Ο Άλβαρο Καρντένας στο Athletiko: «Δεν ξέρω ποιο είναι το ταβάνι μου - Η Βαλένθια μπορεί να κερδίσει τους πάντες»
Το Περιστέρι δεν σταματάει τις υψηλές πτήσεις, δείχνοντας ικανό για μεγάλα πράγματα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η ομάδα του Βασίλη Ξανθόπουλου ίσως να έμοιαζε με ένα από τα πιο μεγάλα underdogs στο ξεκίνημα της σεζόν, αλλά όσο περνάει ο καιρός γίνεται μια υπολογίσιμη δύναμη, που έχει τον τρόπο να παίρνει αυτό που θέλει.
Κάτι που επιβεβαιώθηκε και το απόγευμα του Σαββάτου (06/12) στο κλειστό «Α.Παπανδρέου» κόντρα στο Μαρούσι η ομάδα των δυτικών προαστίων επέβαλε το παιχνίδι της και κατάφερε να φτάσει στη νίκη, την πέμπτη νίκη της σε 8 αγώνες στο πρωτάθλημα. Κάτι που της δίνει το δικαίωμα να παραμένει ψηλά στη βαθμολογία.
Οι πρωταγωνιστές για τους «κυανοκίτρινους» ήταν πολλοί Ένας εξ αυτών ο Άλβαρο Καρντένας, που ήρθε στη χώρα μας ως δανεικός από την Βαλένθια και όσο προχωράει η σεζόν γίνεται όλο και πιο σημαντικός στο πλάνο της ομάδας. Ένας floor general Με υψηλό potential και ικανότητα να «διαβάζει» το παιχνίδι σε πολλές καταστάσεις. Γεγονός που επιβεβαιώθηκε από τους 11 πόντους, τα 5 ριμπάουντ, τις 8 ασίστ και τα 2 κλεψίματα που μέτρησε κόντρα στο Μαρούσι.
Οι βάσεις μπήκαν από την τρίτη περίοδο. Το επί μέρους 30-13 έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του αγώνα. «Στην τρίτη περίοδο παρουσιαστήκαμε καλύτεροι απ' ότι στο υπόλοιπο παιχνίδι», παραδέχτηκε ο Καρντένας μιλώντας στο Athletiko με το πέρας του αγώνα, για να προσθέσει στη συνέχεια πως «ακόμα πιστεύω ότι δεν ήμασταν σπουδαίοι στο παιχνίδι. Ήταν το πρώτο παιχνίδι μετά από διάλειμμα, ξεκουραστήκαμε. Στη συνέχεια όμως θα παρουσιαστούμε καλύτεροι».
Δεν ήταν λίγες οι φορές που η επίθεση καθοριζόταν από τις δικές του αποφάσεις. Ο Ξανθόπουλος του δίνει τη μπάλα στα χέρια και εκείνος με τη σειρά του αναλαμβάνει δράση. Μια συνθήκη που του αρέσει. «Νιώθω πραγματικά άνετα σε μια τέτοια συνθήκη. Είχα πρόβλημα με τα φάουλ, είναι κάτι που πρέπει να το προσέχω, αλλά κρατάω τα θετικά, σταμάτησα αρκετές φορές αιφνιδιασμούς. Αξίζουν συγχαρητήρια στους συμπαίκτες μου. Έκαναν τα πράγματα πιο εύκολα για μένα».
Έχοντας ένα επαρκές διάστημα παρουσίας στην Ελλάδα, έχει βγάλει ήδη ασφαλή συμπεράσματα για τη λίγκα, αλλά και την εικόνα του εντός αυτής. «Προσαρμόζομαι στην λίγκα πολύ καλύτερα αυτή τη στιγμή, παίζω με περισσότερη αυτοπεποίθηση, είμαι ο εαυτός μου. Δεν θα έλεγα ότι ήταν άσχημα τα πράγματα στο ξεκίνημα της σεζόν, αλλά δεν ήμουν τόσο καλός όσο τώρα. Η ομάδα έχει αρχίσει να κάνει το κλικ περισσότερο τώρα», είπε χαρακτηριστικά.
