Η «αόρατη» βασίλισσα των ποδοσφαιρικών μεταγραφών - Ποια είναι η γυναίκα που κλείνει τα μεγάλα deals
Φοράει έναν μπεζ νάρθηκα στον αριστερό καρπό της. Έσκισε τους συνδέσμους στα δάχτυλα και τον αντίχειρά της παίζοντας (τι ειρωνεία) ποδόσφαιρο.
«Είναι τόσο ηλίθιο» λέει και εξηγεί ότι δεν μπορεί να κάνει καθημερινές δουλειές όπως το δέσιμο των μαλλιών της ή να πληκτρολογήσει στο λάπτοπ και στο κινητό της.
Αλλά αυτό που την ενοχλεί πολύ περισσότερο είναι η αντίδραση ορισμένων ανθρώπων, ακόμη και σήμερα, όταν τους λέει ότι είναι ατζέντης ποδοσφαίρου. Για παράδειγμα όταν πήγε στον γιατρό μετά τον τραυματισμό της στο χέρι, αυτός την ρώτησε τι δουλειά έκανε.
«Είμαι ατζέντης ποδοσφαίρου» του απάντησε.
Ο γιατρός την κοίταξε με απορία. «Αυτό δεν είναι δυνατό» είπε.
«Γιατί;» ήταν η σειρά της να ρωτήσει.
«Μα είσαι γυναίκα» ήταν το σχόλιό του.
«Μου το είπε πραγματικά αυτό!» λέει η Ραφαέλα Πιμέντα. «Δεν το εννοούσε με άσχημο τρόπο, αλλά με κοίταζε σαν να είχα πέσει από το διάστημα».
Αυτό το αστείο περιστατικό αφηγήθηκε η ίδια τον περασμένο Μάιο μιλώντας δημόσια σε ένα συνέδριο για την παρουσία των γυναικών στο ποδόσφαιρο. Η ίδια το αντιμετώπισε ως αστείο, αλλά το διηγήθηκε για να δείξει πώς είναι να είσαι γυναίκα, και μάλιστα ισχυρή, σε έναν κόσμο στον οποίο κυριαρχούν οι άνδρες.
Η κληρονόμος του διάσημου Μίνο Ραϊόλα
Toν Απρίλιο του 2022, όταν πέθανε ο (διάσημος, πανίσχυρος, εκκεντρικός, δαιμόνιος και, πολλά άλλα ατζέντης, Μίνο Ραϊόλα, πολλοί παράγοντες του ποδοσφαίρου αναρωτήθηκαν πώς αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει τους διάσημους «πελάτες» του. Ένας ατζέντης, μιλώντας ανώνυμα στο Athletic είχε πει τότε ότι εκτιμούσε πως θα υπάρξει «μια περίοδος σεβασμού που θα τιμούσαν ακόμη και οι χειρότεροι ατζέντηδες» ώστε να μην προσπαθήσουν να «κλέψουν» ποδοσφαιριστές.
Ακόμα κι αν υπήρξαν τέτοιες ενέργειες, παρασκηνιακά, οι παίκτες που ήταν στο γραφείο του Ραϊόλα έμειναν εκεί. Και ο κύριος λόγος είχε όνομα: αυτό της Ραφαέλα Πιμέντα.
Όπως είχε πει ένας άνθρωπος από σύλλογο της Premier League, η Πιμέντα είναι «το πιο σημαντικό πρόσωπο του ποδοσφαίρου που κανείς δεν γνωρίζει», ενώ μια άλλη πηγή στον κόσμο των ατζέντηδων την περιέγραψε ως «την πιο ισχυρή γυναίκα στο ποδόσφαιρο». Στο ντοκιμαντέρ του Πολ Πογκμπά, ο Γάλλος την αναφέρει στα παιδιά του ως «θεία Ράφα», ενώ σε δηλώσεις του την έχει χαρακτηρίσει δεύτερη μητέρα του. Ο ίδιος παράγοντας, βέβαια, λέει ότι είναι η «πιο δύσκολη διαπραγματεύτρια στο ποδόσφαιρο», κατατάσσοντάς την δίπλα στον Ισραηλινό Πίνι Ζάχαβι.
