Ο Λανς Ουέαρ στο Athletiko: «Οι αξίες μου ταιριάζουν με αυτές του Ηρακλή - Το 100% για την ομάδα»

Η επιστροφή του Ηρακλή στα «μεγάλα σαλόνια» περιλαμβάνει κινήσεις ενίσχυσης του ρόστερ και απόκτησης παικτών από την ξένη αγορά που θα δώσουν στον Γιώργο Σιγάλα όλα τα στοιχεία που θέλει εκείνος προκειμένου να χτίσει την ομάδα σε μια σταθερή βάση. Στο πλαίσιο αυτό η αναζήτηση ήταν βαθιά από τον «Ράμπο» και τους συνεργάτες του, με τον Έλληνα προπονητή να εστιάζει σε μια περίπτωση παίκτη που μέχρι ώρας δεν είχε κάνει τα βήματά του στα επαγγελματικά παρκέ.

Ο Λανς Ουέαρ στο Κολέγιο θεωρείτο σταρ. Ένας παίκτης ορόσημο για το πολυδιαφημισμένο Κεντάκι, καθώς αγωνίστηκε υπό τις οδηγίες του Τζον Καλιπάρι για μια τριετία. Έζησε πολλές και έντονες στιγμές, αλλά κυρίως βρέθηκε σε ένα από τα πιο απαιτητικά προγράμματα στο NCAA, με τεράστια πίεση και μεγάλα «πρέπει» σε όλα τα επίπεδα. Μια συνθήκη που κάλλιστα θα μπορούσε να τον προετοιμάσει για την επαγγελματική πορεία του.

Ο Ηρακλής βρήκε την ευκαιρία και δεν την άφησε να πάει χαμένη. Κινήθηκε μεθοδικά στην περίπτωση του σέντερ από το Μπέρλινγκτον και κατάφερε να τον κάνει δικό του, δίνοντάς του το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο της καριέρας του. Από τα μπλε των Wildcats στα μπλε του Γηραιού.

Αυτές τις μέρες μάλιστα βρίσκεται στο Λας Βέγκας, καθώς συμμετέχει στο Summer League ως μέλος των Νιου Γιορκ Νικς. Παρά τις προπονήσεις και το γεμάτο πρόγραμμα, είχε χρόνο να διαθέσει για μια εκτενή κουβέντα. Προσιτός και χαλαρός ο Ουέαρ μίλησε στο Athletiko για πρώτη φορά ως παίκτης του Ηρακλή. Και είχε να πει πολλά.

Από τον τρόπο προσέγγισης και το πλάνο του Γιώργου Σιγάλα, μέχρι τον ρόλο του στην ομάδα και το αποτέλεσμα που θα τον κάνει να θεωρηθεί επιτυχημένη η σεζόν. Και από τα χρόνια στο Κεντάκι και τα παιχνίδια με το Λούιβιλ, έως τις διδαχές του Τζον Καλιπάρι, τους καλύτερους συμπαίκτες και όσα κράτησε από τα χρόνια στο Κολέγιο.

Ήρθε η ώρα όμως, να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Ηρακλή...

Ας ξεκινήσουμε από τα πιο φρέσκα. Ένα πρωινό έγινε γνωστή η ανακοίνωση "ο Ηρακλής ανακοινώνει την απόκτηση του Λανς Ουέαρ". Ποιο ήταν το παρασκήνιο της υπόθεσης; Αυτός είναι ο πρώτος σου σταθμός ως επαγγελματίας;

«Ήταν πολύ κουλ. Έχω μια τρελή καριέρα στο NCAA, έχοντας παίξει σε πολλά διαφορετικά σχολεία και δεν ήξερα τι να περιμένω για το επόμενο βήμα μου. Όταν τελείωσα το σχολείο προσέλαβα ατζέντη. Είχαμε κάποιες συζητήσεις, όχι κάτι το τρελό όμως. Εγώ συνέχισα να δουλεύω ατομικά για να είμαι έτοιμος και ξαφνικά ήρθε και μου είπε πως υπήρχε ενδιαφέρον για μένα από κάποιες ομάδες. Δεν μπορώ να πω ότι ξέρω πάρα πολλά για το μπάσκετ στο εξωτερικό, αλλά μαθαίνω όλο και περισσότερα τώρα που είμαι μέλος του.

