Αυτή τη φορά, ο Ολυμπιακός δεν... έπαιξε, νίκησε και το έκανε με το δικό του playbook

Οσοι έχουν φάει με το κουτάλι τα ντέρμπι, υποστηρίζουν ότι τέτοια παιχνίδια δεν τα... παίζεις, τα νικάς! Αυτό ακριβώς έκανε ο Ολυμπιακός στο Φάληρο απέναντι σε μια ανταγωνιστική και καλά διαβασμένη ΑΕΚ. Δεν ήταν εύκολο το παιχνίδι, το έκαναν, όμως, εύκολο ο Μεντιλίμπαρ και οι παίκτες του, με σοβαρή προσήλωση στο αμυντικό σκέλος, πειθαρχία, καλές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών και τον απαραίτητο δυναμισμό που συνήθως γέρνει την πλάστιγγα στα ματς που η μπάλα καίει. 

Η νίκη των «ερυθρολεύκων» η πρώτη φέτος σε ντέρμπι, μετά τους πέντε χαμένους βαθμούς στις εκτός έδρας αναμετρήσεις με τον Παναθηναϊκό (1-1) και τον ΠΑΟΚ (2-1), αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία επειδή ήρθε με επαγγελματικό τρόπο.

Δεν γκρέμισαν τα τσιμέντα με την απόδοσή τους, οι γηπεδούχοι, δεν... πάτησαν την αντίπαλό τους που έκανε μια σοβαρή εμφάνιση, ωστόσο, έκαναν ό,τι έπρεπε για να πετύχουν δύο γκολ, να σβήσουν τους κινδύνους προς την εστία τους και να φτάσουν άνετα και πανάξια στο πολύτιμο τρίποντο. 

Δικαίωση για το πλάνο με τους δύο επιθετικούς

Η επιλογή του «Μέντι» να ρίξει στην ενδεκάδα δύο επιθετικούς, τον Ελ Καμπί στην κορυφή και τον Ταρέμι πίσω του ως αντί-Τσικίνιο, τον δικαίωσε απόλυτα, καθώς οι δύο έμπειροι άσοι έγραψαν τα ονόματά τους και στον πίνακα των σκόρερ της αναμέτρησης.

Ο Ολυμπιακός επικράτησε στις περισσότερες φάσεις/στιγμές του αγώνα, είχε περισσότερες καθαρές ευκαιρίες, βρήκε το γκολ από την άσπρη βούλα στο μισάωρο, ενώ θα μπορούσε να προηγηθεί νωρίτερα στη μεγάλη ευκαιρία του Ελ Καμπί από την ασίστ του Ταρέμι, αλλά και στο σουτ του Ποντένσε από το πέναλτι στο 42' με τη μπάλα να καταλήξει λίγο άουτ. 

Κλειδί για το τρίποντο, ωστόσο, ήταν πρώτα απ' όλα η ηρεμία και στη συνέχεια καλή ανασταλτική λειτουργία. Με έναν Ρέτσο να είναι πανταχού παρών και να καθαρίζει όλες τις δύσκολες φάσεις, τον Ντάνι Γκαρθία με τον Έσε να κάνουν το καλύτερο παιχνίδι τους ως δίδυμο στον άξονα και τον Ποντένσε να είναι διαρκώς... πρόβλημα για τους αμυντικούς από αριστερά, ο Ολυμπιακός δεν έδωσε δικαίωμα στην ΑΕΚ να βρει δίχτυα, ενώ βρήκε και το δεύτερο γκολ την κατάλληλη στιγμή, στα μισά δηλαδή του β' μέρους και με το βάρος εκείνη τη χρονική στιγμή να πέφτει στη διατήρηση του προβαδίσματος. 

