Ένα στραβοπάτημα που θα ξεχαστεί γρήγορα, αν...

Η ήττα από την Βοσνία δεν αλλάζει το αρχικό πλάνο της Εθνικής, που έχει ένα 40λεπτο να διορθώσει την κατάσταση. Γράφει ο Χρήστος Τσάλτας.
Ένα στραβοπάτημα που θα ξεχαστεί γρήγορα, αν...
Χρήστος Τσάλτας avatar
Αποστολή στην Κύπρο Χρήστος Τσάλτας

Η πρώτη ήττα στο φετινό Eurobasket ήρθε. Ίσως στο πιο ανώδυνο σημείο, δεδομένου ότι υπάρχει ακόμα μια ευκαιρία στον ορίζοντα και δεν «πληγώνει« σημαντικά την όλη προσπάθεια. Η Εθνική ερχόταν με φόρα από την πρόκριση στην φάση των 16 και το 3-0 στον όμιλο και ήθελε να τελειώσει από την Τρίτη την υπόθεση πρώτη θέση.

Ο βαθμός δυσκολίας του αγώνα με την Βοσνία όμως ανέβηκε κατακόρυφα όταν μισή ώρα περίπου πριν από το τζάμπολ του αγώνα έγινε γνωστό πως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν θα αγωνιστεί. Αυτή η απουσία, σε συνδυασμό και με την απώλεια του Γιαννούλη Λαρεντζάκη δημιούργησαν μεγάλο κενό στο ροτέισιον, με τον Σπανούλη να πηγαίνει σε ροτέισιον 9 παικτών και τον Σαμοντούροβ στην αρχική πεντάδα. Αν μη τι άλλο μια κίνηση που δείχνει πως ο V-Span εμπιστεύεται όλο και περισσότερο τον «Σάμο».

Μέχρι το 12ο λεπτό όλα κυλούσαν εξαιρετικά για την Εθνική. Είχε φέρει στα μέτρα της το παιχνίδι, οι Βόσνιοι δεν έβρισκαν λύσεις στο σκοράρισμα και όλα έδειχναν πως υπήρχε η ενέργεια για να μπορέσει η Εθνική ομάδα να κάνει το 4Χ4.

Από το τάιμ άουτ του Μπεκίρ στο 34-21 όμως τα πάντα άλλαξαν. Το επί μέρους 18-0 σερί της Βοσνίας, με πρωταγωνιστή τον Έντιν Άτιτς σε εκείνο το διάστημα, άλλαξε πλήρως τον ρυθμό του αγώνα. Οι Βόσνιοι ήταν πιο aggressive, πήγαιναν με μεγάλη δύναμη στις 50-50 μπάλες και έβγαζαν θέληση να αλλάξουν τον ρου της αναμέτρησης. Κάτι που κατάφεραν.

Το παιχνίδι πήγε στην σκληράδα και εκεί η Εθνική δεν είχε τα κορμιά να ανταπεξέλθει. Υπήρχε μια αίσθηση πως στις 50-50 μπάλες η Βοσνία έβγαζε μεγαλύτερη διάθεση για να τις κερδίσει. Σαν να έπαιζαν οι παίκτες του Μπεκίρ για την... ζωή τους σε αυτό το παιχνίδι.  Εξ ου και μέχρι το φινάλε του ημιχρόνου το επί μέρους σκορ ήταν 4-23. Κάτι που δεν ταιριάζει σε αυτή την Εθνική ομάδα.

Ουσιαστικά στο μοναδικό διάστημα στο οποίο η Εθνική έπαιξε μπάσκετ πήγε να φέρει τα πάντα τούμπα. Άργησε να μπει στο πνεύμα του αγώνα και το έκανε μετά το 34' με τον Σλούκα να είναι ο παίκτης που έδωσε τον τόνο για την αντεπίθεση. Το φάουλ που κέρδισε ο Λάζιτς στα 26,6'' για το τέλος είναι μια ιστορία στο παιχνίδι που καθορίζει πολλά, όμως η Εθνική δεν έχασε από αυτό το σφύριγμα. Έχασε από τα 19 χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, από το γεγονός πως έβαλε στο κλίμα παίκτες όπως ο Πενάβα, ο Καμένιας, ο Αλιμπέγκοβιτς, που έχουν phsysical παιχνίδι και διάθεση να παίξουν ξύλο.

Η απουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο ήταν «ηχηρή» σε κάθε πτυχή πάνω στο παρκέ. Έλειπε το σημείο αναφοράς, η επίθεση δεν είχε ισορροπία και δεν έβγαιναν τα σουτ με καλές προϋποθέσεις. Κάπως έτσι ήρθε η ήττα.

Η Ελλάδα όμως δεν χάνεται. Δεν ήρθε η καταστροφή σε καμία των περιπτώσεων. Στον ορίζοντα υπάρχει ένα παιχνίδι ακόμα. Αυτό με την Ισπανία. Με τον Γιάννη ξανά στην πρώτη γραμμή και με τον στόχο της πρώτης θέσης στον όμιλο να είναι ορατός και στο χέρι της «γαλανόλευκης». Την Πέμπτη η Εθνική πρέπει να γυρίσει ξανά τον διακόπτη, να επανέλθει στις εργοστασιακές ρυθμίσεις και τότε η ήττα από την Βοσνία θα έχει γίνει μια ανάμνηση. 

Τα σπουδαία άλλωστε είναι στον ορίζοντα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