Η αντίδραση πρέπει να… φέρει δράση

Η νέα ιδιοκτησιακή κατάσταση στον Μπασκετικό Άρη αλλά και οι άνθρωποι που… τρέχουν ουσιαστικά το πρότζεκτ και ιδιαίτερα το αγωνιστικό σκέλος, είδαν χθες στο «Nick Galis Hall» την άλλη όψη του νομίσματος. Μέσα σε ελάχιστα μάλιστα 24ωρα. Από τη φοβερή γιορτή και την εκπληκτική ατμόσφαιρα αποθέωσης για όλους ανεξαιρέτως στο ματς με το Αμβούργο, στα σφυρίγματα αποδοκιμασίας μετά από τη δεύτερη σερί ήττα στο πρωτάθλημα από τον Κολοσσό. Λογικό. Ο Άρης είναι μεγάλο καράβι και τέτοιες ήττες δεν χωνεύονται εύκολα, ειδικά όταν ο Κολοσσός ήρθε στη Θεσσαλονίκη δίχως δυο βασικά του όπλα (Γκάουντλοκ και Γκούντγουιν).

Ακόμη και επιδερμική σχέση να έχεις με το άθλημα, αν έχεις δει τα ματς του Άρη με την Καρδίτσα και τον Κολοσσό καταλαβαίνεις 2-3 πράγματα που συνιστούν και πρόβλημα. Το πρόβλημα που παρατηρείται για παράδειγμα στο τελευταίο δεκάλεπτο που ο Αρης παρουσίασε και στα δυο παιχνίδια σημάδια κατάρρευσης. Χθες έβαλε μόλις επτά πόντους στο τέταρτο δεκάλεπτο και έχασε το παιχνίδι. Παρόμοιο με το 22-8 που έκανε η Καρδίτσα πριν από μια εβδομάδα. Η στατιστική απεικόνιση του αγώνα χαρακτηρίζει ξεκάθαρα δίκαιη τη νίκη των νησιωτών και μιλάει από μόνη της. Ο Άρης ολοκλήρωσε τον αγώνα με 17/25 βολές και 6/27 τρίποντα, μάζεψε 11 λιγότερα ριμπάουντ (30 έναντι 41), με τους φιλοξενούμενους να παίρνουν συνολικά 15 επιθετικά.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι ότι εμφανίζει αδυναμίες και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Και στην άμυνα όπου δεν φαίνεται αυτή τη στιγμή να υπάρχει ευδιάκριτη φιλοσοφία (είναι κομμάτι μαλθακή) αλλά και στην επίθεση όπου η ομάδα του Μπόγκνταν Κάραϊτσιτς δυσκολεύεται σε σετ παιχνίδι και εξαρτά την επιθετική της δεινότητα από τις διαθέσεις του Τζόουνς κατά κύριο λόγο (χθες βοήθησε λίγο και ο Ινοχ, με το Αμβούργο έβαλε πλάτη ο Μήτρου-Λονγκ). Δεν το συζητώ για το παιχνίδι μέσα στη ρακέτα, αυτό είναι πρόβλημα που έχει διαγνωστεί από τα φιλικά κιόλας και θα βελτιωθεί με την απόκτηση παίκτη και τα plays που δεν βλέπουμε τώρα. Χθες δεν υπήρχε καθόλου και το περιφερειακό σουτ με τον Φορμπς να είναι ανεξήγητα τόσο άστοχος και ανεξήγητα περίεργο το πόσο πολύ κάθισε στο παρκέ, όπως γιατί έπαιξε τόσο λίγο ο Μποχωρίδης. Είναι φανερό ότι σε… real time χρειάζονται δυο προσθήκες που ίσως δεν είναι και αρκετές, μαζί με τη δουλειά που πρέπει να γίνει από τον προπονητή.

Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν φυσικά ότι σταμάτησε να υπάρχει στήριξη στο νέο πρότζεκτ. Το πόσο πολύ έχει πιστέψει στην αλλαγή που κομίζει η έλευση του Ρίτσαρντ Σιάο ο κόσμος του Άρη έχει φανεί από την πρώτη στιγμή και δεν έχει αλλάξει κάτι. Απλά χθες κατάλαβαν όλοι ότι εκτός από τη στήριξη, υπάρχουν και απαιτήσεις και ότι ήττες σαν τη χθεσινή από τον Κολοσσό δεν μπορούν να γίνουν εύκολα αποδεκτές. Είναι μια νέα διοίκηση που μαθαίνει προφανώς από τα λάθη της, δεν υποσχέθηκε και δεν περιμένει κανείς μεγαλεία από την παρθενική σεζόν. Είναι όμως προφανές ότι χθες ο κόσμος έστειλε ένα μήνυμα ότι περιμένει από τη διοίκηση και τον προπονητή να ακούσουν τα καμπανάκια και να αντιδράσουν. Αυτοί ζουν καθημερινά την ομάδα και γνωρίζουν μέχρι που μπορεί να… απλωθεί το πάπλωμα, γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθένα ποιο είναι το πλάνο σε οικονομικό και αγωνιστικό επίπεδο) και να τεθεί με σαφήνεια προς όλους.