Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς

Η αναμενόμενη αντίδραση του ΠΑΟΚ ήρθε αλλά έμεινε στην μέση. Άρα ήταν σα να μην ήρθε ποτέ. Η επιθετική ανομβρία του ΠΑΟΚ ποτίστηκε αλλά δεν έφτασε. Άρα ήταν σα να μην ξεδίψασε ποτέ.

Η αγωνιστική εικόνα του ΠΑΟΚ διαφοροποιήθηκε αλλά δε βελτιώθηκε. Απλά παρουσίασε νέα ποικιλία προτερημάτων και μειονεκτημάτων. Ο ΠΑΟΚ στην Τρίπολη άλλαξε αλλά δεν άλλαξε. Απλά έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.

Οι ποδοσφαιριστές του Ράζβαν Λουτσέσκου, για ένα ακόμα παιχνίδι, ήταν δημιουργικοί αλλά δεν πήραν αυτό που άξιζαν. Αυτή τη φορά, όχι γιατί δεν έβαζαν την μπάλα στα δίχτυα, αλλά γιατί δεν το υπερασπίστηκαν. Το αποτέλεσμα και η απώλεια βαθμών ήταν ίδια. Απλά είχε περισσότερο σασπένς. Ίσως και μεγαλύτερη πίκρα στο τέλος λόγω εναλλαγής συναισθημάτων.

Μετά το κρύο ντους του πρώτου τετάρτου και το 1-0, ο Δικέφαλος επανήλθε στο δομημένο στρωτό παιχνίδι του. Κι αν, σε αντίθεση με τα τελευταία ματς, αυτό μετουσιώθηκε σε γκολ, έδωσε τη… δυνατότητα σε άλλες αδυναμίες να φανερωθούν. Όχι μόνο δεν «τέλειωσε» το ματς, αλλά δεν κατάφερε ούτε να το «σβήσει».

Κι όταν - στο δεύτερο μέρος – επιχείρησε να το «σβήσει», έφτανε ένα (από τα πολλά απόψε) λάθος για να μετατρέψει τη μία ευκαιρία σε γκολ. Να μετατρέψει την πεδιάδα σε βουνό. Να μετατρέψει τον περίπατο σε θρίλερ. Στο φινάλε του οποίου, είχες φανταστεί ήδη ποιος σκοτώνεται...

Έτσι, ο ΠΑΟΚ μετράει ήδη τέσσερα σερί ανεπιτυχή αποτελέσματα υπακούοντας πιστά στον νόμο του Μέρφι πως «ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά». Μέχρι πότε; Μέχρι την επόμενη νομοθετική αναθεώρηση. Ή μέχρι αναθεωρήσουν οι ίδιοι, όλοι όσοι βρίσκονται μέσα στο αγωνιστικό τμήμα. Αναθεώρηση κυρίως πνευματική. Για αυτό που μπορούν να κάνουν αλλά δεν το κάνουν. Για αυτά που μπορούν να καταφέρουν αλλά δεν τα καταφέρνουν. Να ταιριάξει το μέσα με το έξω.