Είναι πολύ ενδιαφέρον. Είναι ένας νέος κόσμος που δεν σκεφτόμουν ποτέ. Μου ανέλυσε κάποια πράγματα, μου μίλησε για τις ομάδες και προφανώς ο Ηρακλής ήταν μία από αυτές. Μίλησα στο τηλέφωνο με τον κόουτς, μου ανέλυσε τα πράγματα και μου άρεσε ο τρόπος που σκεφτόταν να λειτουργήσει η επίθεση και η άμυνα. Αναφέρθηκε σε μένα και τις αξίες μου και μου άρεσε γιατί μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες όσον αφορά το μπάσκετ. Ήταν καλό σε αυτό το κομμάτι».

Με όσα άκουσες ήταν εύκολη η απόφαση για σένα να πεις το ναι στην πρόταση του Ηρακλή;

«Έχω μερικούς φίλους που συνήθιζαν να μου λένε πως η Ελλάδα είναι ένα ωραίο μέρος για να παίξεις μπάσκετ. Θα έχω αρκετές ευκαιρίες στην Ελλάδα. Σκέφτηκα πως το να έχω την πρώτη μου σεζόν σε μια τέτοια ομάδα θα με βοηθήσει πολύ. Απλά θέλω να βρεθώ εκεί, να δουλέψω και να κερδίσω όσα περισσότερα παιχνίδια μπορώ».

Είπες ότι έχεις φίλους που είναι εκεί. Αυτοί είναι παίκτες που έπαιξαν εδώ;

«Ένας από τους προπονητές μου έπαιξε στην Ευρώπη για πολλά χρόνια. Υπήρχαν πολλοί από το Κεντάκι και το Βιλανόβα που έπαιξαν στην Ελλάδα. Ήξεραν πολύ καλά την Ελλάδα, αλλά και κάποια άλλα μέρη στην Ευρώπη για να παίξω εκεί».

Στις συζητήσεις που είχες με την ομάδα, τι ήταν αυτό που ξεχώρισες;

«Ο τρόπος που ο κόουτς είπε πως ήθελε να με χρησιμοποιήσει μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον, ώστε να εξελίξω τις ικανότητές μου. Σε κάθε μέρος που έχω βρεθεί και έχω παίξει καλά ο προπονητής έχει περάσει χρόνο μαζί μου και με έχει βοηθήσει να εξελίξω τις ικανότητές μου. Εγώ και ο κόουτς είχαμε μια αληθινή συζήτηση και μοιραστήκαμε τις ίδιες αξίες για το μπάσκετ. Του είπα πώς μου αρέσει να παίζω, μου είπε πώς του αρέσει να παίζει εκείνος και πώς ταιριάζει αυτό σε μένα. Αυτό έκανε τις επαφές και όλη την υπόθεση να είναι πολύ εύκολη για μένα».

Αναφέρθηκες στην κουβέντα που είχες με τον προπονητή, πώς οραματίζεσαι τον εαυτό σου στην ομάδα τη νέα σεζόν;

«Οι αξίες μου είναι ίδιες από τότε που ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ, από τότε που ήμουν μικρός. Θα τρέχω το γήπεδο, θα παίρνω τα ριμπάουντ, θα μαρκάρω, θα κάνω μπλοκ. Αυτό μπορεί να μεταφραστεί σε κάθε επίπεδο. Κάνοντας αυτά ο προπονητής θέλει αμυντική ένταση και εγώ μπορώ να φέρω ένταση στην άμυνα, με το να είμαι σε θέση να μαρκάρω πολλούς παίκτες και να είμαι vocal στην ομάδα, θεωρώ ότι μπορώ να βοηθήσω εμένα και τους συμπαίκτες μου».

Τι ξεχωρίζεις στην ομάδα, αλλά και τον κόσμο αυτής, που είναι αφοσιωμένος στην ομάδα. Τι ήταν αυτό που σε εντυπωσίασε;

«Από την πρώτη που η ομάδα έκανε ποστάρισμα για μένα στα social media δέχτηκα πολλά μηνύματα από τον κόσμο που με καλωσόρισε και με έκανε να νιώσω ευπρόσδεκτος. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος και ανυπομονώ να παίξω μπροστά στο κοινό αυτό».

