Μια νίκη... μάθημα για τη συνέχεια

Η σεζόν άρχισε με θρίλερ. Για όσους έχουν πρόβλημα καρδιάς ή δεν αντέχουν τις εντάσεις και τις αγωνίες, αυτό δεν ήταν καλό σημάδι. Στον πλανήτη ΑΕΚ ωστόσο κάτι τέτοια απογεύματα έχουν γίνει... καθημερινότητα. Τα έχουν φάει με το κουτάλι ο Ντράγκαν Σάκοτα και οι παίκτες του όλα αυτά τα χρόνια.

Είναι αλήθεια πως η ομάδα ακόμα δεν πείθει και δεν βγάζει σιγουριά πως παιχνίδια σαν αυτό στο κλειστό της Καλλιθέας θα τα καθαρίζει. Για την ακρίβεια, δείχνει πως θέλει χρόνο μέχρι να μπουν όλα τα κομμάτια στην ίδια σελίδα. Κάτι που φάνηκε με την.... απουσία του Αρμς από την αναμέτρηση, κάτι που φάνηκε με την απερισκεψία του Σίλβα, που κινδύνεψε να κρεμάσει την ομάδα του. Αν στο τέλος οι Φλιώνης και Γκρέι δεν έβγαζαν ηγετικό προφίλ, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς.

Η ΑΕΚ μέχρι το 33' είχε κάνει τη δουλειά έτσι όπως έπρεπε. Από το 23 έως το 33 ήταν το καλό της διάστημα. Έπαιξε όπως έπρεπε, είχε σωστές επιλογές στην επίθεση, στην άμυνα έβαλε δύσκολα στον Κολοσσό, τον οδήγησε σε κάκιστες αποφάσεις και στο 33' ο φωτεινός πίνακας έγραφε 65-77. Πολλοί πίστεψαν πως το παιχνίδι είχε τελειώσει εκεί. 

Σίγουρα οι πρώτοι που το πίστεψαν ήταν οι παίκτες της ΑΕΚ. Διότι κατέβασαν ταχύτητα, έκαναν κάκιστες επιλογές στην επίθεση και επέτρεψαν στον Κολοσσό να μπει και πάλι στο παιχνίδι. Για την ακρίβεια, έδωσαν στον Άντριου Γκάουντλοκ το παιχνίδι που ήθελε. Ο Αμερικανός μέχρι να χτυπήσει είχε πάρει τραβηγμένες προσπάθειες μεν, αλλά ειχε την ποιότητα να τις μετουσιώνει σε εύστοχα σουτ. Από... κοντά και ο Γκαλβανίνι που έβαλε τρίποντα-μαχαιριές. Και κάπως έτσι το 65-77 ου 33' έγινε 84-80 στο 38'.

Ο Δημήτρης Φλιώνης φέτος είναι σε διαφορετικό mood και βγάζει ένα προφίλ το οποίο αποτυπώνει τον ρόλο του, ως αρχηγός της ΑΕΚ. Φέτος ο Fleek είναι άλλος παίκτης. Και δεν το λέμε εμείς, ως αυθαίρετο συμπέρασμα, αλλά είναι κάτι που το παραδέχονται όλοι όσοι τον ζουν. Οι 4 πόντοι στο 84-84 είναι πόντοι προσωπικότητας, που έβαλαν το τρένο στις ράγες.

Από κοντά ήρθε και η άμυνα, με τον ΡαϊΚουάν Γκρέι να είναι ο παίκτης που έδωσε τον ρυθμό στο κομμάτι αυτό. Ο Turk έπαιζε με 4 φάουλ από το 25' (το τέταρτο μόνο ο διαιτητής που του το σφύριξε το είδε), αλλά στο τελευταίο δίλεπτο ήταν.... τέρας. Ακόμα και το φάουλ που έκανε πάνω στον Γκούντγουιν ήταν έξυπνο. Εκεί κλείδωσε η νίκη.

Η ΑΕΚ πήρε το αποτέλεσμα που ήθελε. Σε αυτή τη φάση δεν την ένοιαζε ούτε ο τρόπος, ούτε η διαφορά στο σκορ. Το παν ήταν το αποτέλεσμα. Και αυτό ήρθε με τρόπο θρίλερ, με τρόπο.... ΑΕΚ. Αυτό είναι που μετράει και αποτελεί μάθημα για τη συνέχεια της σεζόν. Διότι η ΑΕΚ κέρδισε το παιχνίδι αυτό δύο φορές.

Μία μέχρι το 33' και μία στο τέλος όταν και πανηγύρισε τη νίκη. Η αντίδραση του τελευταίου διλέπτου είναι ο οδηγός. Δεν είναι όμως και ο κανόνας. Μέσα στη σεζόν η ΑΕΚ θα κληθεί να αντιμετωπίσει σαφώς πιο ποιοτικές ομάδες από τον Κολοσσό και με ανάλογη αδράνεια δεν θα υπάρχει γυρισμός στο τέλος. Αυτό είναι ένα καλό μάθημα για τη συνέχεια.

Το οποίο πλέον η ΑΕΚ θα λάβει με την μέγιστη δυνατή ηρεμία που της προσφέρει η νίκη. Και τώρα Ρίγα.

ΥΓ. Όσοι λένε «τι να τον κάνει τον γέρο τον Κουζμίνσκας, χαλάει όλο το παιχνίδι», πήραν την απάντησή τους στη Ρόδο. Ο Μιντάουγκας Κουζμίνσκας του Σαββάτου είναι εξόχως κομβικός και ανεβάζει επίπεδο όλη την ΑΕΚ. Τεράστια υπόθεση η παρουσία του. Εντός και εκτός παρκέ.