Μοράτα: «Αξίζει τον κόπο να πάω στην εθνική μόνο και μόνο για να με προσβάλλουν και να με αποδοκιμάζουν;»

Ο αρχηγός της εθνικής Ισπανίας, Άλβαρο Μοράτα, σε συνέντευξή του παραδέχθιηκε ότι πλέον ότι νιώθει αναρρωμένος από τα προβλήματα ψυχικής υγείας που αντιμετώπισε πέρυσι πριν από το Euro, αλλά παραδέχεται ότι «δεν αξίζει τον κόπο» να συνεχίζει να απαντά στην κλήση της εθνικής ομάδας αν αυτό σημαίνει ότι «θα τον προσβάλλουν και θα τον αποδοκιμάζουν οι οπαδοί».

Ο Μοράτα το αναλογίζεται αυτό στο ντοκιμαντέρ που κάνει πρεμιέρα στο «Movistar Plus», στο οποίο αναφέρεται στην κατάθλιψη και τις κρίσεις πανικού που υπέστη στην τελευταία του περίοδο με την Ατλέτικο Μαδρίτης, στο πώς αντιμετώπισε την ανάρρωσή του με τη βοήθεια ενός ειδικού, καθώς και στη σχέση του με την τωρινή του σύντροφο, Άλις Καμπέλο, και στον χωρισμό του.

Ένας από τους παράγοντες που επηρέασαν την ψυχολογική του κατάσταση ήταν η πίεση των Μέσων ενημέρωσης και η κριτική και οι προσβολές που δεχόταν αυτός και η οικογένειά του για μήνες από οπαδούς στα γήπεδα, στην προσωπική του ζωή και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γεγονός που τον οδήγησε να επανεξετάσει τη συνέχιση της συμμετοχής του στην εθνική ομάδα.

«Αξίζει τον κόπο κάθε φορά που πηγαίνω στην Ισπανία με την οικογένειά μου να έχω δυσάρεστα επεισόδια και οι άνθρωποι με πειράζουν, με προσβάλλουν και γελούν μαζί μου; Δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο. Αξίζει τον κόπο να έρχεσαι συνέχεια στην εθνική ομάδα μόνο και μόνο για να σε προσβάλλουν και να σε σφυρίζουν στα γήπεδα όπου παίζεις φορώντας τη φανέλα της εθνικής ομάδας; Δεν αξίζει τον κόπο», υποστηρίζει στο ντοκιμαντέρ με τίτλο «Μοράτα: δεν ξέρεις ποιος είμαι».

Σύμφωνα με τον ίδιο, μετά την κατάκτηση του Euro με την Ισπανία πριν από ένα χρόνο, σκέφτηκε ότι «ο κόσμος θα έδειχνε μεγαλύτερο σεβασμό. Αν αγαπάς κάποιον, και ξέρω ότι είναι ποδόσφαιρο, τον αγαπάς ακόμα και όταν είναι άσχημα».

Ο 32χρονος Μοράτα ομολόγησε τα προβλήματα ψυχικής υγείας του τον Οκτώβριο του περασμένου έτους , τα οποία επηρέασαν την απόφασή του να φύγει από την Ατλέτικο και να υπογράψει στη Μίλαν, από την οποία μετακόμισε μήνες αργότερα στη Γαλατασαράι, την τωρινή του ομάδα.

«Φοβόμουν τα πάντα. Είχα τόσες πολλές φρικτές, αυτοκαταστροφικές σκέψεις. Σκεφτόμουν ακόμη και να προσποιηθώ ότι είχα τραυματιστεί για να μην χρειαστεί να είμαι εκεί. Το μυαλό σου προτείνει κάθε είδους πράγματα για να σε κάνει να αποφύγεις αυτό που σε κάνει να υποφέρεις. Ήταν σαν να βρισκόμουν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο με όλους να με κοιτάζουν επίμονα. Το κεφάλι μου μού έστελνε συνεχώς σήματα, μηνύματα και φωνές που μου έλεγαν φρικτά πράγματα», αφηγείται στο ντοκιμαντέρ.