Η Εθνική νίκησε όπως έπρεπε και αυτό ήταν πολύ καλό σημάδι...

Το πρώτο από τα 9 βήματα έγιναν. Η Εθνική έβαλε τις βάσεις με μια πειστική εμφάνιση και νίκη κόντρα στην Ιταλία. Σε ένα παιχνίδι στο οποίο είχε τον έλεγχο από τα πρώτα λεπτά, δεν άφησε τους παίκτες του Ποτσέκο να περάσουν ούτε μία φορά μπροστά στο σκορ και βρίσκοντας λύσεις από πολλούς διαφορετικούς παίκτες και με σημείο αναφοράς τον... οδοστρωτήρα Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Συνηθίζεται να γράφεται πως η μετάβαση από το ΝΒΑ στο μπάσκετ της FIBA θέλει κάποιου είδους προσαρμογή. Για τον Greek Freak αυτό δεν χρειάζεται. Ο τύπος... δεν βλέπει κανέναν όταν αποφασίζει να κάνει το drive. Παίρνει τη μπάλα και ξέρει από πριν πώς θα την βάλει στο καλάθι. Κάτι που ελάχιστοι παίκτες στον πλανήτη έχουν σαν ικανότητα σε τόσο υψηλό επίπεδο.

Οι 31 πόντοι του ήταν η απόδειξη πως ο Γιάννης είναι.... αγριεμένος φέτος. Σε 29 λεπτά προσέφερε εντυπωσιακές στιγμές, ήταν παντού στην άμυνα, αλλά και στην επίθεση, ενώ ταυτόχρονα η συνεισφορά του στη δημιουργία ήταν μεγάλη. Όταν άλλωστε βλέπεις η άμυνα να προσαρμόζεται στο παιχνίδι σου, εσύ εύκολα βγάζεις ελεύθερα σουτ για τους συμπαίκτες σου.

Η Εθνική κέρδισε το παιχνίδι με την Ιταλία έχοντας ως σημείο αναφοράς την άμυνα. Από εκεί έβαλε τις βάσεις. Από το 43-38 υπάρχει μια συνθήκη στο παιχνίδι. Σε εκείνο το σημείο πατάει γκάζι, ακόμα και χωρίς τον Γιάννη πάνω στο παρκέ και φέρνει την κατάσταση στα μέτρα της.

Με τον Τολιόπουλο, που αν και δεν είναι «καθαρός» πλέι μέικερ ανταποκρίθηκε εξαιρετικά στη μορφή του αγώνα. Με τον Σλούκα να έχει ώριμες αντιδράσεις και να δίνει λύσεις. Με τον Παπανικολάου στην πρώτη γραμμή, τον Θανάση να βάζει ένα κομβικό σουτ και να γίνεται παράγοντας με την στάση του.

Όσοι έπαιξαν είχαν σημαντική συνεισφορά. Αυτό είναι το ζητούμενο και αυτό θέλει ο Σπανούλης. Το είπε και στη συνέντευξη Τύπου. Η πίστη του στο γκρουπ είναι μεγάλη και οι παίκτες το αντιλαμβάνονται. Αυτό τους βοηθάει ώστε να βγάζουν μια εικόνα πολύ διαφορετική, με περισσότερη οικειότητα (μεταξύ τους) πάνω στο παρκέ. Ένα vibe που μπορεί να οδηγήσει μακριά.

Το σημαντικό για την Εθνική ήταν πως δεν την πάτησε, όπως η Ισπανία στην δική της πρεμιέρα. Έδειξε σοβαρότητα, έχτισε φάση-φάση το παιχνίδι της και όταν έπρεπε βρήκε τα σουτ να ανοίξει τη διαφορά. Το βασικότερο όμως ήταν πως έβγαζε μια σιγουριά πως ακόμα και να πλησίαζαν στο σουτ οι Ιταλοί, θα έβρισκε 1-2 plays που χρειάζονταν για να ανοίξει τη διαφορά. 

Η εικόνα μπορεί να μην έθελξε, όμως αυτό είναι το τελευταίο που απασχολεί. Σε ένα τουρνουά με διαδοχικά παιχνίδια σε μικρό χρονικό διάστημα αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Η εικόνα μπορεί να παρουσιάζει σκαμπανεβάσματα, αλλά αν το αποτέλεσμα έρχεται αυτή περνάει σε δεύτερη μοίρα.

Και ευτυχώς η Εθνική κέρδισε με τον δικό της τρόπο, παίζοντας με το δικό της στυλ. Ό,τι έπρεπε για να πάρει boost ψυχολογίας για τη δύσκολη συνέχεια.