Ιδιαίτερα μαθήματα το φθινόπωρο για να αντέξει τον χειμώνα

Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε κόντρα στη Μονακό σαν το μαθητή που χρειάζεται ιδιαίτερα μαθήματα στην επίπονη διαδικασία της Ευρωλίγκας, για να αντέξει το χειμώνα στις υψηλές απαιτήσεις που θα υπάρξουν. 

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα ακόμα ψάχνει να βρει το βηματισμό της, όπως και όλες οι ομάδες και για αυτό βλέπουμε από τη μία βραδιά την υπέροχη παρουσία της στο Μόναχο και την επόμενη το χειρότερο αμυντικό της ημίχρονο μέχρι τώρα στη σεζόν. 

Οι Πρωταθλητές Ελλάδας παρουσίασαν δύο πρόσωπα κόντρα στους παίκτες του Βασίλη Σπανούλη και τα δύο άσχημα.

Ένα επιθετικό στο πρώτο μέρος και ένα αμυντικό στο δεύτερο και είναι απορίας άξιο πως κατάφεραν να φτάσουν ένα τέτοιο στο ματς στο σουτ. 

Τι και αν δέχθηκαν 55 πόντους σε 20' λεπτά και βρέθηκαν στο -10; Διαθέτουν τόσο ατομικό ταλέντο και χαρακτήρα που και ακόμα σε μία άσχημη βραδιά μπορούσαν να νικήσουν.

Αλλά επειδή το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα και η τύχη δεν χαμογέλασε ξανά στον Ολυμπιακό νικητές αναδείχθηκαν οι Μονεγάσκοι, οι οποίοι ήταν ανώτεροι, επέβαλλαν το ρυθμό τους και εξέθεσαν την «ερυθρόλευκη» άμυνα στα 18 από τα 20 λεπτά του δεύτερου ημιχρόνου. 

Οι Πειραιώτες δεν άξιζαν κάτι από τη βραδιά και για αυτό έφυγαν ηττημένοι από το παρκέ και «έσβησαν» και το δεύτερο από τα τρία διπλά που έχουν πανηγυρίσει στην Ευρωλίγκα. 

Βαθμολογικά δεν έχει έρθει ακόμα κάποιο σοβαρό πρόβλημα, όμως αν δεν προστατευτεί το ΣΕΦ στα επόμενα τρία ματς με Χάποελ, Παρτιζάν και Ζαλγκίρις και δεν γίνει το απαιτούμενο 3/3, τότε η πίεση θα αυξηθεί και τα ζόρια θα μεγαλώσουν σε έναν δύσκολο χειμώνα που έρχεται. 

Έμεινε μετεξεταστέος σε πνεύμα και άμυνα

Η Μονακό με την εμφάνισή της στο ΣΕΦ κατάφερε να δώσει ένα γερό μάθημα του Ολυμπιακού για το πως πρέπει να δουλέψει πνευματικά όταν τα πράγματα δεν του πάνε καλά.

Αυτό μάλιστα έγινε για δεύτερη φορά μετά τον περσινό ημιτελικό στο Άμπου Ντάμπι, όμως δεκτό το επιχείρημα πως άλλη τάξη φέτος και άλλη πέρσι.

Γιατί φέτος τουλάχιστον στο κομμάτι της αθλητικότητας που υστερούσε η ομάδα βελτιώθηκε κατακόρυφα και απέκτησε έστω και ως εσωτερική μεταγραφή και παίκτη με τα χαρακτηριστικά που της έλειπε στο 1vs1. 

Όμως και πάλι αυτά δεν αρκούσαν για να δούμε έναν κυριαρχικό Ολυμπιακό κόντρα στο αγωνιστικό μοντέλο της Μονακό. 

Ναι προφανώς καμία ομάδα δεν ταιριάζει με όλες και κάθε μία έχει και από έναν «κακό δαίμονα», όμως οι Πειραιώτες έδειξαν αρχικά και κυρίως πνευματική «κατάρρευση» η οποία και έφερε και την αμυντική μαζί με δύο - τρία ακόμα αγωνιστικά στοιχεία. 

Το μυαλό των παικτών άρχισε να «χαλάει» από νωρίς καθώς η επιθετική τους επίδοση δεν ήταν καλή και απλά έβρισκαν μικρά «ξεσπάσματα» από παίκτες όπως ο ΜακΚίσικ και ο Βεζένκοφ.

Συνολικά όμως ούτε καλή κυκλοφορία, ούτε αποστάσεις, ούτε διάβασμα των miss-match, νευρικές εκτελέσεις (2/13τριπ), γενικά σαν μην είχαν «καθαρό» μυαλό στην τελική απόφαση. 

Αυτό έφερε ξεκάθαρα αποπροσανατολισμό την ίδια στιγμή που η άμυνα λειτουργούσε αρκετά καλά με εξαίρεση το πρώτο τρίλεπτο. 

Οι παίκτες στο δεύτερο μέρος σαν να θεώρησαν πως πρέπει να κερδίσουν από την επίθεση και όχι από την άμυνα και για αυτό η Μονακό εκμεταλλεύτηκε κάθε τους αδυναμία και τους έκανε μεγάλη «ζημιά».

Η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη σκόραρε 55 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο με επτά εύστοχα τρίποντα και συνολικό ποσοστό 41.7%, ενώ ταυτόχρονα είχε 62% στα δίποντα (πολλά εύκολα λέι απ) και μόλις 8 λάθη. 