Το μπλε και το λευκό είναι οικεία χρώματα για σένα...

«Πράγματι. Σχεδόν κάθε ομάδα που έχω αγωνιστεί στο παρελθόν είχε το μπλε και το λευκό. Ήμουν πραγματικά ευλογημένος που έπαιξα σε ένα σχολείο όπως το Κεντάκι που έχει τους καλύτερους φιλάθλους στις ΗΠΑ. Έχουν καλύτερους φιλάθλους από τις περισσότερες από τις ομάδες του ΝΒΑ και είναι τρομερά πιστοί. Ξέρω πώς είναι τα πράγματα και ξέρω πόσο πολύ θέλουν οι φίλαθλοι να κερδίσουν, όπως ακριβώς θέλουν να κερδίσουν και οι παίκτες και οι προπονητές. Νομίζω λοιπόν ότι όταν ξέρεις ότι οι οπαδοί σου είναι παθιασμένοι και θέλουν πραγματικά να κερδίσουν και τους κάνει χαρούμενους όταν η ομάδα τους κερδίζει, νομίζω ότι σου δίνει ένα επιπλέον κίνητρο να βγεις εκεί έξω και να παίξεις όσο πιο σκληρά μπορείς, επειδή ξέρεις ότι υπάρχουν παιδιά που είναι οπαδοί της ομάδας. Υπάρχουν ενήλικες και πιο μεγάλοι σε ηλικία, που περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους παρακολουθώντας σε να παίζεις ένα άθλημα. Οπότε προσπαθώ να βγαίνω εκεί έξω και να προσπαθώ να το κάνω όσο το δυνατόν πιο ευχάριστο«.

Νιώθεις έτοιμος να φέρεις τον Λανς Ουέαρ του Κεντάκι στο ελληνικό πρωτάθλημα;

«Ναι, νομίζω ότι αυτό το μέρος του Λανς Ουέαρ του Κεντάκι σίγουρα θα είναι στο πρωτάθλημα. Αλλά πάλι, ήμουν 18, 19 ετών τότε. Θα ήθελα λοιπόν να πω ότι έχω βελτιωθεί σε σχέση με εκείνες τις μέρες».

Ανέφερες τις συζητήσεις μεταξύ εσένα και του προπονητή, ένιωσες το ίδιο είδος ασφάλειας και το ίδιο είδος πίστης του προπονητή σε εσένα όπως ο coach Cal (Τζον Καλιπάρι) είχε την ίδια πίστη σε εσένα;

«Ναι, νομίζω ότι ως προπονητής, είναι σημαντικό να πιστεύεις στους παίκτες σου και οι παίκτες θέλουν να είναι κάπου όπου ο προπονητής πιστεύει σε αυτούς. Αλλά από την άλλη πλευρά, πρέπει να δώσω στον προπονητή έναν λόγο να πιστέψει και σε μένα. Δεν μπορώ απλώς να περιμένω ότι ο προπονητής πρέπει να πιστεύει σε μένα, ώστε να μπορώ απλώς να κάνω λάθη και να κάνω ό,τι θεωρώ σημαντικό για μένα, ώστε να μπορώ να αποδείξω σε όλους τους προπονητές ότι είμαι εδώ για να παίζω μπάσκετ, να παίζω μπάσκετ με τον σωστό τρόπο και να προσπαθώ να βοηθάω την ομάδα μου να κερδίζει».

Μιλώντας επίσης για σένα, θυμάμαι μερικά αποφθέγματα του Τζον Καλιπάρι για σένα, που έλεγε ότι θα μπορούσες να είσαι βασικός σε κάθε πρόγραμμα του NCAA, αλλά επέλεξες να είσαι στο Κεντάκι, να είσαι στην ομάδα και να βάζεις την ομάδα πάνω από εσένα. Και πόσο σημαντικό είναι να είσαι καλός συμπαίκτης και να φέρνεις αυτή τη χημεία, να είσαι ο συνδετικός κρίκος και να φέρνεις όλα τα κομμάτια στο σωστό δρόμο; Πόσο σημαντικό είναι για σένα και για την καριέρα σου ως επαγγελματίας;

«Νομίζω ότι ο θείος μου μου είπε ένα απόφθεγμα όταν ήμουν νεότερος, έλεγε, «μεγάλη ομάδα μικρό εγώ». Και αυτό είναι κάτι με το οποίο ζω, ακόμα και με την οικογένειά μου, με τους φίλους μου, σαν να υπάρχει αυτό που είναι μεγαλύτερο από μένα. Οπότε θέλω να είμαι μέρος κάτι που δεν μπορώ. Κανείς δεν μπορούσε να βγει εκεί έξω. Μπορεί να καταφέρεις να κερδίσεις μερικά παιχνίδια μόνος σου, αλλά για να κερδίσεις πραγματικά πολλά, χρειάζεται να συμμετέχουν όλοι.

