Ντόντα Χολ: Ο πόνος της απώλειας που έγινε κίνητρο στην μπασκέτα μιας αυλής
Ολυμπιακός και Ντόντα Χολ θα πορευτούν μαζί, με τους ερυθρόλευκους να προσθέτουν στο ρόστερ τους έναν ποιοτικό ψηλό, o οποίος φλέρταρε με μία πιθανή μεγάλη καριέρα στο μπέιζμπολ πριν η μοίρα τού παίξει άσχημο παιχνίδι και τον κάνει να δει το μπάσκετ με μεγάλο πάθος.
Γεννημένος και μεγαλωμένος σε μία μικρή πόλη της Αλαμπάμα των ΗΠΑ ο Ντόντα Χολ έμαθε να αγαπά τον αθλητισμό λόγω του πατέρα του, Ντόναλντ. Ο γεννημένος το 1997 σέντερ έρχεται στον Πειραιά για την μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του (μέχρι την επόμενη), κουβαλώντας μαζί του μία ιστορία πόνου που εξελίχθηκε σε μεγάλο κίνητρο.
Το χτύπημα της μοίρας που του άλλαξε τη ζωή
Ήταν 13 Νοεμβρίου 2010 όταν ο 13χρονος τότε Ντόντα έκανε το ντεμπούτο του με την σχολική ομάδα του γυμνασίου στην πόλη Λουβέρν. Ένα μπασκετικό ταλέντο στα σκαριά που χώθηκε στο μπάσκετ λόγω του πατέρα του. Ο Ντόναλντ Χολ βρισκόταν στις εξέδρες του σχολικού γηπέδου, καμάρωνε τον γιο του να παίζει και να είναι μάλιστα ένας από τους καλύτερους. Όλα αυτά πριν επικρατήσει αναστάτωση στις εξέδρες.
Ο πατέρας του Ντόντα Χολ είχε υποστεί καρδιακή προσβολή εν ώρα αγώνα. Την ώρα που καμάρωνε τον γιο του στο παρκέ, στο ντεμπούτο του με την σχολική ομάδα. Ο νέος σέντερ του Ολυμπιακού το έμαθε μετά από την λήξη του αγώνα. Όταν κάποιος από την ομάδα πήγε στα αποδυτήρια και του είπε να βγει έξω στις εξέδρες για να τσεκάρει αν ο μπαμπάς του ήταν καλά.
Είδε κόσμο όρθιο, αναστατωμένο. Τότε κατάλαβε πως κάτι κακό είχε συμβεί. Τότε πληροφορήθηκε πως ο Ντόναλντ Χολ, ο πατέρας του, είχε αφήσει την τελευταία του πνοή βλέποντας τον γιο του να παίζει μπάσκετ, όπως οι δυο τους στην αυλή.
Η μπασκέτα στην αυλή του σπιτιού και το Νο45
Έκτοτε τίποτα δεν ήταν ίδιο για τον Ντόντα Χολ και την οικογένειά του. Η μοίρα είχε παίξει άσχημο «πικ εν ρολ» με την ζωή του. Είχε όμως βάλει ένα μεγάλο στόχο: να κάνει τον μπαμπά του περήφανο με κάθε τρόπο. Μετά την απώλεια του πατέρα του ο Ντόντα Χολ αγάπησε το μπάσκετ σε ακραίο βαθμό. Πέρναγε τουλάχιστον 6-7 ώρες σε ένα γυμναστήριο, με μία μπάλα στα χέρια κάνοντας σουτ.
Το μπάσκετ ήταν πλέον το «happy place» του, η ασχολία στην οποία έβρισκε ηρεμία, γαλήνη. Η μητέρα του, Μαίρη τον παρατηρούσε έχοντας μείνει άφωνη. Στήριζε τα βήματα του γιου της γιατί γνώριζε τον πόνο που κρυβόταν από πίσω. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός πως μετά από την κηδεία του πατέρα του, αυτή την τόσο δύσκολη στιγμή στη ζωή κάθε γιου, κάθε συζύγου, κάθε γονέα ή αδελφού, ο Ντόντα Χολ επέστεψε σπίτι πηγαίνοντας απευθείας στην αυλή του σπιτιού τους. Στην μπασκέτα που έπαιζε «μονάκι» μαζί με τον πατέρα του. Έτσι ένιωθε ακόμα κοντά του.
Κι αν κάποιος έχει αναρωτηθεί με ποια λογική ο Ντόντα Χολ έχει επιλέξει τον αριθμό 45 στην φανέλα του στην επαγγελματική του πορεία στο μπάσκετ, ο λόγος είναι ένας και απλός. Ο πατέρας του. Ο θάνατος του Ντόναλντ Χολ άλλαξε παντελώς την κοσμοθεωρία του Ντόντα. Άλλαξε την απόψή του και τον τρόπο που βλέπει τη ζωή και άρχισε να ζει την κάθε στιγμή πιο έντονα.
