Ο Αρης ήταν βελτιωμένος, χαμογελά για τον Μισεχόι, αλλά έχει ακόμη πράγματα να διορθώσει

Ο Άρης λίγες μέρες πριν από την επίσημη πρεμιέρα του για το νέο πρωτάθλημα, έχει να διαχειριστεί δυο ξεχωριστές συνθήκες. Η μια έχει να κάνει με το αποτύπωμα που άφησε ο πρόωρος ευρωπαϊκός αποκλεισμός απο την Αράζ. Κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι και το πως το γκρουπ συνολικά θα το αφήσει πίσω γιατί, κακά τα ψέματα ήταν ένα σοκ για ολόκληρο τον οργανισμό. Είναι κάτι που θα χρειαστεί χρόνο και μόνο τα αποτελέσματα είναι ικανά να απαλύνουν την πίκρα και να… ισιώσουν την κατάσταση. Ακόμη και οι νίκες στα φιλικά όπως η χθεσινή απέναντι στον Αστέρα AKTOR, βοηθούν. 

Η δεύτερη είναι η μάχη που δίνει ο Αρης να γίνει ΟΜΑΔΑ. Να αποκτήσει αγωνιστική ταυτότητα, να βρουν οι αρκετοί νέοι παίκτες τον ρόλο τους και φυσικά να αποκτήσει το γκρουπ την μεταξύ του χημεία. Οι δυο εβδομάδες που μεσολάβησαν από τα παιχνίδια με την Αράζ, ήταν βάλσαμο όπως φάνηκε στο χθεσινό (17/8) φιλικό με τον Αστέρα AKTOR. Ο Αρης, μάτια μπορεί να μην έβγαλε, υπήρξαν όμως κομμάτια του παιχνιδιού του στα οποία εμφάνισε βελτίωση, πάνω στα οποία μπορεί να… πατήσει και να χτίσει. Διαδικασία που δυστυχώς απαιτεί χρόνο και από εδώ και πέρα, θα γίνει μέσα από τα επίσημα παιχνίδια. 

Ποια συγκαταλέγονται στα θετικά; Το ένα ήταν η πίεση στον αντίπαλο. Στο πρώτο ημίχρονο, με ένα σχήμα αναγκαστικά δίχως τον Μορόν, και τον Γιένσεν στο «9», ο Αρης ήταν πιο πιεστικός. Εκλεψε μπάλες, είχε καλύτερα τρεξίματα αφού βελτιώθηκε το επίπεδο φυσικής κατάστασης αρκετών παικτών και βγήκε αρκετές φορές σε προυποθέσεις να προβληματίσει τον αντίπαλο. Υστέρησε όμως στο κομμάτι των συνεργασιών (λογικό σε ένα βαθμό με τόσα νέα πρόσωπα) αλλά και την εκτέλεση, από τη στιγμή που έλειπε ο βασικός του φορ αλλά δεν είχε και κάποιον άλλο να χρησιμοποιήσει ο Μαρίνος Ουζουνίδης στη θέση του (Καντεβέρε, Δώνης). Δεν στέκομαι καθόλου στο κομμάτι της συντριπτικής κατοχής μπάλας που είχε σε αυτό το διάστημα, αφενός γιατί ο Αρης έχει την ποιότητα να το υποστηρίξει και αφετέρου γιατί ήταν συνειδητή επιλογή του Αστέρα να δώσει την μπάλα στους γηπεδούχους. Αν θέλετε την άποψή μου, απολύτως χρήσιμη γιατί ο Αρης κλειστές άμυνες θα συναντήσει στα δυο πρώτα ματς της σεζόν κόντρα σε Βόλο και Παναιτωλικό. 

Θέλει δουλειά στην αμυντική μετάβαση

Αυτό που οφείλει όμως να διορθώσει άμεσα είναι η προβληματική… αμυντική του μετάβαση την οποία είδαμε και στα ματς με την Αράζ. Φάνηκε στη μοναδική τελική που έκανε ο Αστέρας στο πρώτο ημίχρονο και έγινε γκολ ( στο οποίο θα μπορούσε να αντιδράσει καλύτερα και ο Αθανασιάδης). Ενα γρήγορο αμυντικό χαφ δίπλα σε Μόντσου και Ράτσιτς (που είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι το κλασσικό εξάρι) και η ομαδική δουλειά, αφού το επισήμανε και ο ίδιος  προπονητής στις δηλώσεις του, ίσως προσφέρουν λύση γιατί στην επανάληψη που ο αντίπαλος έγινε πιο κινητικός στην επίθεση, οι κιτρινόμαυροι, πριν κάνουν την ανατροπή, κινδύνευσαν σοβαρά να δεχθούν το 0-2. 

Οι δυο που ξεχώρισαν

Αν για κάτι πάντως δικαιολογημένα ο Αρης έχει κάθε δικαίωμα να χαμογελά είναι για δυο… φρέσκα πρόσωπα που αφήνουν χαραμάδα αισιοδοξίας. Ο ένας είναι ο Μισεχόι. Γκολ με εξαιρετική κίνηση και ασιστ στο ντεμπούτο του δεν είναι και μικρό πράγμα για τον 20χρονο. Στο σύντομο δείγμα γραφής του ο Ολλανδός έδειξε ότι έχει ένα ενδιαφέρον αγωνιστικό πακέτο και μπορεί να αποδειχθεί λαβράκι αρκεί να έχει συνέχεια. Ο δεύτερος ήταν ανεπιφύλακτα ο Τεχέρο. Πληθωρική παρουσία σε διπλό ρόλο μάλιστα για τον Ισπανό. Αρχικά στη θέση του ως δεξιός μπακ και στην επανάληψη ως αμυντικός μέσος δίπλα στον Μόντσου. Τολμώ να πω ότι ανταποκρίθηκε και στους δυο ρόλους και σίγουρα έχει πάρει ξεκάθαρο προβάδισμα για τη θέση του δεξιού μπακ ενώ δίνει και μια ακόμη επιλογή στον προπονητή του για τα χαφ. 

Συμπερασματικά ο Αρης έδειξε σημάδια βελτίωσης μετά το σοκ του αποκλεισμού. Οχι θεαματικής αλλά σίγουρα αισθητής για μια τόσο καινούργια ομάδα. Απέχει όμως αρκετά ακόμη από το να θεωρηθεί έτοιμος και να μας δείξει ποιο είναι το… ταβάνι του, αφού πέρα από τον χρόνο που χρειάζεται, θα πρέπει να περιμένουμε να επιστρέψουν και οι τραυματίες (Καντεβέρε, Δώνης) και να φτάσουν στο 100% οι παίκτες κλειδιά όπως ο Πέρεθ, ο Μορουτσάν και ο Ράτσιτς που υπολείπονται ακόμη. 

Οι τελευταίες προσθήκες

Το χθεσινό φιλικό επιβεβαίωσε την ανάγκη που υπάρχει για 1-2 ακόμη προσθήκες. Η μια στα χαφ μάλλον είναι και η πιο επιβεβλημένη με την απόκτηση ενός αμυντικού μέσου με γρήγορα πόδια που θα συμπληρώσει Μόντσου και Ράτσιτς. Ενδεχομένως να χρειάζεται και ένας ακόμη ποδοσφαιριστής στην επίθεση, αφού πάντα στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου παρουσιάζονται ευκαιρίες…