Και νομίζω ότι είναι όμορφο να βλέπεις 12 παίκτες να συνδέονται και όχι μόνο δύο. Έτσι, το να μπορώ να συνδέω διαφορετικούς ανθρώπους και να τους φέρνω όλους κοντά, νομίζω ότι χρειάζεται δουλειά και εμπιστοσύνη από τους συμπαίκτες σου και να μπορείς να χτίσεις σχέσεις με τους συμπαίκτες σου, επειδή σε μερικές από τις καλύτερες ομάδες στις οποίες έχω συμμετάσχει, ήμουν αρχηγός ομάδων όπου δεν έχω παίξει περισσότερο και δεν έχω σκοράρει τους περισσότερους πόντους, αλλά είχα καλές σχέσεις με όλους και μπορούσα να ωθήσω όλους στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους από ό,τι βλέπω.

Και από την άλλη πλευρά, με αυτό που λέω, ενώ βοηθάω τους συμπαίκτες μου και τους ωθώ να φτάσουν σε αυτό που βλέπω ως το μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Πρέπει επίσης να είμαι εκεί έξω δίνοντας το 100% κάθε μέρα που προπονούμαι, δίνοντας το 100% κάθε μέρα και κατά τη διάρκεια των αγώνων. Έτσι, νομίζω ότι πάντα προσπαθούσα να δίνω το παράδειγμα και απλώς προσπαθώντας να κάνω αυτό που είναι σωστό».

Μπορούμε να περιμένουμε από εσένα να είσαι ο πιο ομιλητικός τύπος στην αίθουσα;

«Δεν νομίζω, αλλά δεν γνωρίζω ακόμα τους συμπαίκτες μου και δεν ξέρω ποιος έχει καθιερώσει τον ρόλο του. Μπορεί να υπάρχουν και άλλοι vocal παίκτες στην ομάδα και μου αρέσει όταν άλλοι είναι vocal, επειδή όπως μου αρέσει να θεωρώ τους άλλους υπεύθυνους, μου αρέσει να είμαι και εγώ υπεύθυνος. Αλλά νομίζω ότι αυτός ο θορυβώδης στο γήπεδο, ναι, νομίζω ότι θα είμαι αρκετά θορυβώδης στο γήπεδο. Και όπως είπα, μου αρέσει να κερδίζω. Και στο τέλος της ημέρας, ό,τι κι αν κάνω για να προσπαθήσω να κερδίσω ή να βοηθήσω την ομάδα μου να κερδίσει, ακόμα κι αν δεν εμπλέκομαι άμεσα, ακόμα κι αν είναι τα τελευταία πέντε λεπτά του αγώνα και μπορεί να μην είμαι στο γήπεδο, θέλω ακόμα να κερδίσω. Οπότε, αν πρέπει να είμαι vocal σε ένα τάιμ άουτ ή σε οποιαδήποτε κατάσταση, είμαι εντάξει να το κάνω».

Ποιο είναι το αποτέλεσμα εκείνο που θα κάνει επιτυχημένη τη σεζόν για σένα;

«Αν καταφέρουμε να κερδίσουμε πολλά παιχνίδια, προσωπικά πιστεύω ότι θα μάθω πολλά από το να βρίσκομαι ήδη εκεί. Είναι σαν ένα διαφορετικό στυλ μπάσκετ. Έχω συνηθίσει να παίζω αμερικανικό μπάσκετ. Και πιθανώς γνωρίζετε ότι όλοι γνωρίζουν πως το αμερικανικό μπάσκετ, το ευρωπαϊκό μπάσκετ και το μπάσκετ του εξωτερικού δεν είναι το ίδιο. Οπότε νομίζω ότι θα με βοηθούσε να επεκτείνω το παιχνίδι μου. Οπότε αν πάω εκεί και βελτιωθώ και η ομάδα κερδίσει παιχνίδια, αυτό θα ήταν επιτυχία για μένα».

