Η μυστική συνταγή του αριθμού «1»…

Στα προσυμφωνηθέντα ας συνομολογήσουμε αξιωματικά για να μην χάνουμε χρόνο ότι καμία ομάδα που πάλεψε έναν ολόκληρο χρόνο για την πρωτιά στην κανονική περίοδο δε θα ονειρευόταν το ιδανικό “σταύρωμα” στα πλέι οφ με έναν γαλαζοαίματο αντίπαλο όπως η Ρεάλ.

Από την άλλη πλευρά όμως, it is what it is και με δεδομένο ότι το χαμηλότερο σκαλί στο οποίο θα ήθελε να πατήσει ο Ολυμπιακός φέτος δεν είναι τίποτα λιγότερο από το πλατύσκαλο της κορυφής, τα ζόρικα αργά ή γρήγορα θα έρχονταν. 

Ας συνεχίσουμε όμως, με κάποια αξιώματα ακόμα για οικονομία χρόνου και χώρου. Ο Ολυμπιακός των τελευταίων εβδομάδων στην Ευρωλίγκα, ο Ολυμπιακός δίχως κίνητρο, δίχως ένταση και με φιλοσοφία που δεν έμοιαζε και πολύ σε αυτά που διδάσκει ο Μπαρτζώκας, δεν είναι καν το φαβορί απέναντι στους Μαδριλένους. 

Τελευταία Αξίωμα: Ο Ολυμπιακός δε θα είναι ο ίδιος!

Το ερώτημα είναι λοιπόν: Απέναντι σε μία ομάδα όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, τι μπορεί να κάνει ο αντίπαλος για να ελέγξει την κατάσταση και να είναι το αφεντικό;

Κι αφού μιλήσαμε για αξιώματα ας κοτσάρουμε εδώ κι έναν κανόνα! Όχι για να υπάρχει, μα γιατί αυτός θα είναι ο ζωτικός χώρος στον οποίο πρέπει να κινηθεί ο Ολυμπιακός στην προσπάθειά του να αφήσει πίσω του τη Ρεάλ. Τη Ρεάλ; Όχι! Οποιονδήποτε αντίπαλο!

Κανόνας: Ο Ολυμπιακός να παίξει το μπάσκετ που τον ξεχώρισε και οι παίκτες να μείνουν πιστοί στο πλάνο. Είναι αυτό το πλάνο που έκανε τους ερυθρόλευκους να γίνουν αντικείμενο μελέτης από την κοινωνία του μπάσκετ: Συνοχή στην κίνηση… timing… Ταχύτητα αποφάσεων. Αποσπάσεις. Ίσες ευκαιρίες για όλους!

Μοιάζει με τη συνταγή της γιαγιάς που όλοι δοκιμάζουν, αλλά μόνο ένας την πετυχαίνει τέλεια. Γιατί ξέρει το μυστικό συστατικό που δεν ήταν καταγεγραμμένο.

Ο Ολυμπιακός πρέπει να παίξει το μπάσκετ που τον καθιέρωσε, χωρίς εκπτώσεις. Το μπάσκετ όπου η μπάλα κινείται με αστραπιαία ταχύτητα από χέρι σε χέρι, όπου οι αποστάσεις είναι ιδανικές και κυρίως: Το μπάσκετ που στηρίζεται στην πάρα πολύ γρήγορη απόφαση και επιτρέπει στον παίκτη να κάνει μία-δύο ντρίπλες μάξιμουμ για να πασάρει. Περισσότερες ντρίπλες πριν από μία πάσα σημαίνει αργή απόφαση, αργός ρυθμός, αργή κυκλοφορία, εύκολη προσαρμογή της άμυνας.

Απέναντι στη φετινή Ρεάλ, με το συγκεκριμένο ρόστερ και τα χαρακτηριστικά που κομίζουν οι παίκτες της, αν ο Ολυμπιακός καταφέρει να εφαρμόσει τον δικό του τρόπο, θα έχει το πάνω χέρι. 
Κι αυτό γιατί: 

