Ο Μπενίτεθ ξέρει ήδη πολύ καλύτερα το ρόστερ του απ’ όσο μπορεί να πιστεύει ο καθένας

Οι πρώτες -πολύ «γεμάτες»- 5 εβδομάδες του Ράφα Μπενίτεθ στον πάγκο του Παναθηναϊκού, ήταν η απόλυτη επιβεβαίωση όχι μόνο πως το «ότι πληρώνεις παίρνεις» ισχύει και για τον πάγκους, αλλά και του πως μπορεί ένας μεγάλος προπονητής με τις εμπειρίες, τις παραστάσεις και το status του Ισπανού, να φέρει όσο το δυνατόν πιο άμεσα μία ομάδα κοντά στα δικά του «θέλω». Να περάσει αρκετά γρήγορα τη δική του φιλοσοφία και ιδέες και κυρίως να εμπνεύσει τους παίκτες του. Κι αυτό ήταν το πρώτο στοιχείο που έκανε τη «διαφορά» σ’ αυτόν τον ένα μήνα και κάτι, που έχει ο 65χρονος τεχνικός τα ηνία του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού.

Υπήρχαν παιχνίδια σ’ αυτή την πρώτη περίοδο του Μπενίτεθ στο «τριφύλλι», που αιφνιδίασε τους πάντες με τις επιλογές του. Έβγαλε απ’ τη «ναφθαλίνη» τον Τιν Γεντβάι και τον μετέτρεψε σε πρωταγωνιστή στα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ και τον Πανσερραϊκό. Έριξε στο γήπεδο μέλη της «πράσινης» πιτσιρικαρίας όπως ο Μπρέγκου, ο Φικάι κι ο Μπόκος. Ξεκίνησε τον αγώνα με την Στουρμ Γκρατς με τριάδα στην άμυνα και τον Ντάβιντε Καλάμπρια βασικό έπειτα από ένα μήνα απουσίας, ενώ άπαντες (θα) περίμεναν τετράδα και τον Γιάννη Κώτσιρα στην ενδεκάδα.

Για να κατανοήσουν όλοι τον τρόπο σκέψης του Μπενίτεθ και το πώς προσεγγίζει ο ίδιος την προετοιμασία των αγώνων, αλλά κι αυτά-καθαυτά τα παιχνίδια του Παναθηναϊκού, θα πρέπει να υπάρξει μία παραδοχή: Πως εν αντιθέσει με το τι μπορεί να πιστεύει ο καθένας εκτός ομάδας, ο Ισπανός τεχνικός γνωρίζει ήδη πολύ καλά όλο το δυναμικό του, όλο το ρόστερ του.

Έχοντας στο πλευρό του ένα πραγματικά εξαιρετικό επιτελείο που δουλεύει πολύ και δουλεύει καλά, απολύτως επαγγελματικά και πάνω σε κάθε λεπτομέρεια, έχει μια μία πολύ καθαρή εικόνα πάνω στο τι μπορεί να πάρει απ’ τον κάθε ποδοσφαιριστή του. Δεν κάθεται να... κλαίει πάνω απ’ το χυμένο γάλα για τις απουσίες από αγώνα σε αγώνα, μελετάει πολύ το τι θέλει να κάνει σε κάθε ματς, «διαβάζει» κάθε στοιχείο που του δίνει ο αντίπαλος και η συνθήκη του παιχνιδιού κι επικεντρώνεται στο τι θα πρέπει να κάνει η δική του ομάδα στο γήπεδο, για να πάρει τη νίκη, χωρίς να αλλάξει την κεντρική ιδέα του και το δικό του αγωνιστικό μοντέλο. Και το κυριότερο: Έχει τη μεταδοτικότητα για να περάσει προς τους παίκτες του όλα όσα θέλει, (ανα)γνωρίζοντας τι μπορεί να του δώσει ο καθένας, ανάλογα με τα ζητούμενα κάθε παιχνιδιού.

Η «ευελιξία» για την οποία έκανε λόγο στις δηλώσεις του στην Cosmote TV ο Ίνγκι Ίνγκασον περιγράφοντας εξαιρετικά όλο αυτό που γίνεται καθημερινά στο Κορωπί και στο γήπεδο. «Ο προπονητής αποφασίζει κάποιες φορές να είναι πιο ευέλικτος, αλλά σε κάποια παιχνίδια εξαρτάται επίσης και με το πώς αγωνίζεται ο αντίπαλος. Οπότε ξέρεις, είναι μέρος του ποδοσφαίρου, είναι κάτι που αφορά εμάς τους παίκτες να μπορούμε να προσαρμοστούμε γρήγορα στις αλλαγές. Και προφανώς την Πέμπτη (27/11) δούλεψε υπέρ μας, είχαμε καλή απόδοση και προφανώς είναι πολύ σημαντικό για τον προπονητή που διαθέτει την ευελιξία και έχει την ικανότητα να αλλάζει την ομάδα συστήματα και διάφορα άλλα, προκειμένου να αναπτύξει το γκρουπ καλά. Εάν μπορούμε να το κάνουμε αυτό παίρνοντας θετικά αποτελέσματα, δείχνει πως προφανώς ο προπονητής μεταφέρει την εμπειρία του στην ομάδα και το μεταδίδει σ’ εμάς στους ποδοσφαιριστές μέσα στον αγωνιστικό χώρο».

