Αντρέα μη σταματήσεις να χαμογελάς

Γεννήθηκε και μεγάλωσε εδώ, πήγε σε ελληνικό σχολείο, μίλησε τη γλώσσα μας σαν μητρική, ασπάστηκε την θρησκεία μας και βαπτίστηκε χριστιανός, ονειρεύτηκε από μικρό παιδί να παίξει στην Εθνική Ελλάδας, αλλά μας πήρε ως κράτος 22 χρόνια να του δώσουμε μία ελληνική ταυτότητα. Ντροπή!

Όταν ήταν μικρό παιδάκι κάθισε στις θέσεις των λεωφορείων και είδε τους ανθρώπους γύρω του, να σηκώνονται, να απομακρύνονται γιατί είχε άλλο χρώμα από το δικό τους. Επαιξε μπάλα σε ξερά γήπεδα, σε πλαστικά, σε γήπεδα με χόρτο, και άκουσε στις κερκίδες να κάνουν τον ήχο της μαϊμούς για να τον επηρεάσουν ψυχολογικά. Τι ντροπή…

Δεν τον λύγισε όμως τίποτα, δεν τον άγγιξε τίποτα, δεν άφησε κανέναν να του χαλάσει το μυαλό, να δηλητηριάσει την ψυχή του. Και τα κατάφερε χάρη σε ένα υπέροχο, λαμπερό, αληθινό, χαμόγελο. Ένα χαμόγελο, προίκα από την μητέρα του, αυτήν που τον έμαθε να ζει με αξιοπρέπεια, καλοσύνη, ευγένεια. Ένα παιδί που μεγάλωνε και καμάρωνε για τον Γιάννη και ήλπιζε κάποια μέρα να του μοιάσει. Ένα παιδί που εδώ και μερικές εβδομάδες ζει όλα τα όνειρά του και τα ζει με τον ίδιο τρόπο που ζούσε και όλους τους εφιάλτες. Με αυτό το υπέροχο λαμπερό χαμόγελο.

Ρουφάει την κάθε στιγμή της ζωής με έναν μοναδικό τρόπο, απολαμβάνει πρώτα και πάνω απ’ όλα το σήμερα για το οποίο μόχθησε τόσο πολύ και μετά συνεχίζει να ονειρεύεται και για το αύριο. Ο Αντρέας Τεττέη είναι ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, η δική του δουλειά, η συνέπειά του, η αφοσίωση του, το ταλέντο του, θα μας δείξουν κι’ αν θα μπορέσει να γίνει ένας top class ποδοσφαιριστής, αν τα ελληνικά όρια θα αποδειχτούν στενά για αυτόν, όπως αποδείχτηκαν στενά και για το πρότυπό του, τον Γιάννη Αντέτοκουμπο. Οι άνθρωποι που τον φροντίζουν μέσα στο γήπεδο, όπως οι προπονητές του, ο Στέφανος Κοτσώλης, ο Πασχάλης Τουντούρης και οι συνεργάτες του, φροντίζουν γι’ αυτό. Αλλά να σας πω και κάτι… Το πόσο μεγάλος ποδοσφαιριστής θα γίνει, ίσως και να έχει μικρότερη σημασία σε σχέση με το πόσο σπουδαίος άνθρωπος έγινε.

Αυτό το παιδί είναι ένα πρότυπο για όλα τα παιδιά των Ελλήνων κάθε χρώματος. Είναι ένα παράδειγμα για να το δείχνουμε και να καμαρώνουμε, φωνάζοντας ότι αυτό είναι ένα δικό μας παιδί. Είναι από εκείνα τα παιδιά, όπως ο Γιάννης, όπως ο Εμανουήλ Καραλής, που σε καθηλώνουν πρώτα με τον χαρακτήρα τους και την προσωπικότητά τους και μετά με τα αθλητικά προσόντα και κατορθώματά τους.

Γι’ αυτό το λόγο στα δικά μου μάτια δεν υπάρχει αμφιβολία για το ποιος είναι το πρόσωπο της χρονιάς στον ελληνικό αθλητισμό. Πέρα από κατορθώματα και επιτυχίες, ο αθλητισμός γεννά πρότυπα. Και ο Αντρέας Τεττέη είναι αναμφίβολα και αναμφισβήτητα το καλύτερο δυνατό πρότυπο για τα παιδιά μας. Φρόντισε γι’ αυτό πριν και πάνω από όλους η μητέρα του. Μία υπέροχη κυρία που όλες τις ώρες που έφτιαχνε και χτένιζε μαλλιά για να μεγαλώσει τον Αντρέα, φρόντιζε να τον μάθει να αντιμετωπίζει και όλα εκείνα τα άρρωστα μυαλά που θα έβρισκε στον δρόμο του. Και τα κατάφερε. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Ανδρέας φώναξε «Μαμά τα καταφέραμε…».

Αντρέα να μην σταματήσεις ποτέ να χαμογελάς, δίνεις δύναμη και κουράγιο σε πολλά παιδιά…

ΔΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΤΕΤΤΕΗ ΣΤΟ ΒUILD UP