Ο Γιώργος Χήνας στο Athletiko: «Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός είναι υπέρ της πολυετούς παρουσίας της Χάποελ στην Euroleague»

Από το περασμένο καλοκαίρι έως και σήμερα μια νέα δύναμη έχει κάνει την είσοδό της στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, με σκοπό όχι απλώς να σταθεί σε υψηλό επίπεδο, αλλά να πάρει θέση στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Οι βλέψεις της Χάποελ Τελ Αβίβ έχουν ως ταβάνι τον ουρανό και το πρώτο βήμα, με την κατάκτηση της Euroleague ήταν ένα προμήνυμα για όσα θέλει να φέρει στο μέλλον.

Ο Οφέρ Γιανάι έφερε το όραμά του και αρκετοί ακολούθησαν. Από τους πρώτους που αποτέλεσαν μέρος αυτού του πρότζεκτ ήταν ο Γιώργος Χήνας. Ο General Manager της ομάδας του Τελ Αβίβ ήταν αυτός που «έτρεξε» το πρότζεκτ στελέχωσης του ρόστερ, από το καλοκαίρι του 2024 έως και σήμερα, με τη συμβολή του να είναι καθοριστική ώστε να φτάσει η ομάδα από το Ισραήλ στον πρώτο Eurocup τίτλο στην ιστορία της.

Οι βλέψεις όμως δεν σταματούν εκεί. Το πλάνο είναι μεγαλεπήβολο και η όρεξη και η δίψα για επιτυχία είναι τεράστια. Κάτι που ήρθε να επιβεβαιώσει και στη μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε στο Athletiko, την πρώτη μετά την κατάκτηση του Eurocup από τους κόκκινους του Τελ Αβίβ.

Ο Γιώργος Χήνας στις παρακάτω γραμμές μίλησε για όλα. Από τις δυσκολίες της σεζόν, την περίπτωση Μότλεϊ, την αποχώρηση Μπέβερλι, έως τις μεταγραφικές υποθέσεις και το θέμα Μίτσιτς, αλλά και το πλάνο της ομάδας για πολυετή παρουσία στην Euroleague, που έχει την στήριξη τόσο του Ολυμπιακού, όσο και του Παναθηναϊκού.

Η κατάληξη του δεύτερου τελικού του Eurocup ήταν αυτό που οραματιζόσουν όταν έκανες το ταξίδι από την Αθήνα στο Τελ Αβίβ για την Χάποελ;

«Ήταν αυτό ακριβώς κι ακόμα περισσότερα. Είχα αποφασίσει να πάω σε μια ομάδα που να μπορεί να διεκδικεί τίτλους. Δεν θα ήθελα να είμαι σε μια ομάδα στην οποία παλεύουμε χωρίς να υπάρχει κάποιος στόχος και να υπάρχει συνέχεια. Το πρώτο πράγμα για το οποίο έκανα τη μετάβαση ήταν να είμαι σε μια ομάδα ανταγωνιστική και το δεύτερο να χτίσουμε μια ομάδα με mentality νικητή. Αυτό δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά πρέπει να υπάρχει και συνέχεια».

Η σεζόν είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα, πολλά πράγματα να διαχειριστείτε. Από το... πάγωμα του Μότλεϊ, στην αποχώρηση του Μότλεϊ και κάποια δημοσιεύματα για τον Καμπόκλο. Πώς καταφέρατε και τα διαχειριστήκατε και μείνατε όρθιοι, γιατί πολλές ομάδες θα... έσπαγαν;

«Ήταν μια δύσκολη πραγματικότητα λόγω των ταξιδιών, ταξιδεύαμε κάθε εβδομάδα και δεν είχαμε εντός έδρας παιχνίδια για το Eurocup στο Ισραήλ. Το πιο βασικό ήταν η περίπτωση του Μότλεϊ. Η ομάδα τότε θα μπορούσε να είχε διαλυθεί και την κράτησε ο Στέφανος (Δέδας) με προσωπικές προσπάθειες. Σε όλη αυτή τη διαδικασία έπαιξε μεγάλο ρόλο ο ιδιοκτήτης, Όφερ Γιανάι. Είναι πολύ κοντά στην ομάδα. Δεν ξέρω να υπάρχουν πολλοί τέτοιοι ιδιοκτήτες. Θέλει να μαθαίνει τα πάντα, πηγαίνει στην προπόνηση, ταξιδεύει σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια με την ομάδα. Μιλάμε για έναν επιχειρηματία υψηλού βεληνεκούς, παρ' όλα αυτά είναι πολύ κοντά στην ομάδα.

