Χωρίς σέντερ ήταν δύσκολο, χωρίς μαχητική ψυχή δεν πάει πουθενά...

Το πόσο δύσκολο ήταν το παιχνίδι στο Βελιγράδι με τον Ερυθρό Αστέρα το γνωρίζαμε πολύ καλά, πριν καν ταξιδέψει ο Παναθηναϊκός για την πρωτεύουσα της Σερβίας.

Πήγε εκεί χωρίς σέντερ, σε μια από τις πιο σκληρές έδρες της Ευρώπης, απέναντι σε μια ομάδα που βρίσκεται σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση μετά την αλλαγή προπονητή (Σάσα Ομπράντοβιτς αντί Γιάννη Σφαιρόπουλου), με 6 σερί νίκες πριν το ματς της Τετάρτης (5/11).

Η ήττα, λοιπόν, κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν ήταν έκπληξη. Τίποτα, όμως, από τα παραπάνω δεν αποτελεί δικαιολογία για την απαράδεκτη εικόνα που παρουσίασε το σύνολο του Εργκίν Αταμάν στο παρκέ. Αυτό που περιμένεις από μια ομάδα με τη νοοτροπία νικητή που (θα έπρεπε να) έχει ο Παναθηναϊκός, μια ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστεί, είναι να συσπειρωθεί από τα προβλήματα που είχε. Το έχουμε δει πολλές φορές να συμβαίνει κάτι τέτοιο στο παρελθόν.

Δυστυχώς, αυτό που είδαμε στο Βελιγράδι ήταν το ακριβώς αντίθετο. Μια ομάδα που έδειχνε να έχει παραιτηθεί από τα πρώτα λεπτά. Χωρίς συγκέντρωση, χωρίς πάθος, χωρίς ενέργεια στην άμυνα και με απαράδεκτη εικόνα στην επίθεση. Η μπάλα κολλούσε στα χέρια ενός παίκτη, δεν κυκλοφορούσε και ακόμα όταν βγήκαν κάποια ελεύθερα σουτ, αυτά ήταν απελπιστικά άστοχα. Με 0/10 τρίποντα ξεκίνησε το Τριφύλλι, 1/14 είχε μέχρι το 15'.

Ο Ερυθρός Αστέρας στόχευσε την πράσινη ρακέτα κι έκανε πάρτι, αφού κανείς δεν έμοιαζε διατεθειμένος να βάλει τα χέρια του και το σώμα του στη... φωτιά. Κι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό για τη συνέχεια. Να παίζεις τέτοια ματς χωρίς μαχητική ψυχή. Δεν είναι μια ήττα το πρόβλημα, αλλά αυτή η απογοητευτικά τραγική εικόνα. Με τον Εργκίν Αταμάν να μην έχει καταφέρει να βρει λύση σε κανένα από τα φανερά προβλήματα που έχουν εμφανιστεί μέχρι τώρα.

Ένας Κέντρικ Ναν που χάνει πολύ εύκολα το μυαλό του, ένας Τι Τζέι Σορτς που δεν μπορεί να βρει ρυθμό και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, ένας Τζέριαν Γκραντ φανερά πεσμένος σε άμυνα κι επίθεση, αλλά κι ένας Τζέντι Οσμάν… ξεζουμισμένος με πάνω από 30 λεπτά σε κάθε ματς (έχοντας στην πλάτη κι ένα EuroBasket). Τη στιγμή που ο Νίκος Ρογκαβόπουλος έδειξε πως μπορεί να ανταπεξέλθει αν πάρει περισσότερο χρόνο.

Πάλι καλά που υπήρχε και ο συγκινητικός Κώστας Σλούκας, για να γλιτώσει ο Παναθηναϊκός έναν ιστορικό διασυρμό από τον Ερυθρό Αστέρα. Ο αρχηγός του Τριφυλλιού, μια μέρα μετά την επέκταση του συμβολαίου του μέχρι το 2027, βγήκε μπροστά στην 4η περίοδο για να συμμαζευτεί κάπως η διαφορά. Και κυρίως βγήκε μετά το ματς με ηγετικές δηλώσεις, επιχειρώντας να ξυπνήσει τους πάντες στο αγωνιστικό τμήμα και να δώσει στον κόσμο την ελπίδα που χρειάζεται σε τέτοιες δύσκολες βραδιές. Βραδιές που μοιάζουν όλα λάθος...

Ο Αταμάν και οι παίκτες του έχουν τις δυνατότητες να αλλάξουν τα δεδομένα. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος θα βάλει και πάλι το χέρι στη τσέπη για να φέρει έναν ακόμα παίκτη και να διορθώσει κάποια κακώς κείμενα που υπάρχουν στο ρόστερ, λόγω και των τραυματισμών στους ψηλούς.

Το κυριότερο, όμως, είναι να φτιαχτεί η νοοτροπία, αλλιώς μια ακόμα μεταγραφή θα είναι άσκοπη...