Για τον ίδιο τα πράγματα έχουν κυλήσει αρκετά γρήγορα, δεδομένου ότι κατά τους πρώτους μήνες του στη χώρα μας κέρδισε μια θέση στην εθνική ομάδα της Ισπανίας για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Κάτι που αποτελούσε εξ αρχής μεγάλο του στόχο.
Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα για τον Ίβηρα γκαρντ. «Το να παίξω στο διάλειμμα της FIBA με την εθνική ομάδα ήταν σαν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα για μένα. Είναι η μεγαλύτερη τιμή να παίζεις για τη χώρα σου, πόσω μάλλον για μένα να παίζω με την εθνική ομάδα της Ισπανίας. Είναι μεγάλη η τιμή. Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα και μου έδωσε τεράστια αυτοπεποίθηση, καθώς επιλέχθηκαν και έπαιξα με την εθνική».
Την ίδια ώρα η εξέλιξή του στην πάσα και στο «διάβασμα» του παιχνιδιού είναι όλο και μεγαλύτερη. Δεν είναι τυχαίο αυτό, καθώς στο Περιστέρι είχαν διακρίνει τις ικανότητές του και θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει τον floor general της ομάδας καθώς η σεζόν προχωράει. Αυτό που βλέπουν όλοι πλέον από τον Ισπανό.
Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, θυμήθηκε πώς μπήκαν οι βάσεις για να γίνει καλός πασέρ. Τα βιώματα από την οικογένειά του, αλλά και τα ινδάλματά του τον βοήθησαν σημαντικά.
Πριν φτάσει η κουβέντα εκεί όμως ήταν ξεκάθαρος. «Δεν ξέρω ποιο είναι το ταβάνι μου. Ελπίζω να είναι ακόμα πιο υψηλό», είπε χαρακτηριστικά ,για να αναλύσει εν συνεχεία το παιχνίδι του.
«Μπορώ να γίνω πολύ καλύτερος. Από τότε που ήμουν μικρός ήθελα να πασάρω τη μπάλα. Είναι κάτι που έκαναν ο πατέρας και ο αδερφός μου. Η οικογένειά μου πάντα κήρυττε το να είμαστε αλτρουιστές και να πασάρουμε. Το να βλέπω σπουδαίους γκαρντ του παρελθόντος, όταν ήμουν μικρός, τον Τσάτσο Ροντρίγκεθ, που είναι ο αγαπημένος μου παίκτης, τον Ρίκι Ρούμπιο, τους έβλεπα και προσπαθώ να διαμορφώσω το παιχνίδι του ακολουθώντας τους».
Κοιτάζοντας πίσω, νιώθει πλέον ακόμα πιο σίγουρος πως έχει πάρει την πιο σωστή επιλογή για την καριέρα του «Αναμφίβολα», τονίζει χωρίς δεύτερη σκέψη, για να εξηγήσει το σκεπτικό του, λέγοντας πως «είναι ένας λόγος που ήρθα στην Ελλάδα και δεν έμεινα στην Ισπανία ή να πήγαινα κάπου αλλού. Ο κόουτς Μπίλι (Ξανθόπουλος) έχει πλήρη εμπιστοσύνη σε μένα, να είμαι ο πλέι μέικερ της ομάδας. Όταν υπέγραψα στη Βαλένθια ήθελα να βρεθώ σε ένα μέρος να παίξω και να εξελιχθώ και μέσα από τα λάθη μου, που είναι σημαντικό. Κάποιες φορές δεν ξέρεις αν έχεις αυτή τη δυνατότητα στην ACB γιατί το επίπεδο είναι τρομερά υψηλό. Η ελληνική λίγκα είναι μια εξαιρετική λίγκα, μου δίνονται λεπτά συμμετοχής και ευκαιρίες να γίνομαι καλύτερος».
