Η Εθνική που θα τη θέλαμε για παιδί μας!

Μπορεί η Εθνική ομάδα να ηττήθηκε. Μπορεί στο τέλος να μην τα καταφέρει ούτε στην Σκωτία αλλά το σίγουρο είναι, ότι αυτή η ομάδα μπορεί να γίνει ξανά η αγαπημένη όλων.

Μία Εθνική που μετά από χρόνια, βγάζει ξανά υγεία. Με φοβερούς χαρακτήρες, τόσο στον αγωνιστικό χώρο όσο και στον πάγκο. Με φοβερό ταλέντο, με νιάτα και νέο αίμα που «βράζει».

Αυτή η Εθνική αρέσει. Και ας μην είναι ακόμη έτοιμη για επιτυχίες. Τζόλης, Καρέτσας, Κωνσταντέλιας. Αν όλα πάνε καλά σύντομα αυτή και μόνο η τριάδα δεν θα βλέπει κανέναν. Και δεν είναι μόνο αυτοί. Τα παιδιά της Εθνικής, είναι διαφήμιση για το ελληνικό ποδόσφαιρο και εγγύηση για το μέλλον.

Σχεδόν όλοι οι ποδοσφαιριστές αλλά κυρίως οι νεαροί είναι σπουδαίοι χαρακτήρες.  Δεν έχουν δώσει ποτέ δικαίωμα και ελκύουν τους νεαρούς φιλάθλους, τόσο με τον τρόπο παιχνιδιού τους, όσο και τη συμπεριφορά τους εκτός γήπεδου. Πόσα παιδιά από σήμερα θα θέλουν να γίνουν σαν τον Καρέτσα; Πόσα θαυμάζουν κι έχουν ίνδαλμα τον Κωνσταντέλια; Πόσους εντυπωσιάζει η ζωή, η πορεία και οι γκολάρες του Τζόλη; Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο κέρδος αυτής της Εθνικής. Τα παιδιά της χώρας να την έχουν ίνδαλμα. Μία Εθνική που τα παιδιά ονειρεύονται να είναι μέλη της και οι μεγαλύτεροι θα την ήθελαν για... παιδί της!

Τι λείπει από την ομάδα η οποία έχει απίστευτο ταλέντο; Οι ηγέτες. Οι μεγαλύτεροι δεν έχουν στις ομάδες τους αυτόν τον ρόλο. Ούτε τον είχαν ποτέ. Η Εθνική ομάδα του 2004 είχε ηγέτες. Μεγάλες προσωπικότητες. Και για αυτό και πέτυχε το «ακατόρθωτο». Η φετινή έχει απίστευτο ταλέντο, με ποδοσφαιριστές που μπορούν να αγωνιστούν πολύ ψηλά στο εξωτερικό.

Ωστόσο λείπουν από το ρόστερ, οι ποδοσφαιριστές που θα βγουν μπροστά στα δύσκολα και θα έχουν την προσωπικότητα να δώσουν λύσεις όταν η μπάλα θα καίει. Θα το βρουν όμως και αυτό. Οι διεθνείς μας έχουν παρών και μέλλον. Αυτοί οι ποδοσφαιριστές, αυτός ο προπονητής όπως και οι βοηθοί του, αξίζουν πολλά και θα δικαιωθούν αργά ή γρήγορα.