Ο Αλφαρέλα έπεσε πολλές φορές, δούλεψε μέχρι και σε οικοδομή αλλά στο τέλος… σηκώθηκε

Για τον Μιγκέλ Αλφαρέλα (15 Νοεμβρίου 1997, 173 εκ., 66 κιλά) δεν πάει πολύς καιρός που το όνειρο για μια καριέρα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, φαινόταν να λήγει άδοξα. Ήταν η κρίσιμη στιγμή της ποδοσφαιρικής ενηλικίωσης για κάθε νεαρό που ολοκληρώνει τη μαθητεία του στις Ακαδημίες.

Ο Αλφαρέλα το έκανε για 15 ολόκληρα χρόνια στις Ακαδημίες της Χάβρης, φθάνοντας ως τη 2η ομάδα. Το καλοκαίρι όμως του 2018, με τον ίδιο να πλησιάζει τα 20 δέχτηκε ένα πραγματικό κρύο ντους. Μετά από δεκαπέντε χρόνια στον σύλλογο της Νορμανδίας, δεν μπορούσε να φανταστεί τίποτα άλλο εκτός από ένα επαγγελματικό συμβόλαιο. Ωστόσο, η διοίκησή του αποφάσισε διαφορετικά. Σοκ. Πέρασε μια δύσκολη περίοδο και σκέφτηκε να αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο. έμεινε ένα εξάμηνο χωρίς ομάδα και εργάστηκε στις οικοδομές μαζί με τον πατέρα του αυτό το διάστημα. «Υπήρχε θλίψη. Ήμουν απογοητευμένος. Βρέθηκα χωρίς τίποτα για έξι μήνες, χωρίς ανεργία και χωρίς εισόδημα. Είχα μια επιλογή να κάνω, οπότε πήγα να δουλέψω στις κατασκευές για τρεις μήνες. Για να είμαι ειλικρινής, το ποδόσφαιρο είχε τελειώσει για μένα. Ετοιμαζόμουν να τα παρατήσω και είπα στον εαυτό μου ότι θα εργαζόμουν στις κατασκευές όλη μου τη ζωή» θυμάται και ταυτόχρονα δεν κρύβει το παράπονό του για τη συμπεριφορά της Χάβρης: «Πέρασα δεκαπέντε χρόνια εκεί, κάτι που δεν είναι μικρό κατόρθωμα. Δεν καταλαβαίνω γιατί με κράτησαν για τόσο καιρό μόνο και μόνο για να με αφήσουν να φύγω αφού σκόραρα δώδεκα γκολ. Νομίζω ότι έκαναν κακή επιλογή. Αλλά δεν έχει σημασία».

Προσπάθησε να πάει στην ελβετική Σιόν, αλλά η Χάβρη ζητούσε αποζημίωση προπόνησης και ένα ποσοστό από την μεταπώληση με αποτέλεσμα οι Ελβετοί να αρνηθούν. Κατέληξε στην ερασιτεχνική Gonfreville στην National 3, μιας από τις πιο χαμηλές βαθμίδες του γαλλικού ποδοσφαίρου: «Ήταν για να παραμείνω σε φόρμα. Δεν πίστευα πια σε αυτό…» είχε εξηγήσει την απόφασή του.

Έπρεπε να ξεκινήσει από τα πολύ χαμηλά. Κυριολεκτικά από τον… πάτο του βαρελιού. Ευτυχώς για αυτόν άδραξε την τελευταία του ευκαιρία. Ανοικοδομήθηκε στα χαμηλότερα γαλλικά πρωταθλήματα μέχρι να έρθει η δικαίωση. Την ευκαιρία του την πρόσφερε μια φιλόδοξη ομάδα στην National 2. H Ανεσί. Έπαιξε εκεί 3,5 χρόνια και την τελευταία σεζόν αγωνίστηκε μαζί της στην 3η κατηγορία. Έβαλε 19 γκολ και άρχισε να παίρνει το αίμα του πίσω: «Είναι για να διαψεύσω όλους όσους δεν πίστεψαν σε μένα. Έχω πνεύμα εκδίκησης. Είμαι κάποιος που δεν κρύβεται και δεν τα παρατάει ποτέ. Ο καθένας έχει τη δική του πορεία, και η δική μου είναι διαφορετική από πολλών άλλων, κάτι που με κάνει δυνατό σήμερα. Με άλλα λόγια: αν πέσω δέκα φορές, θα σηκωθώ έντεκα φορές.» τόνιζε εκείνη την εποχή.

