Καραλής: «Πέρασα δύσκολα - Η οικογένεια με έβγαλε από τραυματισμούς, ρατσισμό, κατάθλιψη» (video)

Ο Εμμανουήλ Καραλής βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» του Νίκου Χατζηνικολάου το βράδυ της Πέμπτης (13/11) και σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης μίλησε για την πορεία του στον αθλητισμό, το μεγάλο άλμα που τον οδήγησε στις κορυφαίες διοργανώσεις και στα μετάλλια, καθώς και για τις δυσκολίες που συνάντησε στη διαδρομή του.

Ο Εμμανουήλ Καραλής αρχικά τόνισε: «Η θετική ενέργεια προέρχεται από την οικογένεια. Είμαι πολύ τυχερός που μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο αγάπη και θετικότητα, όπου οι γονείς μου κατάφεραν να αναθρέψουν εμένα και την αδερφή μου, Αγγελική, με τέτοιο τρόπο ώστε να βλέπουμε μόνο τα θετικά» και συνέχισε μιλώντας για τους συναθλητές και τους αντιπάλους του στο άλμα επί κοντώ λέγοντας: «Η οικογένειά μου μού άνοιξε τον δρόμο προς τον αθλητισμό, μιλώντας μου για όλα τα καλά που έχει να προσφέρει. Υγιής άμιλλα, αγάπη και η ευκαιρία να γνωρίζεις ανθρώπους που αγαπούν το ίδιο αγώνισμα, όπου κι αν βρίσκεσαι. Η στιγμή που πανηγύρισα με τον Μόντο Ντουπλάντις όταν έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ ήταν αληθινή. Γνωριζόμαστε 11 χρόνια, οι οικογένειές μας είναι κοντά. Τον βλέπω περισσότερο από την οικογένειά μου. Έχουμε αληθινή σχέση, όπως και με όλους τους αθλητές» ενώ πρόσθεσε: «Φυσικά θέλω να κερδίσω και να βγω πρώτος. Αλλά αν έχω κάνει το καλύτερο δυνατό και τερματίζω, και βλέπω έναν φίλο-αθλητή να ξεπερνά τον εαυτό του και να χαίρεται, χαίρομαι διπλά. Πραγματικά χαίρομαι με την επιτυχία και τη χαρά του άλλου. Αυτό είναι ο αθλητισμός: η αγάπη, οι στιγμές και όλα όσα προσφέρει».

O Έλληνας Ολυμπιονίκης δεν μπορούσε να μην μιλήσει για το άλμα 6 μέτρων και ανέφερε: «Τα 6 μέτρα είναι ορόσημο, το πάνθεον του αθλήματος. Μόνο 25 αθλητές έχουν περάσει τα 6 μέτρα στην ιστορία. Όταν είδα για πρώτη φορά τον πήχη στα 6 μέτρα, ήταν τρομακτικό. Έμοιαζε άπιαστο όνειρο. Ένας πόντος σε αυτά τα επίπεδα είναι τεράστιος. Ο ψυχισμός παίζει μεγάλο ρόλο. Στον αγώνα δεν συνειδητοποιείς ότι ένας πόντος είναι ένας πόντος. Αν όμως καταλάβεις ότι, κάνοντας τα ίδια πράγματα, μπορείς να τον ξεπεράσεις, τότε το φυσιολογικό είναι να το καταφέρεις. Αλλά ο ένας πόντος εκεί πάνω είναι πολύ ψηλά».

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες 

Όταν ήρθε η στιγμή να μιλήσει για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο «Μανόλο» ρωτήθηκε για την πρώτη του συμμετοχή: «Στην πρώτη μου Ολυμπιάδα βγήκα τέταρτος. Για εμένα ήταν σαν να τερμάτισα πρώτος. Ήμουν 20 χρονών, χωρίς όριο, τελευταίος στο ranking για να πάρω το εισιτήριο. Πήγα στον προκριματικό με στόχο να το απολαύσω. Ήμουν 32ος και περνούσαν οι 12 στον τελικό. Μπήκα στον τελικό και ήδη ένιωθα Ολυμπιονίκης. Από το να μη ζω καν τους Ολυμπιακούς, βρέθηκα τέταρτος. Τεράστια νίκη» και συμπλήρωσε: «Έχω ζήσει πολλές όμορφες στιγμές στον αθλητισμό. Το πιο σημαντικό όμως “μετάλλιο” που έχω κερδίσει είναι η αγάπη που έχω νιώσει και έχω δώσει. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μου βραβείο. Θέλω να αγκαλιάζω, να δίνω, να πανηγυρίζω με τους συναθλητές μου. Δεν προοριζόμουν για όλα αυτά, για να γίνω Ολυμπιονίκης, να πηδάω έξι μέτρα, να κρατάω τη σημαία. Αν μου το έλεγες στα 12 μου, όταν έβλεπα τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου… Είναι εξωπραγματικό. Ζω το όνειρό μου».

