Ένα τραγούδι ακόμα...

«Βήμα-βήμα» είναι το μότο του Κώστα Σλούκα. «Δύο ακόμα» είπε ο Εργκίν Αταμάν στους παίκτες στο αποδυτήρια, αναφερόμενος στα ματς που απομένουν για να υπερασπιστεί τον τίτλο του ο Παναθηναϊκός και να στεφθεί ξανά πρωταθλητής Ευρώπης. «Ένα τραγούδι ακόμα...» θα μπορούσε εύκολα να πει ο Τζέντι Οσμάν, μετά τη χθεσινή εντυπωσιακή παράσταση που έδωσε.

Το... ατίθασο άτι από την Τουρκία -με βοσνιακές ρίζες- είχε γράψει το σενάριο (ή τους στίχους αν προτιμάτε) στο μυαλό του πριν καν ξεκινήσει ο τελικός του Game 5 κόντρα στην Αναντολού Εφές Μερικά βράδια νωρίτερα είχε κάνει ρεκόρ καριέρας με 22 πόντους, αλλά δεν ήταν αρκετοί για να τελειώσει η ομάδα του τη σειρά στην Πόλη. Στο «κολαστήριο» του ΟΑΚΑ ήταν αποφασισμένος να έχεις αυτός τον τελευταίο λόγο.

Έμοιαζε να παίρνει ενέργεια από το αφηνιασμένο κοινό στις εξέδρες και να την επιστρέφει πολλαπλάσια πίσω με τις αέρινες κινήσεις του στο glass floor του ΟΑΚΑ. Ένιωθε πως είχε έρθει η ώρα του να λάμψει, να ακούσει το όνομά του να γίνεται σύνθημα. Τελείωσε το ματς με 28 πόντους, απόλυτος πρωταγωνιστής στη νίκη-πρόκριση του Παναθηναϊκού και στο τέλος... είπε κι ένα τραγούδι.

Αυτός είναι ο Τζέντι Οσμάν. Η ψυχή της ομάδας μαζί με τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Αυτός είναι και ο Παναθηναϊκός! Ο πρωταθλητής Ευρώπης, που παρά τις μεγάλες δυσκολίες και τις τρανταχτές απουσίες (κυρίως του Λεσόρ και εν συνεχεία και του Γκριγκόνις) που θα είχαν λυγίσει οποιαδήποτε άλλη ομάδα, στάθηκε στο ύψος του και ήταν συνεπής στο ραντεβού για την υπεράσπιση του τίτλου του.

Από μόνος του ο Όσμαν δεν θα μπορούσε να τον οδηγήσει στο Άμπου Ντάμπι. Ήταν ο μαέστρος της χθεσινής βραδιάς, αλλά είδε και μια καλοδουλεμένη ορχήστρα να τον ακολουθεί. Και το έκανε με τον τρόπο που δίνει μεγάλες προκρίσεις και τρόπαια. Το έκανε με τον περσινό τρόπο, ο οποίος τον οδήγησε μέχρι την κορυφή της Ευρώπης.

Παίζοντας με λύσσα στην άμυνα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Αυτό ήταν το μυστικό της επιτυχίας κόντρα στην ποιοτική κι επικίνδυνη Εφές. Χάρη στην άμυνά του πήρε αυτοπεποίθηση και στην επίθεση για να ξεφύγει με 23 πόντους στο πρώτο ημίχρονο, χάρη στην άμυνά του δεν επέτρεψε στους Τούρκους να πιστέψουν πως μπορούν να ολοκληρώσουν την ανατροπή στο τέλος.

Ο Τζέριαν Γκραντ περιόρισε όσο ποτέ σε αυτή τη σειρά τον Σέιν Λάρκιν. Ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ και ο Γουένιεν Γκέιμπριελ ήλεγχαν επιβλητικά την... εναέρια κυκλοφορία με ριμπάουντ και τάπες. Ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης μπήκε στο τέλος για 2 λεπτά κι έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα. Μέχρι και οι Κέντρικ Ναν και Κώστας Σλούκας, που δεν είχαν σημαντική συμμετοχή στο σκοράρισμα (ο αρχηγός των πράσινων ήταν άριστος δημιουργικά), ήταν συγκλονιστικοί αμυντικά. Βράχοι απέναντι σε Μπράιαντ και Ντοζίερ που έβρισκαν συνήθως απέναντί τους.

Αυτά τα στοιχεία της μαχητικότητας, του πάθους και της λύσσας με τα οποία έμπαιναν σε κάθε φάση οι «πράσινοι», τους οδήγησαν στο Final 4 του Άμπου Ντάμπι. Αυτά είναι που θα διατηρήσουν τον Παναθηναϊκό και στην κορυφή της Ευρώπης.

Ένα τραγούδι έμεινε ακόμα... Για το βράδυ της 25ης Μαΐου!