Αυτό που μας κράτησε στο τέλος, γιατί περάσαμε δύσκολα με κακές ήττες στην Ποντγκόριτσα και ήττα από την Μπερ Σεβά, ήταν πως αυτή η ομάδα ήταν εντός και εκτός γηπέδου μια γροθιά. Οι παίκτες έχαναν-κέρδιζαν έβγαιναν όλοι μαζί. Στον ελεύθερο χρόνο τους οι αθλητές επέλεγαν να βγουν με τους συμπαίκτες τους. Αυτό το συζητούσαμε με τους προπονητές και λέγαμε πως αυτό μέσα στο γήπεδο θα βγει. Γιατί όταν είσαι μια γροθιά έξω από το γήπεδο, στο παρκέ θα παίξεις για τον συμπαίκτη σου. Και αυτό έγινε».

Εσύ τι κατάσταση συνάντησες στο Τελ Αβίβ το καλοκαίρι και πόσο έχει προχωρήσει η ομάδα; Πόσα βήματα προόδου έχεις δει;

«Το κλαμπ έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου. Το πρώτο και το βασικό, για να μην γελιόμαστε, ήταν ότι οργανωτικά προοδεύσαμε, αλλά μιλάμε για έναν μεγάλο οργανισμό με πολύ κόσμο στο Ισραήλ. Ήταν μια ομάδα που είχε να πάρει τίτλο πολλά χρόνια. Ο κόσμος περίμενε έναν τίτλο. Πρωτάθλημα πήραμε το 69 τελευταία φορά και Κύπελλο το 1992. Αυτό ήταν δύσκολο, το πώς θα χτίσεις μια ομάδα νικήτρια σε έναν οργανισμό που δεν έχει συνηθίσει να κερδίζει. Εκεί βοήθησε ο Στέφανος (Δέδας) και μετέπειτα ο Δημήτρης (Ιτούδης) με την παρουσία του και τις παραστάσεις του από το υψηλότερο επίπεδο. Και φυσικά παίκτες που ήταν διψασμένοι. Έχουμε ένα ρόστερ 15 αθλητών, κανένας δεν είχε ευρωπαϊκό τίτλο. Δεν είχαν εμπειρία, έπρεπε να τη χτίσουμε. Και ως κλαμπ και ως ομάδα μεγαλώσαμε μέσα από αυτή τη χρονιά».

Ο Ιτούδης έφερε το κλαμπ στο επίπεδό του!

Μιας και αναφέρθηκες στη νοοτροπία νικητή, ο Δημήτρης Ιτούδης τι έφερε στην ομάδα; Ήταν δρομολογημένο να έρθει στην Χάποελ ή αυτό συνέβη στην πορεία;

«Δεν ήταν δρομολογημένο. Από ένα σημείο και μετά η διοίκηση και ο ιδιοκτήτης ήθελαν να στελεχώσουν προπονητικά το τμήμα. Είναι πολύ σημαντικό να πούμε ότι ό ιδιοκτήτης έκανε τα πάντα να κρατήσει τον Στέφανο εδώ. Δεν συζητούσε καν να φύγει. Γι αυτό και βρέθηκε η φόρμουλα να συνεχίσει ως βοηθός. Αυτό που κάνει τον Ιτούδη ξεχωριστό, κατά την άποψή μου, είναι πως μετά από τόσους τίτλους, η καθημερινότητά του είναι σαν να μην έχει κερδίσει κανέναν τίτλο. Είναι απίστευτα απαιτητικός από προπονητές και σταφ, απαιτεί κάθε λεπτομέρεια, να γίνουν όλα σωστά και έχει δίψα για να κερδίσει. Είναι σαν να έχει ξεχάσει τι έχει κάνει στο παρελθόν. Οι επιτυχίες του είναι μέσα του, τις μεταφέρει και έχει μια αύρα που σε σπρώχνει στο επόμενο επίπεδο. Δεν μπορείς να μην πιεστείς για να καταφέρεις πράγματα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος, να φέρει το κλαμπ στο επίπεδό του».

