Λουτσέσκου: «Ο ΠΑΟΚ δεν είναι απλά μία ομάδα - Νιώθω τεράστια ευθύνη»

Ο Ράζβαν Λουτσέσκου εξακολουθεί να αποτελεί κεντρικό πρόσωπο όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη αλλά και στη Ρουμανία, όπου δείχνουν αμείωτο ενδιαφέρον για τον προπονητή με τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του ΠΑΟΚ.

Το τελευταίο διάστημα, τηλεοπτικό συνεργείο από τη χώρα του ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να καταγράψει μια εκτενή συνέντευξη με τον τεχνικό του Δικεφάλου. Ο Λουτσέσκου μίλησε για τη φιλοσοφία που διέπει τη δουλειά του, για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τις διαφορετικές φάσεις της σεζόν, αλλά και για τη σύνδεση που έχει αναπτύξει με τον κόσμο της ομάδας.

Χωρίς να αποφύγει δύσκολα θέματα, ο Ρουμάνος αναφέρθηκε στην καθημερινή πίεση που συνοδεύει τη θέση του, το πώς ο ίδιος διαχειρίζεται αποτελέσματα —είτε έρχονται νικηφόρα είτε όχι— και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τη στήριξη που λαμβάνει από την κερκίδα.

Οι δηλώσεις του Ραζβάν Λουτσέσκου

Για τον ΠΑΟΚ και τη νοοτροπία που υπάρχει στο κλαμπ:

«Εδώ υπάρχει μια διαφορετική νοοτροπία στους οπαδούς. Ένα αρνητικό αποτέλεσμα, εντάξει, θα το αποδεχθούν, αλλά στο δεύτερο θα έχουν έρθει ήδη στο προπονητικό μας κέντρο. Εγώ ζητώ τη συμμετοχή όλων, ζητώ πάθος.

Ο ΠΑΟΚ δεν είναι απλά μια ποδοσφαιρική ομάδα, σημαίνει πολλά περισσότερα. Μας το λέει πολύ ξεκάθαρα ο κόσμος: "Δεν έχουμε τίποτα άλλο εδώ, το μόνο πράγμα που μας βοηθά να ζήσουμε καλά είναι ο ΠΑΟΚ". Είναι κάτι πολύ όμορφο, αλλά ταυτόχρονα νιώθω μια τεράστια ευθύνη, μια μεγάλη πίεση. Γιατί ξέρω ότι με κάποιο τρόπο, η ευτυχία ή η στεναχώρια τους εξαρτάται από τις αποφάσεις μου ως προπονητής».

Για τις καταστάσεις που έχει ζήσει ως προπονητής του Δικεφάλου, σε δύο θητείες:

«Έχω περάσει από όλες τις πιθανές καταστάσεις εδώ. Ήρθα το 2017. Με υποδέχθηκαν με απροθυμία. Ήταν δύσκολο για εμένα στους πρώτους τρεις μήνες, δέχθηκα αρκετές προκλήσεις».

Για τη νίκη και την ήττα:

«Η στιγμή της μεγαλύτερης ευτυχίας για μένα είναι όταν, μετά από ένα παιχνίδι, ξαπλώνω στο μαξιλάρι και νιώθω ότι μπορώ να κοιμηθώ έστω για δύο, τρεις, τέσσερις ώρες, με όλη αυτή την αδρεναλίνη στο σώμα. Μετά από μια ήττα όμως είναι φρικτό. Πονάει πραγματικά το σώμα. Σκέψεις, άγχος, ευθύνη. Κι όμως αυτή είναι η ζωή μας. Η χαρά κρατά λίγο, γιατί σε τρεις μέρες έχει νέο αγώνα».