• Η Ρεάλ είναι μία ομάδα που στα περισσότερα σχήματά της έχει αδυναμία στην αντιμετώπιση αμυντικών καταστάσεων διαρκείας. Με λίγα λόγια: Αν ο αντίπαλος έχει υπομονή στην κατοχή του θα βρει τη λύση, γιατί η Ρεάλ κάνει αρκετά λάθη στην άμυνα λόγω κακής επικοινωνίας κάποιες φορές, ή έλλειψης συγκέντρωσης κάποιες άλλες. Στον αγώνα με την Παρί, μία ομάδα που εκτελεί με αδιανόητο ρυθμό, έφτασε να δίνει σε τρεις σερί κατοχές, βοήθεια από τη δυνατή πλευρά στο πικ εν ρολ, με αποτέλεσμα να επιτρέπει ανοιχτά τρίποντα από τη γωνία. 
• Η Ρεάλ έχει προφανείς αμυντικούς  στόχους για τον εκάστοτε αντίπαλο… Γιουλ, Μούσα, Καμπάτσο (για ψηλότερα γκαρντ)… Και κάποια σχήματα, που είναι μάλλον δυσκίνητα στην αντιμετώπιση του αντίπαλου passing game όταν αυτό γίνεται με καλές αποστάσεις και γρήγορες αποφάσεις. 
• Η στατιστική απόδειξη του κανόνα που αναφέρθηκε νωρίτερα: Σύμφωνα με τους δείκτες αξιολόγησης του Synergy, η Ρεάλ είναι πολύ κάτω από το μέσο όρο στην αντιμετώπιση των αντίπαλων spot up, όπου δέχεται 1.01 πόντους ανά κατοχή. Στην αντίπερα όχθη, ο Ολυμπιακός αξιολογείται ως excellent στην παραγωγή πόντων ανά κατοχή στο spot up, παίρνοντας 1.06. 
• Bonus fact: Τι χρειάζεται ένα καλό spot up σουτ; Μία καλή ασίστ. Το 71% των πόντων που παίρνει ο Ολυμπιακός στη φετινή σεζόν (Ελλάδα και Ευρωλίγκα) είναι assisted! Το μεγαλύτερο από κάθε άλλη ομάδα της Ευρωλίγκας. Η μαγιά υπάρχει λοιπόν!

Τι σημαίνει όμως spot up; Τι απαιτεί; Καλή δημιουργία, ταχύτητα στην απόφαση, αποστάσεις και σπουδαία off ball screens (όταν υπάρχουν) στο κατάλληλο timing. 

Εδώ βέβαια, οφείλουμε να προσθέσουμε και κάτι που έρχεται ως challenge στα γραφόμενα έως τώρα: η Ρεάλ αναγκάζει τους αντιπάλους της στο χειρότερο true shooting % από κάθε άλλο αντίπαλο. Εχει 56.3, τη στιγμή που ο Ολυμπιακός είναι στην 8η θέση με 58.9. Γιατί συμβαίνει αυτό; Στα ΤS% προσμετρούνται όλες οι προσπάθειες (τρίποντα, δίποντα, βολές)… Κι ενώ είναι αρκετά ευάλωτη στα spot up, που στο σύγχρονο μπάσκετ είναι κατά βάση τρίποντα, η παρουσία του τεράστιου Ταβάρες κάνει τη δουλειά πιο δύσκολη όταν πρόκειται για σουτ δύο πόντων. 

Προχωράμε:

Τι λένε οι αντίπαλοι προπονητές για τη Ρεάλ και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να προσεγγίσει κάποιος το παιχνίδι εναντίον της;

Τρία πράγματα:

1. «Παίζεις σε πολύ γρήγορο ρυθμό και εκτελείς στα πρώτα 8 δευτερόλεπτα της επίθεσης»… Εξήγηση: Με μεγάλα κορμιά όπως ο Ταβάρες και ο Χεζόνια και με περίπλοκη αμυντική ισορροπία που έχει η Ρεάλ λόγω του αλέγκρου επιθετικού παιχνιδιού της, ο αντίπαλος έχει ευκαιρίες να βρει φάσεις στα πρώτα 8 δευτερόλεπτα της κατοχής του. Προσοχή: Αυτό δε σημαίνει λέι απ στον αιφνιδιασμό. Μπορεί να σημαίνει κι ένα ανοιχτό τρίποντο. Είναι τέτοια ομάδα ο Ολυμπιακός; Μάλλον όχι! Σίγουρα όχι! Κι επειδή έχω σοβαρή ένσταση στον τρόπο που ο αριθμός των κατοχών μεταφράζεται σε πραγματική προσπάθεια ή μη μίας ομάδας να παίξει γρήγορα (περισσότερες κατοχές=γρήγορα, λιγότερες κατοχές=αργά), ας πούμε ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα που λατρεύει τις επιθέσεις των 8 δευτερολέπτων.

Η'

2. «Παίζεις με σχήματα παικτών όπου και οι 5 στο παρκέ μπορούν να σουτάρουν, εκ των οποίων οι 3 με pull up». Είναι τέτοια ομάδα ο Ολυμπιακός; Εν μέρει ναι! Το σχήμα με τον Πίτερς στον 5 μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στη Ρεάλ δεδομένου ότι ο Ταβάρες δεν …κάθεται στα αυγά του. Είναι σούπερ αθλητικός, έχει την ικανότητα να μαρκάρει μακριά από το κάλαθι κι ως εκ τούτου απομακρύνεται αρκετά από τα ρακέτα. Θα ήταν ευχής έργο αυτό για τον Ολυμπιακό.

Η’ 

3. «Παίζεις με τρία ψηλά γκαρντ κι ένα γρήγορο (στο roll) ψηλό για να χτυπάει τα σκριν στους χειριστές». Η εξήγηση εδώ είναι πιο εύκολη. Με εξαίρεση τον Αμπάλδε που (και) μέγεθος έχει (και) γερά πόδια, οι υπόλοιποι γκαρντ της Ρεάλ (Καμπάτσο, Μούσα, Φελίς, Γιουλ) έχουν διαφορετικές αδυναμίες ο καθένας στο 1 vs 1. Άρα ποστ απ μέχρι να δύσει ο Ήλιος από την Ανατολή. 