Η Πιμέντα, Βραζιλιάνα δικηγόρος γεννημένη το 1973 στο Σάο Πάουλο, εργάστηκε μαζί με τον Ραϊόλα για πάνω από 20 χρόνια και τώρα διευθύνει την αυτοκρατορία που της άφησε. Ο Ραϊόλα είχε δύο γιους, τον Μάριο και τον Γκαμπριέλε, αλλά η διοίκηση του πρακτορείου του, που ονομάζεται One και εδρεύει στο πριγκιπάτο του Μονακό, έχει ανατεθεί στην Πιμέντα.
Το γραφείο της Πιμέντα βρίσκεται σε μικρή απόσταση με τα πόδια από το εμβληματικό καζίνο του Μόντε Κάρλο, με την πληθώρα των supercars παρκαρισμένων έξω και την επιδεικτική πολυτέλεια να κυριαρχεί παντού. Το οικοδομικό τετράγωνο στο οποίο εδρεύει είναι πιο απλό, αλλά, μόλις μπεις μέσα, μεταφέρεσαι στον κόσμο της ελίτ του ποδοσφαίρου.
Στους τοίχους του κεντρικού διαδρόμου υπάρχουν φανέλες των παικτών που έχει εκπροσωπήσει: Πολ Πογκμπά και Ματάις ντε Λιχτ, Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς και Τσάβι Σίμονς, Μάρκο Βεράτι και Μπλεζ Ματουιντί. Υπάρχει μία που ανήκει στον Έρλινγκ Χάαλαντ, και είχε δοθεί ως δώρο στον Ραϊόλα με την αφιέρωση: «Από Βίκινγκ σε Βίκινγκ. Θα αλλάξουμε το παιχνίδι». Ένα ζευγάρι ποδοσφαιρικά παπούτσια του Μάριο Μπαλοτέλι είναι καρφωμένα σε έναν άλλο τοίχο.
Η Βραζιλιάνα, αν και ποτέ δεν εμφανιζόταν δημόσια, ήταν ένας άνθρωπος που έπαιζε καθοριστικό ρόλο στα deals του Ραϊόλα. Και οι ποδοσφαιριστές το γνώριζαν πολύ καλά. Το 2022 ο Άλφονς Αρεολά που τότε έπαιζε στην Παρί Σεν Ζερμέν ήταν κατηγορηματικός από την πρώτη στιγμή ότι θα παρέμενε με την Πιμέντα καθώς κανείς δεν ήταν σε καλύτερη θέση για να εξασφαλίσει το μέλλον του.
Η Ραφαέλα Πιμέντα ήταν το άλλο μισό του Μίνο Ραϊόλα
«Είχε πάντα την τέλεια ισορροπία με τον Μίνο. Δεν ήταν αρκετά η καλή ή η κακή αστυνόμος του Μίνο, επειδή ήταν και σκληρή. Αλλά οι γνώσεις της για το πώς να κάνει μεταγραφές ήταν αξεπέραστες και πάντα νιώθαμε ότι υπήρχε ένα πολύ έξυπνο άτομο πίσω από τον Μίνο. Ο Μίνο τη σεβόταν από κάθε άποψη και γνώριζε κάθε πτυχή των πελατών τους» έχει πει παράγοντας μεγάλου ευρωπαϊκού συλλόγου.
Η Πιμέντα είναι μια τελειώς διαφορετική προσωπικότητα. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο του Σάο Πάουλο, ονειρευόταν να εργαστεί στον ΟΗΕ και να βοηθά τους αδυνάτους και δούλεψε στο τμήμα αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας στην κυβέρνηση του πρώην προέδρου της Βραζιλίας Φερνάντο Ενρίκε Καρντόσο. Η πρώτη συνάντηση με τον Ραϊόλα έγινε πριν από 25 χρόνια, σε έναν φιλανθρωπικό αγώνα που διοργανώθηκε όταν οι Ριβάλντο και Σέζαρ Σαμπάιο ίδρυσαν έναν σύλλογο με το όνομα Guaratingueta.
Αναγνωρίζοντας τις ικανότητές της 24χρονης τότε κοπέλας, ο Ραϊόλα την προσκάλεσε (ή την προκάλεσε) να συνεργαστούν. Μαζί έκαναν ένα απόλυτα επιτυχημένο δίδυμο, ήταν δύο άνθρωποι που αλληλοσυμπληρώνονταν. Το παρορμητικό και ειλικρινές στυλ του Ραϊόλα εξισορροπήθηκε από την υπολογισμένη και ψύχραιμη συμπεριφορά της Πιμέντα και η συνεργασία τους έφερε επανάσταση στον χώρο των μανατζερικών γραφείων.