Πώς καταφέρνει ένα κλαμπ με αυτούς τους παίκτες όπως ο Μότλεϊ, ο Φόστερ, ο Μάνταρ, ο Καμπόκλο, να γίνουν coachable και να παίξουν και για τον προπονητή;

«Ήταν μια πολύ δύσκολη διαδικασία. Από τη στιγμή που ήρθε ο κόουτς, ο οποίος παρακολουθούσε την ομάδα, αλλά έλεγε πως αν δεν την ζήσεις την ομάδα όπως έλεγε, δεν μπορείς να νιώσεις τι συμβαίνει. Δεν είχε και περίοδο προετοιμασίας. Το βασικό ήταν να πείσει τους παίκτες πως υπάρχει μόνο ένας τρόπος. Να ακολουθήσουν τον τρόπο του και θα έρθει η ανταμοιβή. Αυτό δεν είναι εύκολο γιατί υπάρχουν παιδιά με εγωισμό, με προσωπικούς στόχους. Όταν το καταφέραμε αυτό, να πειστούν οι αθλητές για την κατεύθυνσή μας, μετά λόγω και των χαρακτήρων τους δημιουργήθηκε μια μαγιά που ήταν αδιαπέραστη και κανείς δεν μπορούσε να κόψει τον δρόμο μας».

Αυτός ήταν και ένας λόγος που δεν έμεινε στο Τελ Αβίβ και ο Μπέβερλι; Δεν πείστηκε για τον τρόπο που έπρεπε να ακολουθήσει;

«Η διαφορά με τον Πατ, μιλάμε για έναν τρομερό επαγγελματία ακόμα και στα 36 του έκανε πράγματα αδιανόητα για την Ευρώπη, όσον αφορά την προετοιμασία του, είχε έναν ιδιαίτερο ρόλο στην ομάδα, τραυματίστηκε και έτυχε να τραυματιστεί όταν ήρθε ο κόουτς Ιτούδης. Μετά η ομάδα είχε βρει χημεία και ουσιαστικά η ομάδα δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στις δικές του ανάγκες, αυτός έπρεπε να προσαρμοστεί στην ομάδα. Κάτι που δεν μπορούσε να κάνει. Δεν μπορείς σε μια τέτοια ηλικία να αλλάξεις το mindset του αθλητή και φιλικά χωρίσαμε».

Μιλήσατε; Σας έστειλε συγχαρητήρια για το Eurocup;

«Ναι μιλήσαμε, μας συνεχάρη».

Τώρα, η επόμενη πίστα είναι το πρωτάθλημα;

«Ο επόμενος στόχος είναι το πρωτάθλημα που είναι πάρα πολύ σημαντικό για εμάς».

Τι feedback εισπράττεις από τον κόσμο;

«Είναι σε μια κατάσταση διαρκών πανηγυρισμών. Όταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ κάναμε 3 προσπάθειες για να φύγουμε από τον διάδρομο αφίξεων και δεν τα καταφέραμε. Πραγματικά δεν τα καταφέραμε. Με τη βοήθεια της αστυνομίας φύγαμε. Δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε από τον κόσμο. Δεν ξέραμε πόσες χιλιάδες κόσμου είχε. Η κατάσταση είναι πανηγυρική και κατάσταση εορτασμού, αλλά προσπαθούμε να επαναφέρουμε τον κόσμο να συγκεντρωθεί στα επόμενα παιχνίδια. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει άσχημες καταστάσεις και να πας στην άλλη πλευρά, αν οι παίκτες δεν είναι συγκεντρωμένοι. Η δουλειά δεν έχει τελειώσει για εμάς. Θέλουμε να προετοιμαστούμε για τους τελικούς. Η Ευρωλίγκα είναι του χρόνου, κάτι τελείως διαφορετικό».

Υπήρξε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια των προηγούμενων μηνών που να είπες "ναι αυτό το πρότζεκτ θα πετύχει", ακόμα και στις δύσκολες στιγμές που περάσατε;

«Θα έλεγα όταν μετά τις δύο ήττες από Μπουντούτσνοστ και Μπερ Σέβα, η οποία ήταν πολύ μεγάλη ήττα για εμάς, ο τρόπος που διαχειριστήκαμε συνολικά και με τους αθλητές και με τη διοίκηση, άλλη ομάδα θα είχε διαλύσει. Εκεί κατάλαβα, γιατί είδα πως αντέδρασαν όλοι, πως δεν θα σπάσει στα δύσκολα. Κατάλαβα ότι θα προχωρήσουμε και θα πάμε μακριά με την Τουρκ Τέλεκομ. Το ματς που φοβόμουν ήταν με την Τουρκ Τέλεκομ. Κόντρα σε μια πολύ ποιοτική ομάδα. Πίστευα πως αν περνούσαμε από εκεί θα τα καταφέρναμε».