Στο Περιστέρι βρήκε μια συνθήκη που θα τον βοηθούσε από την πρώτη στιγμή να εξελιχθεί. Ο Βασίλης Ξανθόπουλος ξέρει πολύ καλά τη θέση, έχοντας γράψει χιλιάδες χιλιόμετρα στα παρκέ. Η απόφασή του είχε άμεση σχέση με αυτό. «Είναι μεγάλο πλεονέκτημα. Όχι μόνο μέσα από τις πρακτικές του κόουτς, αλλά και του βοηθού, του Χριστόφορου Στεφανίδη. Έχουν παίξει και οι 2 σε υψηλό επίπεδο στη θέση του πόιντ γκαρντ. Αυτός ήταν ένας σημαντικός λόγος που ήρθα στο Περιστέρι, καθώς ο προπονητής ξέρει καλά τη θέση του πόιντ γκαρντ. Είναι σπουδαίο για μένα, μου δίνει πολλές συμβουλές για τη συνέχεια».
Μαζί με την εικόνα της ομάδας, έρχεται και η δική του βελτίωση, σε αγωνιστικό επίπεδο. Και ό ίδιος άλλωστε βλέπει πως το παιχνίδι του βελτιώνεται σε αρκετούς τομείς. Το σκοράρισμα είναι ανάμεσα σε αυτούς, καθώς εξηγεί ότι «στα τελευταία παιχνίδια είμαι πιο επιθετικός στο να σκοράρω. Οι συμπαίκτες μου ανοίγουν χώρους για να δράσω στην επίθεση. Κάποιες φορές όταν τρέχουμε στην επίθεση κοιτάζω μόνο την πάσα και αυτό φέρνει πρόβλημα. Αλλά κοιτάζοντας άλλους πόιντ γκαρντ στην Ευρωλίγκα και όχι μόνο που μένουν ψύχραιμοι σε καταστάσεις πίεσης είναι σημαντικό για εμάς. Το τρίποντο καθορίζει το πόσο καλός παίκτης μπορώ να γίνω, γιατί στο σημερινό παιχνίδι πρέπει να μπορείς να σουτάρεις, ώστε και να δημιουργείς για τους συμπαίκτες σου. Αυτά είναι στοιχεία στα οποία βελτιώνομαι».
Η κουβέντα έφτασε και στη Βαλένθια. Από αυτή μετακόμισε, με τη μορφή δανεισμού, στο Περιστέρι και ουσιαστικά σε αυτή ανήκει. Το πρωί της Παρασκευής μάλιστα βρέθηκε στο ξενοδοχείο που διέμενε η αποστολή και στήριξε εμπράκτως την ομάδα ενόψει του αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Ένα παιχνίδι που η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνεθ κατάφερε να το κερδίσει, με το δικό της στυλ παιχνιδιού.
Αν και βρίσκεται αρκετά χιλιόμετρα μακριά, παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον όσα συμβαίνουν στην ομάδα. «Η Βαλένθια είναι μια επικίνδυνη ομάδα και όλοι αρχίζουν να το καταλαβαίνουν τώρα. Μπορεί να κερδίσει κάθε ομάδα. Ο Παναθηναϊκός ήταν δεύτερος στην κατάταξη πηγαίνοντας σε αυτό το παιχνίδι. Σε μια τρελή ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ κατάφεραν να πάρουν τη νίκη. Στηρίζω την ομάδα καθημερινά, όταν έχω την ευκαιρία να δω την ομάδα το κάνω και ελπίζω τη νέα σεζόν να καταλήξω εκεί και θα δούμε τι θα συμβεί».
