Η Εθνική μπάσκετ πάντα θα δοκιμάζεται και πάντα θα είναι η «επίσημη αγαπημένη»

Η Βάλια Πηλιανίδη γράφει για τη δύναμη της Εθνικής ομάδας να φέρει 13 χιλιάδες και πλέον φιλάθλους στο ΟΑΚΑ και τις δοκιμασίες που με ή χωρίς Γιάννη χτίζουν χαρακτήρα.
Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ - Πηγή: Eurokinissi
Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ - Πηγή: Eurokinissi

Τι κι αν πολύς κόσμος απογοητεύτηκε που δεν μπόρεσε να απολαύσει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο παρκέ κόντρα στην Ιταλία η Εθνική ομάδα δεν απογοήτευσε. Δεν το κάνει ποτέ άλλωστε.

Για ακόμα ένα βράδυ η «επίσημη αγαπημένη» (γιατί πάντα έτσι θα τη λέμε όσο και αν γκρινιάζουμε) δοκιμάστηκε, πήρε καλό βαθμό και ο Σπανούλης χαμογελά συγκρατημένα στον δρόμο για την Κύπρο. 

Από την Εθνική δεν περισσεύει κάνεις

Με τα «ονόματα» ή χωρίς. Η Εθνική ομάδα πέρασε το τεστ και στις δύο περιπτώσεις. Στο ματς κόντρα στην Λετονία είχε Γιάννη, Μήτογλου, Σλούκα. Στο παιχνίδι απέναντι στους Ιταλούς είχε Ντόρσεϊ, Παπανικολάου, Kώστα Αντετοκούνμπο, Τολιόπουλο, Σαμοντούροβ (που μας άγχωσε βέβαια λίγο) και Καλαϊτζάκη. 

Θα μπορούσαν σε αυτή την πρόταση να γραφτούν κι άλλα ονόματα που χρησιμοποίησε ο Βασίλης Σπανούλης και ο λόγος είναι απλός: γιατί στην Εθνική ποτέ δεν περισσεύει κανείς. Όλοι κάτι έχουν να προσφέρουν, είτε είναι σταρ του ΝΒΑ είτε ρολίστες στις ομάδες τους. Από 20 πόντους σε ένα ματς μέχρι μία άμυνα, μία ασίστ. Και όσο η Εθνική βρίσκει πρωταγωνιστές στα πρόσωπα παικτών ακόμα και στην βραδιά που ο Γιάννης απουσιάζει, τότε αυτό που χτίζεται και δημιουργείται είναι καλό. 

Γιατί όπως είπαμε θέλει χρόνο 

Μετά τη νίκη απέναντι στην Λετονία είχαμε γράψει πως η Εθνική δικαιούται να έχει τον χρόνο που της αρμόζει. Ο χρόνος φέρνει εξέλιξη και η εξέλιξη βγαίνει στα παιχνίδια. Προφανώς ο Βασίλης Σπανούλης δεν καίγεται τόσο για το αν θα κερδίσει την Ιταλία ή την Λετονία σε φιλικό ματς αλλά θέλει να δει, να σημειώσει και να διορθώσει. Και αυτά γίνονται στη διάρκεια του όποιου χρόνου μπορεί να έχει η Εθνική. 

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα

Η Εθνική μας ομάδα κλήθηκε να αντιμετωπίσει την Ιταλία σε φιλικό μερικές ημέρες πριν την αντιμετωπίσει (ξανά) στην πρεμιέρα του Eurobasket. Κάποιοι ίσως να έλεγαν πως ο Σπανούλης θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει όλα του τα όπλα ως μία πρόβα τζενεράλε. 

Προφανώς και όχι. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα ΚΑΙ στο μπάσκετ συνεπώς κάποια χαρτιά πρέπει να μείνουν κρυφά. Η Ελλάδα ξέρει πως (θέλουν) να παίξουν ο Φοντέκιο και ο Μέλι (έστω και στο περίπου). Ο Ποτσέκο δεν ξέρει πως θέλει να παίξει η γαλανόλευκη απέναντι στην ομάδα του όμως.

Ναι, το κρίμα για όσους δεν είδαν την Εθνική με Γιάννη, Σλούκα, Μήτογλου από κοντά είναι κρίμα αλλά είδαν τα υπόλοιπα παιδιά που έκαναν εξίσου καλή δουλειά, επέστρεψαν από το -12 και σήκωσαν ένα ολόκληρο ΟΑΚΑ στο πόδι ακόμα και ας μην κάρφωναν όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. 

Ο ευχάριστος πονοκέφαλος του Σπανούλη

Με τους παίκτες να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, οι ημέρες για την απόφαση της τελικής 12άδας του Eurobasket πλησιάζουν. Ήδη μετά το ματς με την Ιταλία «κόπηκε» ο Όμηρος Νετζήπογλου και πλέον με 15 αθλητές να συνεχίζουν το ερώτημα για το ποιοι τρεις θα κοπούν πριν την Κύπρο είναι μεγάλο.

Ίσως να λέγαμε πως είναι ένας ευχάριστος πονοκέφαλος για τον Βασίλη Σπανούλη μιας και όλοι προσπαθούν να δώσουν το κάτι παραπάνω. Το μπαλάκι όμως είναι στα χέρια του κόουτς και τις ανάγκες που έχει η γαλανόλευκη. Θέλει ψηλό ή κοντό στο Eurobasket;

Θέλει βοήθεια στον άσο ή κάποιον να μπορεί να ξεκουράσει τους ψηλούς; Αυτό είναι ένα ερώτημα που μονο ο Σπανούλης μπορεί να απαντήσει και θα το κάνει προσεχώς, μετά το ματς με την Γαλλία το βράδυ της Κυριακής.  

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