Η παραμονή του Μότλεϊ ήταν μια νίκη εκτός γηπέδου για την Χάποελ

Ένα από τα θέματα που διαχειριστήκαμε ήταν η περίπτωση του Μότλεϊ, ο οποίος στους τελικούς του Eurocup ήταν κυριαρχικός και έδειξε πως ήταν παίκτης επιπέδου Euroleague. Ο τρόπος που τον διαχειριστήκατε και επέστρεψε, είναι ένα μήνυμα από εσάς πως η Χάποελ ήρθε για να μείνει;

«100%! Αυτό υλοποιήθηκε λόγω της επιμονής του Όφερ Γιανάι. Έκανε πολύ μεγάλες θυσίες και προσωπική προσπάθεια για να επιστρέψει. Όταν ήμασταν κοντά εγώ έκανα ένα ταξίδι στο Λονδίνο και συνάντησα τον ατζέντη του για να τελειώσουμε τη συμφωνία. Ουσιαστικά ήταν μια νίκη εκτός γηπέδου για εμάς και η ομάδα έδωσε το μήνυμα πως υπάρχει μια σταθερή δομή, μια σοβαρή κατάσταση και ουσιαστικά δείξαμε ότι ανήκουμε στο παραπάνω επίπεδο».

Μότλεϊ και Χάποελ θα πορευτούν μαζί και την επόμενη σεζόν, σωστά;

«Έχει συμβόλαιο και για την επόμενη σεζόν και είναι πολύ χαρούμενος. Είναι κομμάτι της ομάδας».

Ανέφερες πριν πως οι παίκτες έβγαιναν όλοι μαζί εκτός παρκέ. Οι επιτυχίες εντός παρκέ ήταν αντανάκλαση αυτού του κλίματος που θέλατε να δημιουργήσετε;

«Ακριβώς, αυτό που λένε όλοι περί ομάδας-οικογένειας, εγώ το ένιωσα από τον Ιούνιο. Είναι μια ομάδα που αναγεννήθηκε από τις στάχτες της. Μου θυμίζει λίγο την ΑΕΚ. Υπήρχε ένα οικογενειακό κλίμα και σιγά σιγά μπολιάστηκαν διάφορα άτομα και σε κάνει εδώ το περιβάλλον να νιώθεις ζεστά, να νιώθεις κομμάτι της οικογένειας και πλέον είμαστε κομμάτι της ιστορίας».

Από το περασμένο καλοκαίρι η Χάποελ έχει ρίξει αρκετά λεφτά στο τραπέζι και θεωρείται πλέον ένας ελκυστικός προορισμός και στα μεταγραφικά. Ήδη ακούγεται πολύ έντονα το όνομα του Μίτσιτς. Πώς θα κινηθείτε το καλοκαίρι; Στο πλάνο είναι ο Μίτσιτς;

«Όπως συνηθίζουμε να λέμε και προσπαθώ να πω κι εγώ, η Euroleague είναι μια εντελώς διαφορετική πίστα. Η άποψή μου είναι πως όταν είσαι σε ένα τέτοιο υπερπρωτάθλημα 34 αγώνων, η άποψή μου είναι πως πρέπει να φτιάξεις ένα βαθύ ρόστερ, ένα μεγάλο ρόστερ, για να μπορείς να ανταπεξέλεις στις υποχρεώσεις στην Euroleague και στο Ισραήλ. Το δεύτερο κομμάτι είναι πως πρέπει να κινηθούμε ορθολογικά, να δούμε τι λείπει και τι πρέπει να βελτιώσουμε. Αν αυτό μπορεί να συνδυαστεί και με παίκτες με μεγάλη εμπειρία στην Euroleague, όπως ο Μίτσιτς, ο οποίος πράγματι είναι ένα από τα ονόματα που συζητάμε, αυτό θα προσπαθήσουμε να το καταφέρουμε. Προτεραιότητα είναι η ορθολογικότητα. Να φτιάξουμε ένα ρόστερ που να μπορεί να ανταπεξέλθει».