Ας γυρίσουμε λοιπόν λίγο πίσω στις μέρες του Κεντάκι. Θα μπορούσες να μας πεις για την κουλτούρα του Κεντάκι; Τι σημαίνει πραγματικά η κουλτούρα του Κεντάκι; Ποια είναι η πραγματική κουλτούρα του Κεντάκι;

«Δεν παίζετε μόνο για εσάς και τους συμπαίκτες σας, υπάρχουν εκατομμύρια οπαδοί που αγαπούν το Κεντάκι και παρακολουθούν το μπάσκετ του Κεντάκι από τότε που γεννήθηκαν, και αυτό είναι μέρος της οικογενειακής τους παράδοσης. Σαν να λες, αν χάσεις, όλοι είναι λυπημένοι. Αν κερδίσεις, όλοι είναι χαρούμενοι. Και υπάρχουν κάποια αρνητικά και κάποια θετικά. Αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερο απ' ότι απλώς να παίζεις μπάσκετ. Ειλικρινά, η ποσότητα της κοινωφελούς εργασίας και όλα όσα έχουμε κάνει όσο ήμουν στο Κεντάκι είναι αυτά που έκαναν την εμπειρία μου στο Κεντάκι ακόμα καλύτερη. Μπόρεσα να βοηθήσω σε τόσα πολλά, τόσα πολλά πράγματα κοινωφελούς εργασίας. Και με όλα αυτά που λέγονται, είναι βασικά μια κουλτούρα και μια κοινότητα που είναι εκεί η μία για την άλλη.

Το Κεντάκι δεν έχει πάρα πολλά αθλήματα. Είναι απλώς ποδόσφαιρο, μπάσκετ και προφανώς μπάσκετ και ποδόσφαιρο στο Λούιβιλ. Αυτά είναι τα δύο κύρια αθλήματα. Και απλώς για να είσαι μέρος αυτού σε βάζουν σε ένα βάθρο στο Κεντάκι. Και απλώς για να μπορείς να βοηθάς τους ανθρώπους και να φέρνεις χαρά στους ανθρώπους και να φτιάχνεις τη μέρα κάποιου, αυτό είναι το νόημα του Κεντάκι. Και προφανώς, στο γήπεδο, πρέπει να δίνεις το 100% σου. Είναι σαν να περιμένεις κάθε φορά που βρίσκεσαι στο γήπεδο, πως θα πρέπει να δώσεις το 100%. Και αν όχι, τότε προφανώς θα βγεις από το παιχνίδι. Οπότε νομίζω ότι το να έχω αυτή την εμπειρία νωρίς στην καριέρα μου στο κολέγιο, με βοήθησε πραγματικά».

Οι αγώνες Κεντάκι εναντίον Λούισβιλ, οι μεγαλύτεροι αγώνες της σεζόν του NCAA, πώς μπορούν να σε βοηθήσουν και πώς να σε κάνουν να είσαι η καλύτερη εκδοχή σου στο παιχνίδι;

«Δεν θα έλεγα μόνο για το παιχνίδι με το Λούιβιλ. Κάθε παιχνίδι που παίζει το Κεντάκι είναι ο μεγαλύτερος αγώνας της χρονιάς για την άλλη ομάδα. Αυτός είναι ο αγώνας για τον οποίο προετοιμάζεται ο προπονητής. Αυτό είναι ο αγώνας που θέλει να κερδίσει ο προπονητής. Και αυτός είναι ο αγώνας που θέλουν να κερδίσουν οι παίκτες. Πιστεύω λοιπόν ότι γνωρίζοντας ότι όταν είσαι σε καλές ομάδες, οι άνθρωποι σου δίνουν το 100% των δυνατοτήτων σου. Και όπως έχω βρεθεί σε ομάδες όπου ήμουν το αουτσάιντερ.

