Μπερδεμένα μυαλά

Στην Ηλιούπολη κέρδισε στο 96’. Με τον Παναιτωλικό στο 92’. Χθες βράδυ έσωσε την παρτίδα απλά στο 90’ με το πέναλτι του Γιόβιτς κόντρα στην Σάμροκ Ρόβερς. Μετά την κατανόηση κόντρα σε ΠΑΟΚ-Ολυμπιακό ότι απέχει από αυτό το επίπεδο, τρία βατά παιχνίδια η ΑΕΚ πέταξε δύο βαθμούς με τους Ιρλανδούς και διέσωσε άλλους τέσσερις στα δύο πρώτα. Μία ομάδα που πάντα στο φινάλε τρέχει να σώσει. Δεν θα τα καταφέρνει πάντα. Και όταν τα καταφέρνει συμβαίνει αυτό μέσα από ένα ασαφές σχέδιο. Η ΑΕΚ μοιάζει να παίζει στο χορτάρι με μπερδεμένα μυαλά. Του προπονητή της, των παικτών της. Κανείς δεν δείχνει να ξέρει τι πρέπει να κάνει και να το κάνει, έστω στον βαθμό που μπορεί. Και όλα αυτά συνοδεύονται μέσα από μεγάλα ερωτηματικά.

Σε ένα ματς που η ΑΕΚ θα είχε κατοχή, έψαχνε δημιουργία από τα άκρα, έπαιξε ο πιο αμυντικογενής Πήλιος και όχι ο πιο δημιουργικός Πενράις. Έπαιξε βασικός ο Γκατσίνοβιτς που δεν έχει δείξει κάτι για να το δικαιολογεί αυτό, έναντι του Κοϊτά που στο τελευταίο ευρωπαϊκό ματς αντίστοιχου επιπέδου είχε 2 γκολ στα πρώτα λεπτά του ματς και συνεχείς απειλές. Πέρα από αυτό ο Νίκολιτς παρουσιάζει το τελευταίο διάστημα μία ΑΕΚ που όταν έχει την μπάλα στα πόδια της, δεν υπάρχουν συνεργασίες, αυτοματισμοί, ένα ξεκάθαρο σχέδιο. Το γκολ στην Ηλιούπολη μπήκε από γέμισμα, με τον Παναιτωλικό από Πινέδα-Ρότα που γνωρίζονται 4 χρόνια στο γήπεδο και χθες από πέναλτι.

Πολλά ερωτηματικά ψάχνουν απαντήσεις

Κατανοώ ότι χρειάζεται χρόνο ο Νίκολιτς, είναι μόλις στον Νοέμβριο με κάτι πολύ καινούργιο, με πολλές αλλαγές και κομβικές απουσίες όπως του Ζίνι και του Ελίασον που αλλάζουν την ταχύτητα της επίθεσης. Όμως εδώ δεν υπάρχει πρόοδος, δεν υπάρχει εξέλιξη, τα μεγάλα ερωτηματικά παραμένουν και ίσως… μεγαλώνουν πια. Όπως με ποια εξήγηση ο Καλοσκάμης πριν από το ματς με την Αμπερντίν δεν ήταν πιο χρήσιμος έναντι του σταθερά κακού Λιούμπιτσιτς ο οποίος χθες δεν έπαιξε δευτερόλεπτο. Ενώ γνώριζε ο προπονητής ότι θα χρειαστεί έξτρα παίκτη στην επίθεση για τα δύο εντός έδρας ματς με Αμπερντίν-Σάμροκ. Πως ο Πενράις δεν μπήκε ούτε… δευτερόλεπτο χθες ενώ μπορούσε να μπει από το ημίχρονο, ενώ σταμάτησε στις 4 αλλαγές βάζοντας στο φινάλε απλά Βίντα για να γεμίσει την περιοχή του για τις σέντρες και τον Περέιρα μετά από 3 μήνες για να κάνει τι…

Ακόμη και οι απαντήσεις του Νίκολιτς σε ερωτήσεις εσχάτως δημιουργούν ερωτηματικά. Πως τον ικανοποιεί αυτή η εικόνα, πως θα λύσει το μεγάλο αγωνιστικό πρόβλημα. Επιμένω να θεωρώ ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι ο προπονητής, αλλά το ρόστερ. Μεγάλες αδυναμίες, τρανταχτά προβλήματα και… μακριά από το ποδόσφαιρου του 2025. Βαριά κορμιά, απουσία έντασης και τρεξιμάτων και πρωτοβουλίας στα δύσκολα. Ονόματα, προσωπικότητες, αλλά τον Μάνταλο περιμένουν στα 35 του να κουβαλήσει. Μόνο ο Γιόβιτς παίζει με ποδοσφαιρικό εγωισμό και αυτός μέσα σε ένα μπερδεμένο σύνολο χωρίς ουσιαστικό στήριγμα.

Η ΑΕΚ και τα πολλά κενά της

Η άμυνα δεν έχει ταχύτητα στα στόπερ, τα άκρα δεν έχουν δημιουργία, τα χαφ δεν τρέχουν, δεν κουβαλάνε εκτός Πινέδα, οι επιθετικοί αυτοσχεδιάζουν διότι δεν έχουν συνεργασίες μεταξύ τους. Μέχρι τον Γενάρη η ΑΕΚ πρέπει να κρατηθεί εντός στόχων και τότε να έρθουν παίκτες που όχι μόνο θα καλύψουν κάποια κενά, αλλά θα ανεβάσουν ουσιαστικά το επίπεδο της 11άδας και του βάθους του πάγκου. Για κάποιους παίκτες το… τρένο χάνεται. Αν δεν αλλάξει η ΑΕΚ, θα χαθεί και για άλλους.

Στην Ελλάδα ο στόχος είναι να είναι σε επαφή με την κορυφή, να μην ξεμακρύνει και να προχωρήσει στο Κύπελλο μέχρι τέλους. Στην Ευρώπη να ψάξει μία νίκη στην Φλωρεντία ή στην Σαμσούντα ή να πάρει δύο ισοπαλίες και να κερδίσει την Κραϊόβα εντός. Με 9-10 βαθμούς θα είναι στην 8άδα πιθανότατα.