Άρα πάμε σε αναβάθμιση του ρόστερ το επόμενο καλοκαίρι...

«Αναβάθμιση του ρόστερ, με πινελιές εκεί που πραγματικά θα χρειαστεί».

Παρακολουθείς την Euroleague, μιλάς με ανθρώπους από εκεί. Τι feedback εισπράττεις από αυτούς;

«Δεν περίμενε κανείς ότι η Χάποελ θα βρίσκεται τόσο γρήγορα στην Euroleague, γιατί είναι δύο οι παράγοντες στους οποίους κινούμαι. Η μία ήταν η αγωνιστική, που δεν ξέραμε τι αποτέλεσμα θα έχει. Το δεύτερο είναι ότι έχουμε στείλει αίτημα για 3ετή συμμετοχή στην Euroleague και έχουμε εκπλαγεί θετικά από τις ομάδες. Την ανταπόκριση που υπάρχει, ίσως όχι από το σύνολο, αλλά πολύ σημαντικές ομάδες, με τις οποίες έχουμε κάνει Meetings και έχουν ταχθεί υπέρ της πολυετούς συμμετοχής μας. Και είναι πολύ θετικό για εμάς».

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός είναι ανάμεσα σε αυτές;

«Είναι ναι».

Αυτό που καταφέρατε τη φετινή σεζόν ως Χάποελ, σου θυμίζει καθόλου την επιτυχία του Παναθηναϊκού την περσινή σεζόν;

«Στο δικό μας το επίπεδο, είναι το ακριβώς αντίστοιχο. Ένας άνθρωπος με μεγάλο πάθος να πετύχει, έχει αυτό το όραμα που είναι κάτι που διαρκώς προσπαθούσε να μεταφέρει και είναι μια ομάδα που θυμίζει αρκετά τον περσινό Παναθηναϊκό. Μπήκαν αρκετά χρήματα, φτιάχτηκε ένα ρόστερ, ήρθε ένα μεγάλο όνομα σαν προπονητής και η ομάδα ανταπεξήλθε. Επίσης ο κύριος Γιανάι έχει πολύ καλή σχέση με τον κύριο Γιαννακόπουλο και τον θεωρεί πολύ σημαντικό».

Στο δικό μας επίπεδο, αυτό που καταφέραμε φέτος ήταν αντίστοιχο με την περσινή επιτυχία του Παναθηναϊκού

Έχει την ίδια τρέλα με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο; Βλέπεις ομοιότητες;

«Δεν γνωρίζω προσωπικά τον κύριο Γιαννακόπουλο. Αυτό που ξέρω είναι ότι κινούνται με τον ίδιο τρόπο σε μεταγραφικές υποθέσεις μεγάλων ονομάτων, κινούνται προσωπικά. Αυτό κάνει και ο κύριος Γιανάι. Προσωπικά χειρίζεται υποθέσεις μεγάλων ονομάτων και τις ολοκληρώνει με επιτυχία».

Στην Ευρωλίγκα υπάρχουν rivalries. Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός, Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα, Παρτίζαν - Ερυθρός Αστέρας. Θα υπάρχει και ένα ακόμα, το Μακάμπι Τελ Αβίβ - Χάποελ Τελ Αβίβ. Πώς το περιμένετε;

«Με μεγάλη ανυπομονησία. Είναι καλό και για την Ευρωλίγκα ως προϊόν, να το πουλήσει. Υπάρχει μεγάλη αντιπαλότητα ανάμεσα σε Μακάμπι και Χάποελ. Αυτή θα μεταφερθεί και στην Ευρωλίγκα, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Είναι κάτι που το περιμένουμε και θέλουμε να το ζήσουμε με μεγάλη προσμονή».

Πάμε επί προσωπικού. Είσαι ένας άνθρωπος που έχεις περάσει απ' όλα τα στάδια. Team manager στην ΑΕΚ και σε δύσκολες εποχές και τώρα είσαι στην Χάποελ Τελ Αβίβ. Αν 10 χρόνια πριν σου έλεγε κάποιος πως θα κέρδιζες BCL, θα κέρδιζες Eurocup και θα ετοιμαζόσουν να βρεθείς στην Euroleague, θα το περίμενες;

«Για να είμαι ειλικρινής το ονειρευόμουν, αλλά δεν θα πόνταρα σε αυτό. Όταν είσαι στη Β Εθνική ή την Α2 κοιτάς κοντόφθαλμα εκείνη ητ στιγμή. Με τα χρόνια μπορώ να πω ότι βελτιώθηκα, έμαθα και παρ' ότι όσα κατακτήσαμε είναι μεγάλες επιτυχίες, έχω δίψα για ακόμα περισσότερα».

