Ένα λάθος και μια παρανόηση (;)

Ο ΠΑΟΚ είχε την πολυτέλεια να διαθέτει όλα τα δεδομένα στο τραπέζι, πριν ακουστεί το σφύριγμα της έναρξης στο παιχνίδι με την Μαρκό στην Τούμπα. Ήξερε τι θέλει, πώς το θέλει, πόσο το θέλει. Αυτό φάνηκε, αυτό έδειξε, αυτό επιδίωξε και αυτό έχτισε στο πρώτο ημίχρονο.

Ο Ράζβαν Λουτσέσκου παρέταξε μια όσο το δυνατόν πιο φρεσκαρισμένη ενδεκάδα, με πολλές αναγκαστικές απουσίες και υποχρεωτικές ανάσες σε σημαντικές μονάδες του. Με βασικό τον Κωνσταντέλια που πήρε από το χέρι την ομάδα για να την οδηγήσει εκεί που πρέπει. Δυο γκολ, απίθανες ενέργειες, μαγικές κινήσεις. Με άξιο συμπαραστάτη τον Μύθου που ήταν μέσα στις φάσεις, είχε γκολ αλλά και ευκαιρίες.

Όλα αυτά μέχρι το 37’ όταν το 3-0 έδειχνε ότι ο Δικέφαλος θα πιάσει – στα υπόλοιπα περίπου 60 λεπτά - το «ταβάνι» της 7ης θέσης και θα γλιτώσει τα πολύ χειρότερα στη συνέχεια του Κυπέλλου Ελλάδας. Στο δεύτερο ημίχρονο, οι γηπεδούχοι παρουσιάστηκαν παραδόξως χαλαροί, η Μαρκό έκανε αλλαγές, φρέσκαρε, ανέβασε τις γραμμές, βγήκε στην επίθεση, απείλησε, έστειλε ένα πρώτο μήνυμα. Δε διαβάστηκε όμως εκείνη την ώρα. Από ένα σημείο και μετά, οι παίκτες του Λουτσέσκου μάλλον συνειδητοποίησαν ότι χρειάζονται ένα γκολ ακόμα για να φτάσουν στον στόχο τους. Πίεσαν, μπήκαν στην αντίπαλη μεγάλη περιοχή, έπαιξαν ακόμα και με 4-4-2 έχοντας ξανά στο γήπεδο τον Τσάλοφ δίπλα στον Μύθου.

Όλα αυτά μέχρι να έρθουν τα ακατανόητα. Ακατανόητα ως αποφάσεις, ως συγκέντρωση και ως συμπεριφορά. Πρώτα το διπλό λάθος του Τσιφτσή στο 84’. Αφού κάνει κακή πάσα με τα πόδια και δε στοιχίζει, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα κάνει και δεύτερη λάθος εκτίμηση για να έρθει το αναπάντεχο 3-1. Προλάβαινε, έστω κι έτσι, να βρει ξανά σκορ 7ης θέσης ο ΠΑΟΚ; Προλάβαινε. Το κατάλαβε; Δεν είμαι σίγουρος. Αν κρίνω από τη συμπεριφορά των παικτών στο 4-1 που έγινε πριν τη συμπλήρωση του 90λεπτου. Ο σκόρερ Καμαρά γελούσε χαλαρά πανηγυρίζοντας και ψάχνοντας τον Τάισον για να το χαρούν μαζί, οι 2-3 ποδοσφαιριστές που ήταν δίπλα στην εστία δεν μπήκαν στη διαδικασία να μαζέψουν την μπάλα και να τη στήσουν στη σέντρα.

Ο Τάισον έχασε μια τελευταία ευκαιρία στο 93’ αλλά το δύσκολο μονοπάτι στη συνέχεια του Κυπέλλου Ελλάδας είχε ήδη στρωθεί για τον ΠΑΟΚ. Ατρόμητος στην Τούμπα, Ολυμπιακός στο “Καραϊσκάκη”, Παναθηναϊκός στα ημιτελικά, ΑΕΚ στον τελικό. Πρέπει να περάσει από όλους για να σηκώσει το τρόπαιο. Το έχει ξανακάνει με δυο από τους τρεις. Ας γράψει ιστορία φέτος..

ΥΓ: Η τοποθέτηση του Ράζβαν Λουτσέσκου για τον Αλεξάντερ Γερεμέγεφ, νομίζω ότι κλείνει και το τελευταίο στόμα που είχε μείνει ανοιχτό στο άκουσμα της απόκτησής του. Χωρίς δεύτερες σκέψεις...