Η άμυνα του Ολυμπιακού λειτούργησε τελείως λάθος και όλα ξεκινούσαν από το διάβασμα της κάθε κατάστασης, αφού στη συνέχεια δοκιμάστηκαν διαφορετικά πράγματα στην αντιμετώπιση των screen και τίποτα δεν λειτούργησε. 

Σίγουρα το διαφοροποιημένο αρχικό σχήμα και η απουσία του Γουόρντ από αυτό, το κλειστό rotation στο δεύτερο μέρος και τα υπερβολικά 22 λεπτά που αγωνίστηκε ο Εβάν Φουρνιέ έφεραν επιπλέον αγωνιστικά «βάρη», όμως δεν ήταν αυτά που έκριναν το ματς. 

Και δεν είναι μόνο τα ποσοστά της Μονακό και ο τρόπος που ο Τζέιμς «έσπαγε» το πρώτο screen και μοίραζε τη μία ασίστ στη weak side μετά την άλλη ή που εκτελούσε με μία απλή προσποίηση χωρίς χέρι κολλημένο πάνω του, αλλά το πως οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν την υπομονή και την ψυχραιμία να παραμείνουν στο πλάνο τους. 

Αυτό «πλήρωσαν» και για αυτό έκαναν 14 λάθη από τα οποία η Μονακό πήρε 28 πόντους (!) και εκείνοι μόλις 8 από τα δικά της, ενώ ταυτόχρονα με την πνευματική κόπωση ήρθε και η σωματική και τα «έσπασαν» με 4/21 τρίποντα εκ των οποίων αρκετά ελεύθερα, όπως και το κρίσιμο στο τέλος του Γουόρντ. 

Τα αίτια της ήττας είναι ξεκάθαρα, αφού συνολικά όλη η ομάδα δεν διαχειρίστηκε καθόλου καλά πνευματικά το δεύτερο μέρος και βρέθηκε να «κυνηγάει» διψήφια διαφορά κόντρα στη λογική. 

Ό,τι και να έκανε στο φινάλε ο διασωθέν της αναμέτρησης Ντόρσεϊ δεν αρκούσε, αφού η άλλη πλευρά ήξερε τι ζητούσε μέσα στο παρκέ και ακολούθησε για 40' λεπτά το πλάνο της. 

Όμως καιρός για δάκρυα, προβληματισμό και απογοήτευση δεν υπάρχει, αφού είναι στο χέρι του Ολυμπιακού να γυρίσει την κατάσταση. 

Η συγκεκριμένη ήττα φέρνει προβληματισμό, αλλά έχει δικαιολογίες, όπως και κάθε άλλη κακή βραδιά στα φθινοπωρινά «μαθήματα» ενόψει του χειμώνα που έρχεται.  

Μπροστά της η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έχει λίγες ώρες πριν δώσει ένα ακόμα πολύ σημαντικό τεστ υψηλότατων απαιτήσεων και επιβάλλεται να δείξει διαβασμένη από αυτό το μάθημα και να θυμηθεί ποια είναι και τι θέλει στο παρκέ. 

Οι Πρωταθλητές διαθέτουν εξαιρετική ομάδα και σε λίγες ημέρες θα είναι και υπερπλήρεις με την επιστροφή του Έβανς και πρέπει να μονταριστούν από την αρχή, αφού για πρώτη φορά θα έχουν διαθέσιμα όλα τα «όπλα» τους. 

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Ολυμπιακό, που θα πρέπει την ίδια ώρα που θα δίνει κρίσιμες ευρωπαϊκές «μάχες» να εντάξει και κάθε παίκτη στο σύνολο με διαφορετικό τρόπο. 

Όμως αυτή η ομάδα επειδή έχει μάθει να ζει σε τέτοιες καταστάσεις και υπό τέτοια πίεση έχει όλα τα φόντα να ανταπεξέλθει. Οι πρόσκαιρες απαντήσεις σε λίγες ώρες κόντρα στην πρωτοπόρο Χάποελ...

Υ.Γ. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δοκίμασε τα πάντα στις αμυντικές του επιλογές, αλλά δεν βγήκε τίποτα. Υπάρχουν και αυτές οι βραδιές που όλα πάνε στραβά σε ένα ημίχρονο. Θα μπορούσε να ανοίξει το rotation και να παίξουν περισσότερο ο ΜακΚίσικ και ο Παπανικολάου, αλλά δεν επιλέχθηκε αυτό.

Υ.Γ. 2) Ο Φουρνιέ έχει ξεκινήσει άσχημα τη σεζόν ανεξαρτήτως του τραυματισμού του. Τον χρειάζεται η ομάδα τώρα και περιμένω με την Χάποελ να κάνει ένα βήμα μπροστ΄.

Υ.Γ. 3) Ο Βασίλης Σπανούλης είναι ο κορυφαίος παίκτης στην ιστορία του Ολυμπιακού. Απάντησε πολύ σωστά πως δεν έγινε κάτι με τον κόουτς Μπαρτζώκα και τον Ντόρσεϊ, απλά ζούμε στην Ελλάδα της τοξικότητας.

Υ.Γ. 4) Το 3/3 με Χάποελ, Παρτιζάν και Ζαλγκίρις είναι απαραίτητο βαθμολογικά, για να προστατευτεί το τρίτο διπλό της ομάδας και να μην χάσει σημαντικό έδαφος με την πρώτη τετράδα. 

Υ.Γ. 5) Καλύτερα να πάρουμε το μάθημα όλοι τώρα και όχι από τον Απρίλιο και μετά. Ο Ολυμπιακός έχει τα φόντα να πετύχει τους στόχους του, αλλά χρειάζεται υπομονή, επιμονή και πίστη.