Χρωστάει πολλά στον γυμναστή, τον Marc Mendy που τον ανέλαβε και τον βοήθησε τα δύσκολα χρόνια της αμφισβήτησης: «Έκανα πυγμαχία και αερόβια άσκηση. Ήταν πολύ χρήσιμο και μου έδωσε την ψυχική δύναμη να αφήσω την μπάλα στην άκρη και να ασχοληθώ με ένα άλλο άθλημα. Μερικές φορές μου έστελνε μηνύματα και όταν δεν απαντούσα, κατέβαινε κάτω στο σπίτι μου για να με πάει στο γυμναστήριο. Ήταν ένα είδος πηγής κινήτρου για μένα. Ξυπνούσα στις 5 π.μ. για να ξεκινήσω στις 6 π.μ. Περπατούσα μέχρι εκεί, 25 λεπτά από το σπίτι μου, και έλεγα στον εαυτό μου: "Τι κάνω; Αυτό δεν είναι το μέρος μου, αυτό δεν είναι αυτό που θέλω να κάνω σε όλη μου τη ζωή". Πέρασα μερικές πολύ, πολύ δύσκολες στιγμές, αλλά λέω στον εαυτό μου, επειδή είμαι πιστός, ότι ο Θεός έχει ένα σχέδιο για όλους και ότι όλα είναι...

Μετά το αγροτικό στο Ανεσί, υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο το καλοκαίρι του 2021 στην Paris fc. Ήταν ήδη 24 ετών κα για τα επόμενα τρία χρόνια άρχισε να φτιάχνει το όνομά του στην Ligue 2. Se τρεις σεζόν, πραγματοποίησε συνολικά 100 εμφανίσεις στη Λιγκ 2, πετυχαίνοντας 20 γκολ. Η σεζόν 2023-24 ήταν μακράν η καλύτερη. Επαιξε 38 αγώνες για την Μπαστιά (37 στη Λιγκ 2, έναν στο Κύπελλο Γαλλίας, 2.605 λεπτά), σημείωσε 12 γκολ (10 από ανοιχτό παιχνίδι, 2 από πέναλτι, 7 με το δεξί πόδι, 5 με το αριστερό πόδι), έδωσε 2 ασίστ και 2 ασίστ δευτέρου βαθμού.

Η καλή σεζόν με την ομάδα της Κορσικής, μπορεί να μην αποτέλεσε το διαβατήριο για την Ligue 1 αλλά έφερε την μεταγραφή του στο εξωτερικό. Στα 26 του χρόνια βγήκε πρώτη φορά από τη Γαλλία με προορισμό την Πολωνία και τη Λέγκια: «Είμαι γρήγορος επιθετικός με καλό τεχνικό υπόβαθρο. Μου αρέσει να σκοράρω γκολ» είχε δηλώσει στην παρουσίασή του ενώ ο αθλητικός διευθυντής της Λέγκια Γιάτσεκ Ζιλίνσκι, τον περιέγραφε κάπως έτσι: «Προσθέσαμε έναν ακόμη επιθετικό παίκτη. Ο Migouel είναι ένας παίκτης με πολύ καλή ταχύτητα και απολαμβάνει την ντρίμπλα. Θα μπορούσε να είναι μια λύση για εμάς σε διάφορες θέσεις. Συνήθως έπαιζε ως δεύτερος, κινητός επιθετικός, αλλά έπαιζε και ως επιθετικός μέσος», εξήγησε ο αθλητικός διευθυντής της «Βοϊσκόουε». Η προσαρμογή στην Πολωνία δεν ήταν εύκολη. Παρά το γεγονός ότι συμμετείχε σε συνολικά 22 αγώνες κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου, σκοράροντας ένα γκολ και δίνοντας δύο ασίστ, φαινόταν ότι δεν ήταν μια εύκολη συμβίωση: «Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο Γάλλος δυσκολευόταν στην ομάδα, και η ομάδα δυσκολευόταν μαζί του. Φαινόταν να παίζει, αλλά δεν ήταν απολύτως σαφές σε ποια θέση έπρεπε να αγωνιστεί. Η απογοήτευση μεγάλωνε και από τις δύο πλευρές μέχρι που κορυφώθηκε και έφερε τον δανεισμό στα μέρη μας και την Athens Kallithea η οποία όταν τον απέκτησε ήταν στην προτελευταία θέση.

Η έλευση στην Ελλάδα μάλλον ήταν καρμική για τον Αλφαρέλα. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, άφησε το αποτύπωμά του και αρκετές ομάδες ασχολήθηκαν το καλοκαίρι όταν η αθηναϊκή ομάδα υποβιβάστηκε. Ο Άρης τον είχε στο ραντάρ του αλλά ως συνήθως κοιτούσε πιο… βαριά βιογραφικά. Έπρεπε να φτάσουμε κυριολεκτικά στη ακροτελεύτια μέρα των μεταγραφών για να τον φέρει ξανά στα μέρη μας.