Εξοχες κινήσεις στη σκακιέρα

Πολύ εύστοχες οι κινήσεις του κόκκινου πάγκου στη διάρκεια του β' μέρους, με τον Τσικίνιο να δίνει περισσότερη ισορροπία στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, ενώ δικαιωμένος μπορεί να νιώθει ο Βάσκος και για την παρουσία -στο αρχικό σχήμα- του κεφάτου Καμπελά. Σιπιόνι και Ροντινέι που ακολούθησαν με τον Βραζιλιάνο να παίζει ως δεξιός χαφ, έκαναν τον Ολυμπιακό πιο ουσιαστικό στο επιθετικό τρίτο, ενώ ο Γιάρεμτσουκ που μπήκε στο τελευταίο δεκάλεπτο λίγο έλειψε να σκοράρει στην πρώτη του επαφή. 

Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε, χωρίς να λάμψει ιδιαίτερα, σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού και η νίκη του παίρνει μεγαλύτερη αξία, αν σκεφτούμε ότι η ομάδα του Νίκολιτς και καλά διαβασμένη παρουσιάστηκε στο ματς και θάλασσα δεν ήπιαν οι παίκτες της στα διαστήματα της έντονης πίεσης των γηπεδούχων. Η ΑΕΚ ήταν ομάδα στο «Καραϊσκάκης» έστω κι αν βρήκε την πρώτη της τελική στην εστία στις καθυστερήσεις του αγώνα (σουτ Γκατσίνοβιτς, επέμβαση Τζολάκη). 

Δεν χρειάζονται πολλά - πολλά τέτοια παιχνίδια. Σοβαρότητα απαιτούν, καθαρό μυαλό, συγκέντρωση, σωστές επεμβάσεις, δυναμισμό στις μονομαχίες, ουσία στα δύο τέρματα. Αυτά τα είχε σε μεγαλύτερο βαθμό η ομάδα του Πειραιά, σε ένα ντέρμπι υψηλών απαιτήσεων που εξελίχθηκε σε άνετη επικράτηση για τους λόγους που προαναφέραμε. 

Επαγγελματική επικράτηση

Ο Ολυμπιακός πήρε τελικά άνετα τους τρεις βαθμούς, όχι επειδή ισοπέδωσε την Ένωση όπως είχε συμβεί σε αντίστοιχα παιχνίδια πέρυσι για πρωτάθλημα και Κύπελλο, αλλά επειδή ήταν πιο μυαλωμένος, πιο συγκεντρωμένος, πιο καλός στο αμυντικό κι επιθετικό τρίτο και πιο ποιοτικός.

Οταν σε όλους τους βασικούς άξονες του ματς μια ομάδα είναι λίγο καλύτερη από την αντίπαλό της είναι νομοτελειακό ότι θα νικήσει κι ακόμη πιο σημαντικό ότι αυτή η σημαντική επιτυχία ήρθε μέσα από το playbook του προπονητή της, με τους παίκτες να ακολουθούν συνεπέστατα το πλάνο, ακόμη κι όταν χρειάστηκε να παίξουν πίσω από τη μπάλα (συνολική κατοχή μπάλας 48-52%). 

Ο αγώνας έκλεισε με 11 τελικές του Ολυμπιακού προς την αντίπαλη εστία, έναντι 6 της ΑΕΚ, με τις εντός εστίας στο 5-1, πέτυχε δύο γκολ, απείλησε ουσιαστικά για άλλα δύο, ενώ ουσιαστικά κατάφερε να αφοπλίσει επιθετικά τους «κιτρινόμαυρους» που έφταναν ως την αντίπαλη περιοχή, αλλά όχι και στην εστία του Τζολάκη. Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι οι «ερυθρόλευκοι» μετέτρεψαν το ντέρμπι σε μια επαγγελματική νίκη, σε όλα τα επίπεδα. 

Ακόμη και το ότι τα γκολ προήλθαν από στημένη μπάλα (πέναλτι, φάουλ) δείχνει τη συγκέντρωση και το καλό διάβασμα του αγώνα, αλλά και την ποιότητα των γηπεδούχων συνολικά, σε όλους τους επιμέρους τομείς της αναμέτρησης.