Ο ρόλος της οικογένειάς του και η συνεργασία με τον πατέρα του

Ο Καραλής έχει πολύ δυνατούς δεσμούς με την οικογένειά του και μιλάει συχνά για αυτούς, επομένως αναφέρθηκε σε αυτήν με όμορφα λόγια λέγοντας: «Ο πατέρας μου έχει δώσει τα πάντα για την οικογένειά μας. Μαζί με τη μητέρα μου, μας μεγάλωσαν με απέραντη αγάπη. Η μητέρα μου ήρθε τριών ετών στην Ελλάδα μαζί με τη θεία μου. Ο παππούς μου στην Ουγκάντα ήταν Μουσουλμάνος, έγινε Χριστιανός και ήρθε στην Ελλάδα για να μάθει τον Χριστιανισμό. Έφερε τη μητέρα και τη θεία μου εδώ. Η μητέρα μου μεγάλωσε στην Ελλάδα, ξεκίνησε στίβο στον Πύργο και κάπως έτσι γνωρίστηκαν οι γονείς μου». 

Ενώ μίλησε και για την συνεργασία με τον πατέρα του ως προπονητή του: «Είναι δύσκολη η σχέση πατέρα-γιου και προπονητή-αθλητή. Χρειάζεται χρυσή τομή. Οι πρώτοι μήνες ήταν πολύ δύσκολοι, αλλά μαθαίνοντας ο ένας τον άλλο, βρήκαμε τις ισορροπίες μας. Ήμασταν ώριμοι ώστε να ξεχωρίσουμε τους ρόλους. Ως προπονητής, είναι άνθρωπος που με ακούει και τον ακούω. Έχει γνώση, έχει μάθει και μαζί μου. Ταξιδεύει μαζί μου, είναι και ο ψυχολόγος μου. Με ένα βλέμμα καταλαβαίνει την ψυχοσύνθεσή μου».

Ο σοβαρός τραυματισμός που παραλίγο να βάλει τέλος στην καριέρα του από νωρίς

Τέλος αναφέρθηκε στον σοβαρό τραυματισμό του, την ατάκα που είπαν στην μητέρα του και τόνισε πως με την στήριξη από τους ανθρώπους του κατάφερε και συνέχισε μέχρι και σήμερα: «Στα 18 μου είχα έναν πολύ μεγάλο τραυματισμό στα πόδια. Ήταν τόσο σοβαρός που ανακοίνωσαν στη μητέρα μου ότι δεν θα καταφέρω να επιστρέψω στο επίπεδο που ήμουν. Είχα ήδη κάνει παγκόσμια ρεκόρ παίδων και εφήβων, είχα μπροστά μου καριέρα. Και τότε έρχεται αυτός ο τραυματισμός και της λένε ότι δεν θα συνεχίσω. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Η πίστη και η αγάπη που έχω για την οικογένειά μου με κράτησαν όρθιο. Δεν πίστευα ότι θα ξαναφτάσω σε αυτό το επίπεδο. Αλλά όταν οι γονείς σου πιστεύουν τόσο πολύ… Η οικογένειά σου είναι το φως. Με βοήθησαν να το δω μέσα στο τούνελ. Με έβγαλαν από τραυματισμούς, ρατσισμό, κατάθλιψη. Όλοι περνούν τις δυσκολίες τους, κάθε άνθρωπος έχει τη δική του Οδύσσεια. Εγώ είμαι πολύ τυχερός που έχω αυτή την οικογένεια, που με ανέθρεψε ώστε να βλέπω τα θετικά».