Στη θέση που αγωνίζεται, αυτή του πλέι μέικερ, οι Ισπανοί έχουν μια πλειάδα παικτών υψηλού επιπέδου. Η αυτοπεποίθησή του όμως ξεχειλίζει και δεν κρύβεται, τονίζοντας πως μπορεί να σταθεί στο επίπεδο αυτό. «Είναι εκπληκτικοί παίκτες. Κάποιοι ίσως να μην καταλαβαίνουν ότι ο Ντε Λαρέα δεν έπαιξε πολύ στα τελευταία παιχνίδια γιατί έχουν κι άλλους παίκτες στα γκαρντ, όπως ο Τόμπσον και ο Μοντέρο, μαζί με τους Μουρ και Μπαντιό. Είναι πολύ καλοί παίκτες και για έναν 19χρονο δεν είναι εύκολο. Θεωρώ ότι μπορώ να φέρω πράγματα στο παιχνίδι και θα είναι μία ακόμα προσαρμογή, αλλά θεωρώ ότι μπορώ να είμαι στο ροτέισιον της ομάδας».
Αν κάτι έχει ξεχωρίσει στην Ελλάδα, αυτό είναι η αγάπη που δείχνει ο κόσμος για την ομάδα «Είναι εκπληκτικό!», είπε χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, πριν εξηγήσει πως «ένας λόγος που αγαπώ την Ελλάδα είναι γιατί επενδύει τόσο πολύ στον αθλητισμό, αλλά επενδύουν τόσο πολύ και στο μπάσκετ. Έχουμε εξαιρετικούς φιλάθλους, που δεν σταματούν να φωνάζουν για εμάς. Ίσως για τους Έλληνες είναι κάτι φυσιολογικό να το βλέπουν, αλλά για έναν άνθρωπο που έρχεται από την Ισπανία δεν είναι το ίδιο. Την πρώτη φορά που ήρθα εδώ και είδα τον κόσμο να τραγουδάει ασταμάτητα αναρωτιόμουν "αυτοί σταματάνε ποτέ να τραγουδούν;". Δεν σταματούσαν. Τρεφόμαστε από την υποστήριξή τους σε κάθε αγώνα».
Η πίστη του στο υπάρχον υλικό του Περιστερίου είναι μεγάλη. Γι αυτό και θέτει τον πήχη ψηλά, τονίζοντας πως το Περιστέρι μπορεί να φτάσει στην τετράδα του πρωταθλήματος, αλλά και στην οκτάδα του FIBA Europe Cup. «Όσον αφορά την ομάδα, πραγματικά πιστεύω ότι μπορούμε να είμαστε στην πρώτη 4άδα του πρωταθλήματος. Πρέπει να συνεχίσουμε να βελτιωνόμαστε, αλλά είναι ένας στόχος που μπορούμε να πετύχουμε. Στο Europe Cup μπορούμε να φτάσουμε στα προημιτελικά και στη συνέχεια να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε. Πραγματικά πιστεύω σε αυτή την ομάδα».
Όσο για την δική του εξέλιξη, το κλειδί βρίσκεται σε μία λέξη: συνέπεια. «Εγώ συνεχίζω να νιώθω όλο και πιο άνετα με όλες αυτές τις διαφορετικές καλύψεις των αντιπάλων στην άμυνα. Συνεχίζω να βελτιώνομαι στην άμυνα. Στο παιχνίδι με το Μαρούσι για παράδειγμα δεν ήταν από τις σπουδαίες βραδιές μου αμυντικά. Το να είμαι σε θέση να έχω αυτού του είδους τη συνέπεια είναι καλό. Μπορώ να αποφύγω κάποια λάθη στα παιχνίδια μου. Το να παραμείνω ένας αξιόπιστος αμυντικός, να βελτιώνω το σουτ μου είναι στοιχεία που θα με βοηθήσουν να αναπτυχθώ πολύ Αυτό είναι κάτι που θα έρθει φυσιολογικά μέσα στη σεζόν και όσο περισσότερο αγωνίζομαι», ήταν τα λόγια του.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το Περιστέρι «βύθισε» το... άχρωμο Μαρούσι
Αποβλήθηκε ο Παπαθεοδώρου έπειτα από τρεις τεχνικές ποινές στον πάγκο του Αμαρουσίου
