Δε βρήκε δίχτυα, δε βρήκε αντίδραση, δε βρήκε ηρεμία

Η αντίδραση του ΠΑΟΚ, λίγες μέρες μετά την ντροπιαστική ήττα στη Λιβαδειά, δεν ήρθε τελικά στο ραντεβού της. Στο γήπεδο της Τούμπας βρέθηκαν όλοι εκτός από αυτήν. Όλα τα βαριά χαρτιά του Ραζβάν Λουτσέσκου, ο κόσμος στις κερκίδες, ένας πληγωμένος αντίπαλος που είχε στόχο απλά να μη χάσει. Ο Δικέφαλος και η αντίδραση δε βρέθηκαν ποτέ.

Ο Ρουμάνος τεχνικός δεν πήρε ρίσκα αυτή τη φορά. Έριξε από την αρχή στη μάχη όλους όσους μπορεί να εμπιστευτεί, όλους όσους μπορούν να του κάνουν τη δουλειά. Δεν την έκαναν όμως.

Οι «ασπρόμαυροι» που ήθελαν να «σβήσουν» το σοκ του κυπέλλου, τελικά το μετέφεραν και στο πρωτάθλημα. Εκεί όπου η πρώτη σοβαρή βαθμολογική γκέλα καταγράφεται. Μετράει. Θα αφήσει αποτύπωμα στην τελική σούμα.

Ο ΠΑΟΚ ξόδεψε ένα ολόκληρο πρώτο ημίχρονο με φλύαρη κατοχή της μπάλας. Άφησε να περάσουν 45 λεπτά μεταθέτοντας τη δουλειά για πιο μετά. Παρά την αναγκαστική, αλλά τελικά βελτιωτική για το σύνολο, είσοδο του Κωνσταντέλια αντί του άτυχου Πέλκα στο 16’.

Το δεύτερο μέρος ήταν τελείως διαφορετικό αλλά το ίδιο στείρο. Ο εξαιρετικός Τσάβες ήταν ο ένας παράγοντας, η αναποτελεσματικότητα ο άλλος, το μηδέν δεν άλλαξε. Παρά το πλήθος ευκαιριών, παρά το συνεχές παιχνίδι στο τελευταίο 1/3 του γηπέδου.

Βεβαίως τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα. Το γκολ του Άλεξιτς στο 75’ «πάγωσε» ακόμα περισσότερο αυτούς που ήταν στον αγωνιστικό χώρο και τις κερκίδες. Το VAR έδωσε τη νέα ανάσα για το τελευταίο κομμάτι του αγώνα, η αποβολή του Γκαρθία στο 82’ το αριθμητικό πλεονέκτημα στους γηπεδούχους, αλλά φευ… Δεν έφτασαν ούτε αυτά.

Οι 19 τελικές προσπάθειες του Δικεφάλου πήγαν στο κενό, ο ΠΑΟΚ δε βρήκε γκολ, οπότε δε βρήκε και την ηρεμία του. Δυο στραβές σε τρεις μέρες κρατούν πίσω την αυτοπεποίθηση και την πνευματική δύναμη της ομάδας.

Ο Λουτσέσκου πλέον καλείται να βρει λύσεις κάτω από μεγαλύτερη πίεση, και λίγες μέρες πριν από μία ακόμα διοργάνωση που προστίθεται στο μενού. Η ευρωπαϊκή πρεμιέρα με την Μακάμπι Τελ Αβίβ την προσεχή Τετάρτη (24/9) είναι η επόμενη ευκαιρία αντίδρασης. Διαφορετική διοργάνωση, ίδιο όμως το ζητούμενο τη δεδομένη στιγμή. Και ακόμα πιο αναγκαίο.