Σε αντίθεση με τους περισσότερους ατζέντηδες, οι δυο τους επέλεξαν να εκπροσωπούν μικρότερο αριθμό παικτών, αφιερώνοντας προσωπική προσοχή σε κάθε πελάτη. Ο Ραϊόλα ήταν το δημόσιο πρόσωπο, γνωστός για τις έντονες συζητήσεις του με προέδρους και διευθυντές συλλόγων, ενώ η Πιμέντα εργαζόταν στο παρασκήνιο, σβήνοντας τις συγκρούσεις και κλείνοντας συμφωνίες. Ξεχώριζε επίσης για το κομψό στυλ της, καθώς φορούσε πανάκριβα κοστούμια, σε αντίθεση με το (σκόπιμα) casual λουκ του Ραϊόλα.
«Ο πατέρας μου έλεγε πάντα: "Καλύτερα να είσαι φίλος του Βασιλιά παρά να είσαι ο Βασιλιάς". Απέχω πολύ από το να είμαι βασιλιάς, αλλά είναι πολύ πιο εύκολο να βρίσκομαι μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ο Μίνο ήταν στο προσκήνιο, κάτι που τον έφερνε κοντά στη φωτιά. Ήταν μεγάλη παρηγοριά για μένα, επειδή αυτό μου επέτρεπε να κάνω τη δουλειά μου αντί να σκέφτομαι τον θόρυβο που με εμπόδιζε να συγκεντρωθώ.
Υπήρχαν αμέτρητες φορές που γύριζα στον Μίνο και έλεγα: "Θεέ μου, είναι ηλίθιοι;" επειδή (οι σύλλογοι) έρχονταν άοπλοι. Αλλά οι άνθρωποι σε γνώριζαν και καταλάβαιναν το στυλ σου. Καταλάβαιναν τι έκανε ο Μίνο και τι έκανα εγώ. Με την πάροδο του χρόνου, είχαμε ισχυρότερους αντιπάλους, επειδή μας καταλάβαιναν καλύτερα» θυμάται η Πιμέντα.
«Οι σύλλογοι νομίζουν ότι τα προβλήματά τους έχουν τελειώσει όταν φεύγω από το δωμάτιο και αναλαμβάνει η Ραφαέλα. Πέντε λεπτά αργότερα με φωνάζουν πίσω λέγοντας: "Παρακαλώ γύρνα πίσω. Δεν τα βγάζουμε πέρα μαζί της!"» είχε πει ο δαιμόνιος Ιταλο-Ολλανδός ατζέντης .
Το μεγάλο deal της Πιμέντα για τον Χάαλαντ
Σήμερα, η εταιρεία εκπροσωπεί μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του αθλήματος, από τον Έρλινγκ Χάαλαντ, τον Πολ Πογκμπά, τον Μάρκο Βεράτι και τον Τζιανλουίτζι Ντοναρούμα μέχρι τον Άρνε Σλοτ.
Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ήρθε αμέσως μετά τον θάνατο του Ραϊόλα: η οριστικοποίηση της μεταγραφής του Χάαλαντ από την Μπορούσια Ντόρτμουντ στη Μάντσεστερ Σίτι. Αυτή η σπουδαία συμφωνία, που ολοκληρώθηκε χωρίς τον Ραϊόλα, απέδειξε την ικανότητα της Πιμέντα. Η συμφωνία της απέφερε το βραβείο Best Transfer Deal of the Year στο Globe Soccer Awards. Πιο πρόσφατα, ηγήθηκε των διαπραγματεύσεων για την επέκταση του συμβολαίου του Νορβηγού σούπερ σταρ με τη Σίτι μέχρι το 2034, εξασφαλίζοντας μια συμφωνία που θα κάνει τον Χάαλαντ πλουσιότερο κατά περίπου 2,3 εκατομμύρια ευρώ τον μήνα.
Έχει, επίσης, κάνει μεγάλο άνοιγμα στο ποδόσφαιρο γυναικών, είναι περίπου το 20% της πελατειακής βάσης του One.
Η Πιμέντα πιστεύει ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να αποτελέσει πλατφόρμα για πολύ ευρύτερες συζητήσεις σχετικά με την ισότητα και τις ευκαιρίες για τις γυναίκες. «Είναι τόσο δύσκολο να γίνεις ποδοσφαιριστής όταν είσαι άνδρας» λέει η Πιμέντα. «Είναι ακόμη πιο δύσκολο να παίξεις ποδόσφαιρο όταν είσαι γυναίκα».
