστικός, θέλω πάντα να κερδίζω και αυτό τον χαρακτήρα τον βγάζω στο γήπεδο. Το μεγάλο μου ατού πάντως είναι τα χτυπήματα και για αυτό αναλαμβάνω τις στημένες μπάλες.

Τα δουλεύεις τα χτυπήματα;

Από πάντα. Είναι άλλωστε αυτό που μου δίδαξε ο πατέρας μου. Πως να χτυπάω την μπάλα μου. Νομίζω ότι τον ξεπέρασα τελικά (σ.σ γέλια). Φέτος δεν κατάφερα να βάλω αρκετά γκολ με φάουλ, υπόσχομαι να το κάνω του χρόνου.

Γιατί δεν κατάφερε ο Άρης να μπει την 4άδα;

Είναι λίγο δύσκολο να το εξηγήσω. Είμαστε μια καλή ομάδα με καλούς ποδοσφαιριστές αλλά δεν παίζουμε μόνοι μας. Τον ίδιο στόχο και εξίσου καλές ομάδες με κορυφαίους στην Ευρώπη παίκτες, έχουν και όσοι μπήκαν στα playoffs. Κάποιες μικρές λεπτομέρειες όταν είμασταν στις πρώτες θέσεις ήταν αυτές που εντέλει έκαναν τη διαφορά.

Πως διαχειριστήκατε την αλλαγή προπονητή μεσούσης της περιόδου;

Είμαστε μια πολύ δεμένη ομάδα, ήδη γνωριζόμαστε πολύ καλά μεταξύ μας. Έχω να πω μόνο καλά πράγματα για τον Μάντζιο. Από την πρώτη μέρα που ήρθα μου τα πρόσφερε όλα και του είμαι ευγνώμων για αυτά που προσέφερε στην ομάδα.

Η σχέση σου με τον κόσμο ποια είναι;

Έχω μείνει ενθουσιασμένος από την συμπαράσταση του κόσμου. Όχι μόνο εγώ αλλά και η οικογένειά μου και όσοι φίλοι μου έχουν έρθει να παρακολουθήσουν παιχνίδια του Άρη. Έχουν μείνει εκστασιασμένοι.

Πως σου φάνηκε η ποιότητα και το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος;

Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα. Τόσο η ποιότητα όσο και το ταλέντο αρκετών παικτών που σε τακτικό επίπεδο μπορούν να παίξουν πολύ ψηλά. Από τις 14 ομάδες οι δέκα τουλάχιστον θα μπορούσαν να παίξουν στο ισπανικό πρωτάθλημα, να ανταγωνιστούν 6-7 ομάδες της πατρίδας μου. Αυτό φαίνεται και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και στην πορεία του Ολυμπιακού.

Θα έλεγε το ίδιο και για το επίπεδο της ελληνικής διαιτησίας;

Παντού μπορείς να παρατηρήσεις τα ίδια πράγματα. Εγώ κοιτάω τη δουλειά μου και τα αφήνω έξω αυτά.