Πού φτάνει το ταβάνι;

«Του χρόνου η ομάδα πρέπει να είναι ανταγωνιστική στην Euroleague. Είναι σημαντικό αυτό που είπαμε πριν. Αν έχουμε τριετή συμμετοχή θα φτιάξουμε ομάδα με ορίζοντα τριετίας. Αν παίξουμε μόνο για ένα χρόνο, τότε αναγκαστικά πρέπει να κάνεις μια ομάδα που θα μπει στα Playoffs για να έχει κι άλλη συμμετοχή. Αυτό θα κρίνει το χτίσιμο του ρόστερ. Αυτό που μας λείπει τώρα είναι πρωτάθλημα στο Ισραήλ και τη νέα σεζόν το Κύπελλο γιατί φέτος χάθηκε».

Τα παιχνίδια σας στην Euroleague θα γίνουν στη Σόφια, όπως έχει γραφτεί;

«Ακόμα δεν έχει παρθεί απόφαση γι αυτό. Υπάρχουν κάποια τελευταία έγγραφα που πρέπει να στείλουμε. Είναι λίγο ρευστά τα πράγματα ακόμα στο Τελ Αβίβ. Δεν διαφαίνεται ότι τα παιχνίδια μπορούν να επιστρέψουν στο Τελ Αβίβ ακόμα. Αναγκαστικά θα πρέπει να παίξουμε σε άλλη χώρα».

Παρακολουθείς την ΑΕΚ φέτος; Πώς βλέπεις την πορεία της ως φίλαθλος πλέον, διότι ουδέποτε έκρυψες τα αισθήματά σου για την ομάδα...

«Τα συναισθήματα δεν κρύβονται. Άλλο το επαγγελματικό κομμάτι, άλλο το προσωπικό. Είναι γνωστό ότι είμαι φίλαθλος της ΑΕΚ. Είναι μια φανταστική χρονιά έως τώρα. Πέραν των αποτελεσμάτων η ομάδα έχει παίξει και όμορφο μπάσκετ. Στο Fibal 4 παρ' ότι έχει να αντιμετωπίσει την Μάλαγα οι πιθανότητες θα είναι 50-50. Και στην Ελλάδα έχει καθιερωθεί στην τρίτη θέση και με το μπάσκετ που παίζει και με τις νίκες της. Ήδη η χρονιά είναι επιτυχημένη. Ό,τι γίνει από εδώ και πέρα, είναι έξτρα».

Θα σου δώσω και ένα όνομα, Μάκης Αγγελόπουλος.

«Ο κύριος Αγγελόπουλος είναι ένας οραματιστής. Πάντα έχει στο μυαλό του και τα επόμενα χρόνια τι θέλει να καταφέρει. Πάντα στις συνεντεύξεις του λέει πως θέλει να τιμήσει την ιστορία της ΑΕΚ, να κατακτήσει τίτλους. Αυτό το λέει από την πρώτη μέρα και το κατάφερε. Μας έλεγε από την πρώτη μέρα που ήρθε για την ταινία και την έκανε. Λέει κάποια πράγματα τα οποία στην πραγματικότητα μπορεί να φαίνονται ουτοπικά, αλλά τα καταφέρνει. Έχω μεγάλο σεβασμό για τον κύριο Αγγελόπουλο και φέτος έχω ακόμα έναν έξτρα λόγο, γιατί ξέρω πόσο χαίρεται, που θέλω να κερδίσει η ομάδα και επιμένω και λέω ότι δεν είναι επενδυτής, όπως λένε, γιατί επενδυτής συνήθως παίρνει πίσω. Αυτός μόνο χάνει. Τουλάχιστον ας πάρει μια χαρά ακόμα»

Σε 10 χρόνια από τώρα πώς βλέπεις τον εαυτό σου;

«Θέλω να είμαι σε μια ομάδα στην Euroleague που θα είναι ανταγωνιστική. Αυτό είναι το σημαντικό, να είσαι σε μια ομάδα που παλεύεις για τίτλους. Αυτό είναι το πιο σημαντικό για μένα».