La vie en rose

Μπορεί να βρισκόμαστε ακόμα σχετικά νωρίς στη σεζόν αλλά ο ΠΑΟΚ πρόλαβε ήδη να περάσει δύσκολες μέρες. Μέρες αμφισβήτησης, μέρες γκρίνιας, μέρες απαξίωσης. Η μαύρη περίοδος έμεινε πίσω, το χρώμα άνοιξε, δεν έγινε ακόμα λευκό αλλά… ροζ σαν το συννεφάκι που έχει το δικαίωμα να απολαμβάνει μετά το αλησμόνητο βράδυ στον Πιερ Μορουά.

Μια αναμέτρηση που δύσκολα μπορείς να πιάσεις από ένα σημείο. Μια αναμέτρηση που χρειάζεται να έχει κρατήσει εκτενείς σημειώσεις για να αποτυπώσεις τα highlights της. Μια αναμέτρηση που δεν αντέχει να ξεχωρίσει πολύτιμους ή αδύναμους κρίκους. Μια αναμέτρηση που σε κρατούσε συνέχεια με σφιγμένα χέρια και καρδιά. Μια αναμέτρηση που μόνο αν τη ζήσεις, μπορείς να καταλάβεις τι είναι ποδόσφαιρο.

Μια αναμέτρηση που θα ήταν απόλυτα άδικο να μην έχει το φινάλε της με τον ΠΑΟΚ θριαμβευτή. Ένας ΠΑΟΚ που μετά την αντίδραση στη νίκη επί του Ολυμπιακού, την τακτική προσήλωση και επικράτηση στη νίκη επί της ΑΕΚ, έβγαλε κάθε ίντσα της ψυχής του στη νίκη επί της Λιλ. Από το πρώτο μέχρι το 96ο λεπτό.

Η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου κοίταξε στα μάτια, έπαιξε στα ίσια και δε φοβήθηκε ποτέ έναν προφανώς ποιοτικά ανώτερο αντίπαλο μέσα στο σπίτι του. Κράτησε το πλάνο της από την αρχή, συνάντησε δυσκολίες και αναποδιές αλλά κατάφερε να ανταπεξέλθει σε όλα.

Ακόμα κι αν πληγώθηκε από τις στημένες φάσεις που έβαλαν τους γηπεδούχους ξανά στο παιχνίδι. Ακόμα κι αν βίωσε το δαιμωνιώδες διάστημα πίεσης από τους Λιλουά. Ακόμα κι αν βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο βλέποντας μια τιτάνια προσπάθεια να πηγαίνει στράφι. Ο θεός του ποδοσφαίρου δεν το επέτρεψε.

Θα ήταν κρίμα για τον ήρωα Τσιφτσή, θα ήταν κρίμα για τον ηγετικό Ζίβκοβιτς, θα ήταν κρίμα για τον μάγο Κωνσταντέλια, θα ήταν κρίμα για τον αρχοντικό Μεϊτέ, θα ήταν κρίμα για τον ηρωϊκό Κεντζιόρα, θα ήταν κρίμα για τον μαέστρο Λουτσέσκου, θα ήταν κρίμα για τους 3.000 ΠΑΟΚτσήδες που έδωσαν το δικό τους ρεσιτάλ.

Ο Δικέφαλος έζησε μια από τις πιο ιστορικές ευρωπαϊκές βραδιές της ζωής του, λίγο πριν συμπληρώσει τον έναν αιώνα. Ένα βράδυ γαλλικά φινετσάτο και ελληνικά μάγκικο που θα μνημονεύεται για πάντα. Το διεκδίκησε, το πάλεψε, το έγραψε με χρυσά γράμματα.