Εισιτήριο πρώτης θέσης

Πιέστηκε, δοκιμάστηκε και νίκησε. Ο Ολυμπιακός γύρισε θριαμβευτής από τη Μαδρίτη τσεκάροντας ακόμα ένα boarding pass, αυτή τη φορά με τελικό προορισμό το Άμπου Ντάμπι στα τέλη Μαϊου.

Το έργο δεν ήταν εύκολο όμως η πρόκριση ήταν γλυκιά και οι ερυθρόλευκοι του Γιώργου Μπαρτζώκα έχουν πλέον δικαιωματικά κερδίσει το προνόμιο να ελέγχουν - βάσει απόδοσής τους - την κατάσταση. 

Τέταρτο σερί Final Four. Για πολλούς φαντάζει πλέον δεδομένο όμως δεν είναι. Ο Ολυμπιακός είναι η πρώτη ελληνική ομάδα που καταφέρνει κάτι αντίστοιχοκαι το χάρηκε με την καρδιά του γιατί ξεπέρασε τα εμπόδια που βρέθηκαν μπροστά του δίχως να λυγίσει. Όλα αυτά αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης στο στόχο.

Η πίεση του επαγγελματία

Δεδομένα ο Ολυμπιακός μπήκε στο τέταρτο ματς της σειράς έχοντας την πίεση και το βάρος στις πλάτες του, κάτι που άλλωστε φάνηκε σε μεγάλο βαθμό στο πρώτο ημίχρονο που έπαιξε. Ο Βεζένκοβ έμεινε άποντος στα πρώτα 20 αγωνιστικά λεπτά και η ομάδα δεν ρόλαρε όπως συνηθίζει. 

Όταν όμως έχεις μάθει να παίζεις με πίεση ξέρεις και να την διαχειρίζεσαι και αυτό έκανε ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο. Έπαιξε απλά - όπως παραδέχθηκε στο Athletiko και ο Γκος. Ήταν άλλωστε καλά προετοιμασμένος, συγκεντρωμένος και πανέτοιμος να τελειώσει τη δουλειά στη Μαδρίτη. Αυτό και έγινε με τον Φουρνιέ να μιλά στο τέλος της μέρας για «πεπρωμένο».

Let's play Bartzokas ball

Οι αναφορές σε αυτό το περιβόητο «Bartzokas ball» πολλές, όμως κάθε φορά το αποτέλεσμα αυτής της φιλοσοφίας όταν έχει αποτυπωθεί σωστά στο παρκέ ήταν πετυχημένο. Κι αν κάποιος σήκωσε την πίεση θέλοντας να την αποβάλλει από τους παίκτες αυτός είναι ο Γιώργος Μπαρτζώκας που είπε «my way» βγάζοντας στο παρκέ μια απολαυστική εκδοχή του Ολυμπιακού. 

Η δουλειά δεν έχει τελειώσει

Ο Ολυμπιακός πλέον περιμένει τον αντίπαλό του στον ημιτελικό του Final Four από τον νικητή του ζευγαριού Μονακό/Μπαρτσελόνα. Θα αντιμετωπίσει τον Βασίλη Σπανούλη σε μία ιδιαίτερη συγκυρία ή θα βρει μπροστά του την ομάδα που απέκλεισε στο Game 5 την περσινή σεζόν;

Μικρή σημασία έχει. Η προσήλωση, η προετοιμασία και η «δίψα» είναι μεγάλη. Και μιλώντας για «δίψα» δεν αναφερόμαστε μονάχα στα τρόπαια που δεδομένα θέλει να σηκώσει ο Ολυμπιακός (πρώτα πρώτα το βαρύτιμο τρόπαιο της Ευρωλίγκας), αλλά και την χαρά που θέλει να δώσει σε φιλάθλους και οργανισμό στα 100 χρόνια του συλλόγου. 

Συνεπώς καλοί οι πανηγυρισμοί και το επίτευγμα μεγάλο αλλά η δουλειά για τον Ολυμπιακό δεν έχει τελειώσει. Αντιθέτως, τώρα αρχίζει το καλό. 

Ξέσπασαν και στεναχώρησαν τη «Βασίλισσα»

Η Ρεάλ δεν θα άφηνε τον Ολυμπιακό να την κερδίσει με τόση άνεση. Η ομάδα των 11 τίτλων είδε τον εγωισμό της να θίγεται και ακόμα και σε μία κακή χρονιά που την βρήκε 8η στην κανονική περίοδο βρέθηκε κοντά στην αντίδραση και το 2-2, με μία ολόκληρη (πλην περίπου 300 ατόμων) Movistar Arena να πιστεύει στη νίκη. 

Τα πιο αργά και βασανιστικά δευτερόλεπτα στο σουτ του Αμπάλδε κύλησαν και ο παίκτης της Ρεάλ βρήκε σίδερο για να ξεσπάσουν σε πανηγυρισμούς άπαντες στον Ολυμπιακό. Αγκαλιές, πάθος και ένα χαμόγελο πλατύ για όλους αυτούς που κέρδισαν τους τραυματισμούς, τις ατυχίες και το δικαίωμα να ελέγχουν οι ίδιοι την μοίρα τους. 

Ίσως βέβαια τα χαμόγελα να είναι λίγο πιο πλατιά στα χείλη αυτών που κρίθηκαν, αμφισβητήθηκαν, δυσκολεύτηκαν αλλά κέρδισαν και πλέον προβάρουν τα... αραβικά τους με μπλουζάκια «Ο Πειραιάς στο Άμπου Ντάμπι»