Πέραν των ισχυρισμών των προπονητών όμως, υπάρχει και η εικόνα. Μία ενδελεχής ματιά στο παιχνίδι με την Παρί μας οδηγούσε στο εξής συμπέρασμα:

α. Ο Σπλίτερ προσπάθησε να εξοντώσει τον Γιουλ δίνοντας …όλο το βράδυ σκριν του «2» στον «1» (Σορτς) για να τον φέρει απέναντι στον αρχηγό της Ρεάλ. Προφανείς οι λόγοι. Και φυσικά, μεγάλο χειροκρότημα στον Τιάγκο Σπλίτερ που βγήκε έξω από το κουτί εφαρμόζοντας κάτι που πλέον, οκ, δεν είναι και τόσο σπάνιο, αλλά ούτε και καθιερωμένο.  

β. Ιδανικά ο παίκτης που έχει αντίπαλο τον Καμπάτσο πρέπει να πηγαίνει στο επιθετικό ριμπάουντ, ειδικά όταν ο Ταβάρες είναι στον πάγκο. Και θα με ρωτήσεις μετά: Αμυντική ισορροπία; Θα σου πω, δίκιο έχεις, αλλά ο Αργεντίνος είναι ο τελευταίος παίκτης στον …κόσμο ολόκληρο που ασχολείται με το μπλοκ άουτ, ειδικά σε φάσεις που το ριμπάουντ γίνεται διεκδικούμενο πιο μακριά από το καλάθι. Disclaimer σε αυτό που μόλις έγραψα: Η Ρεάλ -φυσικά λόγω Ταβάρες- είναι η ομάδα που κερδίζει τα περισσότερα από τα διεκδικούμενα ριμπάουντ σε ένα παιχνίδι με ποσοστό 52% σε άμυνα κι επίθεση. Είναι η πρώτη ομάδα της Ευρωλίγκας σε αυτόν τον συντελεστή. Έστω κι αν στα επιθετικά είναι μόλις 11η! Άρα; Απόλυτη κυριαρχία στα αμυντικά ριμπάουντ!

γ. Η Ρεάλ μπορεί να σουτάρει απογοητευτικά φέτος στα σουτ τριών πόντων, αλλά θα ήταν μεγάλο ρίσκο να παίξει μία ομάδα τους κόπους μίας χρονιάς ρισκάροντας στα τρίποντα της Ρεάλ. Σε κάποιους παίκτες ναι. Όχι σε όλους!

δ. Η Ρεάλ έχει πάρα πολύ υψηλό ποσοστό σε κατοχές που ολοκληρώνονται από pick n’ roll. Και τώρα ετοιμάσου για μία ανατροπή. Σε Ισπανία και Ευρωλίγκα οι Μαδριλένοι έχουν 1408 κατοχές τις οποίες τελειώνει ο χειριστής από τις συνολικά 5706 της φετινής σεζόν! Είναι μακράν του δεύτερου ο πιο αγαπημένος τρόπος επίθεσης των Ισπανών. Αυτό, και λόγω Καμπάτσο, ή Γιουλ, μάλλον θα σου έλεγε ότι η Ρεάλ είναι εξαιρετικά δυνατή σε αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού. Και είναι προφανώς! Μήπως όμως μπορεί και να σου έλεγε (κι εδώ έρχεται η ανατροπή), ότι οι αντίπαλοι δεν φοβούνται και τόσο την εκτέλεση του χειριστή στο πικ εν ρολ; Με λίγα λόγια της το επιτρέπουν οι αντίπαλοι! Είναι κι αυτή μια ανάγνωση! Η Παρί, στη Μαδρίτη έχοντας φυσικά και το προσωπικό για να το εφαρμόσει, στον Καμπάτσο ειδικά, έπαιξε δυναμικό hedge out σε όλες τις κατοχές.

ε. Ο ρυθμός της Ρεάλ στα πρώτα 8 δευτερόλεπτα είναι δαιμονιώδης! Παίζουν με τεράστια ένταση και ταχύτητα. Αν όμως, δε βγει ανοιχτό σουτ στα πρώτα 8, τότε τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα. Στ. Τα σχήματα με τον Ιμπάκα, τον Καμπάτσο, τον Αμπάλδε και τον Ντεκ μπορούν να γίνουν πολύ αποτελεσματικά στην άμυνα. Και πιεστικά. Ο Γκαρούμπα έχει πάρα πολλή ενέργεια και δύναμη, μαζί με καλά πόδια, αλλά πολλές φορές χάνεται στην εξέλιξη της φάσης, ειδικά σε καταστάσεις που προβλέπουν πολλά σκριν της επίθεσης. 

Αυτά εν …πολλοίς! Αν αρκεστούμε στο αξίωμα ότι ο Ολυμπιακός δε θα παρουσιαστεί ίδιος με το φινάλε της σεζόν και θα θυμηθεί τον εαυτό του που τον ξεχώρισε, τότε στη σειρά με την Ρεάλ θα έχει πλεονέκτημα. Αν όχι, θα ζορίσει πάρα πολύ τον εαυτό του.