Μεγαλώνοντας, η Πιμέντα δεν αντιλήφθηκε ποτέ τον σεξισμό στη Βραζιλία. Αλλά όταν ήρθε στην Ευρώπη, τα πράγματα ήταν διαφορετικά.
«Ποτέ δεν θεώρησα τον εαυτό μου κατώτερο από τους άνδρες, επειδή δεν μεγάλωσα έτσι. Αν είσαι καλός, είσαι καλός. Αν δεν είσαι καλός, δεν είσαι καλός. Γυρνούσα σπίτι και έλεγα: Το βρίσκουν περίεργο που είμαι γυναίκα. Γιατί έχει σημασία;. Στην πραγματικότητα ένιωθα ότι οι πόρτες έκλειναν όταν έφτανα σε ένα μέρος (στην Ευρώπη) όπου νόμιζα ότι οι πόρτες θα ήταν κανονικά ανοιχτές».
Καθώς ερχόταν σε επαφή με συλλόγους διαπραγματευόμενη συμβόλαια παικτών, η Πιμέντα συνειδητοποίησε ότι οι γυναίκες δεν είχαν θέση στο τραπέζι της λήψης αποφάσεων.
Η Πιμέντα είχε δηλώσει στο παρελθόν ότι ένας διευθυντής ποδοσφαίρου της είπε σε μια συνάντηση, μπροστά σε έναν παίκτη και τον πατέρα του, ότι είναι Βραζιλιάνα, οπότε νόμιζαν ότι ήταν πόρνη. Αυτό το περιστατικό έχει χαραχτεί στη μνήμη της. Και λέει ότι το φύλο της εξακολουθεί να είναι «πολύ σημαντικό» για τους πελάτες σήμερα.
Και μπορεί να μην πραγματοποίησε το όνειρό της να εργαστεί για τον ΟΗΕ, αλλά μέσω του ποδοσφαίρου, βρήκε έναν τρόπο να υπερασπίζεται τα εργασιακά δικαιώματα και έχει γίνει μάρτυρας της επαγγελματικής και προσωπικής ανάπτυξης ποδοσφαιριστών που συχνά γεννιούνται και μεγαλώνουν σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες και, χάρη στον αθλητισμό, βρίσκουν μια διέξοδο.
«Γνώρισα έναν νεαρό Βραζιλιάνο παίκτη που ζούσε σε μια φαβέλα και κοιμόταν σε ένα πέτρινο κρεβάτι. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να του αγοράσω ένα στρώμα. Έπειτα αγόρασα στη μητέρα του ένα σπίτι και η μικρή του αδερφή σπουδάζει τώρα. Όλα αυτά μέσα σε δέκα χρόνια θα μπορούσαν να αλλάξουν τις ζωές τριών γενεών της οικογένειάς του. Η αδρεναλίνη μου προέρχεται από τις ανθρώπινες σχέσεις».
Και, βέβαια, το ποδόσφαιρο γυναικών είναι προτεραιότητά της. «Θεωρώ ότι αποστολή μου είναι να βοηθήσω το ποδόσφαιρο γυναικών να γίνει σεβαστό από τους επαγγελματίες του κλάδου, και αυτό να αντικατοπτρίζεται στους μισθούς και στις χορηγίες, και να δείξω ότι οι γυναίκες δεν είναι κούκλες Barbie, αλλά αθλήτριες. Για να το πετύχω αυτό, χρησιμοποιώ την εμπειρία που έχω αποκτήσει στο ποδόσφαιρο των ανδρών. Ας κάνουμε φασαρία για τις γυναίκες».
Φασαρία σε αντίθεση με την ησυχία την οποία η Πιμέντα προτιμά όλα αυτά τα χρόνια παίζοντας, ωστόσο, τον πιο σημαντικό ρόλο στα πιο μεγάλα μεταγραφικά deals στο ποδόσφαιρο.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν πάνε πια στη Σαουδική Αραβία για τη... σύνταξη - Και οι 25άρηδες λένε «ναι» στα πετροδόλαρα
Η Σαχτάρ και οι σκιές: Η διπλή ταυτότητα του Ρινάτ Αχμέτοφ