Έτσι, έχω βρεθεί σε ομάδες όπου ήμουν το αουτσάιντερ και έχω βρεθεί σε ομάδες όπου ήμουν το φαβορί. Και νομίζω ότι απλώς γνωρίζω και τις δύο πλευρές αυτού του φάσματος όπου θέλω τόσο πολύ να κερδίσω αυτό το παιχνίδι και να ξέρω ότι η άλλη ομάδα θέλει τόσο πολύ να κερδίσει αυτό το παιχνίδι. Έτσι, σου δίνει αυτή τη νοοτροπία ότι πρέπει να παίζεις στο 100% σε κάθε παιχνίδι. Αν όχι, θα χάσεις όσο ταλαντούχος κι αν είσαι».

Ο Καλιπάρι είναι μέντοράς μου. Με δίδαξε πράγματα πέρα από το μπάσκετ

Πόσο ξεχωριστό κομμάτι της ζωής σου, όχι μόνο στην καριέρα σου, ήταν ο Τζον Καλιπάρι;

«Θα ήθελα να πω ότι ως ένας από τους μέντορές μου, μπορώ ακόμα να τον καλέσω σήμερα και ξέρω ότι θα το καταλάβει. Με δίδαξε πολλά. Με δίδαξε περισσότερα από το μπάσκετ σαν απλό άθλημα. Με δίδαξε πώς να συμμετέχω στην κοινότητα. Με βοήθησε να διαμορφωθώ στον άνθρωπο που είμαι σήμερα».

Τι σου είπε για την απόφασή σου να παίξεις στο εξωτερικό στην πρώτη σου επαγγελματική καριέρα;

«Απλώς ήταν πολύ χαρούμενος που μπορούσε να με βλέπει να ακμάζω και να μπορώ να συνεχίσω την καριέρα μου. Είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Πολλοί λένε πολλά άσχημα πράγματα γι' αυτόν, αλλά εγώ δεν μπορώ ποτέ να πω κάτι κακό γι' αυτόν. Με έχει βοηθήσει τόσο πολύ, ακόμα κι αν δεν έπαιζα 30 λεπτά ανά παιχνίδι. Με έχει βοηθήσει να γίνω καλύτερος άνθρωπος».

Θα μπορούσες να αναφέρεις την καλύτερη πεντάδα στα χρόνια που αγωνιζόσουν στο Κεντάκι;

«Ήμουν κοντά με όλους, οπότε δεν θα πω με ποιον συμπαίκτη μου ήμουν πιο κοντά. Οι συμπαίκτες μου ήταν οι καλύτεροι. Θα έλεγα ότι ο καλύτερος συμπαίκτης ή το καλύτερο άτομο με το οποίο ήμουν στην ομάδα στο Κεντάκι ήταν πιθανώς ο Όσκαρ Τσίμπουε. 20 πόντοι και 20 ριμπάουντ κάθε βράδυ. Έπειτα, θα έλεγα τον Κέισον Γουάλας, που μόλις κέρδισε ένα πρωτάθλημα NBA. Θα έλεγα τον Αντόνιο Ριβς. τον Σαβίρ Γουίλερ. Και θα έλεγα τον Τζέικομπ Τόπιν».

Έχεις κάποιον συγκεκριμένο αντίπαλο στο Ελληνικό Πρωτάθλημα που θα ήθελες να αντιμετωπίσεις και να προσπαθήσεις να τον προκαλέσεις κατά τη διάρκεια της σεζόν;

«Μαθαίνω κάθε μέρα όλο και περισσότερα για το Ελληνικό Πρωτάθλημα και για το πώς να βρίσκομαι στο εξωτερικό. Αλλά εγώ θέλω να μπορώ να προκαλέσω κάθε αντίπαλο. Λατρεύω το μπάσκετ. Μου αρέσει να κερδίζω. Μου αρέσει να πετυχαίνω εγώ και οι συμπαίκτες μου και οι προπονητές, γιατί όταν κερδίζουμε, βοηθάει όλους».

Για το τέλος, ποιο είναι το μήνυμά σου προς τον κόσμο του Ηρακλή για την επερχόμενη σεζόν;

«Το μήνυμά μου προς τους οπαδούς είναι ότι θα έχουν στην ομάδα κάποιον που θα παίζει στο 100% όλη την ώρα, δηλαδή έναν σπουδαίο συμπαίκτη που θέλει να βλέπει τους συμπαίκτες του να πετυχαίνουν και κάποιον που θα παίζει το παιχνίδι με τον σωστό τρόπο».