Το 45 δεν είναι απλά ένας αριθμός για τον Χολ μιας και ο πατέρας του άφησε την τελευταία του πνοή σε πολύ νεαρή ηλικία, μόλις 45 ετών.
Το κολλέγιο και ο άνθρωπος «κλειδί»
Ο Ντόντα Χολ είχε στόχο να διαπρέψει στο μπάσκετ. Θα το έκανε προφανώς και για το μέλλον του και το πιθανό όνειρο του ΝΒΑ αλλά κυρίως για τον πατέρα του. Μένοντας μόνος του με την μητέρα του, την οποία υπερ-αγαπά η ευθύνη μεγάλωσε.
Ένας άνθρωπος που έπαιξε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στο μέλλον του Ντόντα Χολ ήταν ο του προπονητής στο σχολείο, Ρίτσαρντ Ντόρσεϊ. Όχι, δεν έχει καμία σχέση με τον Τάιλερ. Ήταν όμως εκείνος που είχε αντιληφθεί το ταλέντο του Ντόντα και τον βοήθησε να ξεκινήσει την κολλεγιακή του καριέρα.
Έτσι και έγινε. Ο Ντόντα Χολ αγωνίστηκε για το πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα όπου και διέπρεψε, με τον προπονητή του στο σχολείο να αποκτά ενεργό ρόλο στην μπασκετική του ζωή και καριέρα. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα πως ο Ντόντα Χολ υπέγραψε το συμβόλαιό του με το πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα έχοντας στο πλευρό του τη μητέρα του και τον προπονητή του. Ούτε το μέρος ωστόσο ήταν τυχαίο μιας και οι υπογραφές μπήκαν στις εξέδρες του σχολικού γηπέδου όπου ο πατέρας του είχε χάσει τη ζωή του.
Βγάζω φωτογραφίες για τη μαμά μου
Μέσα στις υποχρεώσεις ενός επαγγελματία αθλητή είναι και οι συνεντεύξεις. Κάτι τέτοιο όμως δεν ταιριάζει με την νοοτροπία του Ντόντα Χολ ο οποίος δεν νιώθει άνετα και δεν του αρέσει να βρίσκεται μπροστά σε κάμερες κάνοντας δηλώσεις. Το κάνει απλά από υποχρέωση, επειδή πρέπει, επειδή είναι επαγγελματίας.
Τα 45λεπτα τηλεφωνήματα
Η αγάπη του για την μητέρα του, Μαίρη είναι δεδομένη. Πλέον όλα γίνονται γι' αυτή. Για να είναι εκείνη καλά και περήφανη. Κάποιος θα μπορούσε να τον πει «μαμάκια» και ο Ντόντα Χολ δεν έχει κανένα παράπονο με αυτό τον χαρακτηρισμό. Άλλωστε η μητέρα του είναι ο λόγος που ο Χολ ποζάρει σε φωτογραφίες μιας και υπό κανονικές συνθήκες δεν βγάζει «παρά μόνο για την μαμά μου».
Η καριέρα του τον έφερε στην Ευρώπη. Πολύ μακριά από την Αλαμπάμα και τη μητέρα του. Η κυρία Μαίρη όμως είναι η μεγαλύτερή του θαυμάστρια. Τον συμβουλεύει και τον παρακολουθεί παρά την διαφορά ώρας που χωρίζει την Ευρώπη με την Αλαμπάμα. «Μιλάω 45 λεπτά τουλάχιστον με τη μαμά μου πριν από κάθε ματς» ανέφερε σε σηλώσεις του ο Ντόντα Χολ. Η αγάπη μαμάς και γιου άλλωστε είναι σε άλλη διάσταση.
Το μεγάλο ερυθρόλευκο στοίχημα
Ερχόμενος στον Ολυμπιακό και έχοντας περάσει από Μονακό και Μπασκόνια, ο Ντόντα Χολ έχει βάλει μεγάλο στοίχημα με τον εαυτό του να τα καταφέρει. Άλλωστε όπως γράφει και το τατουάζ που έχει στο χέρι του «Η ζωή είναι μικρή» και ο Αμερικανός ψηλός θέλει να ζήσει την κάθε στιγμή σαν ένα «μονάκι» μπάσκετ με τον μπαμπά του στην μπασκέτα της αυλής.
Είναι ο κορυφαίος σε ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα στην Euroleague. Φαίνεται πως οι 6-7 ώρες ημερησίως στο γυμναστήριο μπροστά από μία μπασκέτα μετά το θάνατο του Ντόναλντ Χολ είχαν αποτέλεσμα. Όλα άλλωστε γίνονται ώστε ο μπαμπάς του να τον κοιτά από ψηλά και να του δίνει την καλύτερη ασίστ για τα πιο εντυπωσιακά alley-hoop καρφώματα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
To depth chart του Ολυμπιακού με την προσθήκη του Ντόντα Χολ
Ο Χολ κάνει... άλμα καριέρας στον Ολυμπιακό - Η μέχρι τώρα πορεία του Αμερικανού