Από την επομένη του αγώνα στις Σέρρες

Την επομένη του αγώνα με τον Πανσερραϊκό ο Μπενίτεθ ήταν στις 07:30 στο Κορωπί μαζί με τους συνεργάτες του και δούλευαν ήδη πάνω στο ματς με την Στουρμ Γκρατς. Κι αυτό που είδαν όλοι το βράδυ της Πέμπτης (27/11) στο γήπεδο, ήταν ακριβώς αυτό που δούλεψε επί τρεις μέρες με όλη την ομάδα.

Τριάδα στην άμυνα λόγω των απουσιών που είχε στους κεντρικούς χαφ, προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια κι έλεγχος στο χώρο ανάμεσα στη μεσαία γραμμή και στην άμυνα, προσαρμογή όλης της ομάδας στη συνθήκη του συγκεκριμένου αγώνα και πολύ πιο κυνική προσέγγιση.

Κι ας... πίεζε ο Πέδρο Τσιριβέγια απ’ την παραμονή του αγώνα -λόγω ιδιοσυγκρασίας και ηγετικής συμπεριφοράς- λέγοντάς του πως είναι καλά κι έτοιμος για να παίξει. Δεν ήταν... Όχι πάντως για να ξεκινήσει και για να βγάλει 90λεπτο. Και για τον Μπενίτεθ το 100% κάθε ποδοσφαιριστή του πριν από κάθε ματς είναι κανόνας «απαράβατος» κι αυτό δεν θα το αλλάξει ποτέ. Ακόμη κι αν χρειαστεί να στερηθεί έναν πιο ποιοτικό (αλλά ανέτοιμο) ποδοσφαιριστή του για μία ώρα αγώνα, στο ματς θα παίζουν πάντα όσοι είναι στο 100%.

Κι αυτό συν τοις άλλοις δυναμώνει το αίσθημα της δικαιοσύνης και μέσα στα αποδυτήρια της ομάδας, αφού άπαντες νιώθουν (κυριολεκτικά, όχι στα λόγια) «κομμάτι» του πλάνου κι απαραίτητοι. Κι αυτό ακολούθως βγαίνει και μέσα στο γήπεδο...

Απέναντί τους είναι κάποιος που «ξέρει»

Επίσης με τον τρόπο που δουλεύει ο Ράφα Μπενίτεθ και το επιτελείο του, έχει καταφέρει να «πείσει» τους παίκτες του να τον... ακολουθήσουν απόλυτα. Διότι άπαντες έχουν κατανοήσει ήδη πως έχουν απέναντί τους έναν προπονητή που «ξέρει». Και τη δουλειά και τον τρόπο και τη μεθοδολογία. Το έχει ξανακάνει σε κορυφαίο επίπεδο και θέλει να το ξανακάνει στον Παναθηναϊκό. Κι αυτό, ειδικά για τους ποδοσφαιριστές (όσο κι αν δεν το κατανοούμε απόλυτα οι «απ’ έξω») είναι πολύ σημαντικό και τους προσφέρει «ασφάλεια» και ηρεμία.

Αναλύει τα πάντα γύρω απ’ το ρόλο του καθενός, δίνει σημασία σε κάθε τακτική λεπτομέρεια, αποσαφηνίζει κάθε κομμάτι της δουλειάς και της «αποστολής» του κάθε παίκτη μέσα στο γήπεδο. Και το κυριότερο: Οι ποδοσφαιριστές βλέπουν πως όλα όσα τους λέει ή τους δείχνει, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και βγαίνουν μέσα στο παιχνίδι. Το «τριάδα στην άμυνα» στον αγώνα με την Στουρμ ήταν αυτό ακριβώς που έπρεπε να κάνει η ομάδα για να φτάσει σε μία «κυνική» νίκη, όσο «περίεργο» κι αν φαινόταν αρχικά στον καθένα πριν απ’ το παιχνίδι με τους Αυστριακούς το «γιατί να πάμε να παίξουμε με τρεις πίσω;». Το «Γεντβάι δεξιός μπακ» ήταν μία σκέψη που έδινε ασφάλεια κι έξτρα δύναμη σ’ ένα ζευγάρι αγώνων που χρειαζόταν να βγάλει η ομάδα μεγαλύτερη ένταση. Και θα υπάρξουν κι άλλα παραδείγματα και στο μέλλον.

Η ομαδική, αλλά και η ατομική βελτίωση

Τέλος, είναι πάντοτε κομβικό στο «μέτρημα» της δουλειάς ενός προπονητή το πόσο καταφέρνει μέσα απ’ την καθημερινότητα, να τη βελτιώνει έστω ένα «κλικ» κάθε φορά. Κι επί Μπενίτεθ ο Παναθηναϊκός βελτιώνεται και σε ατομικό, αλλά και σε ομαδικό επίπεδο κι ας μην είχε πάντα τις καλύτερες δυνατές συνθήκες διότι: α) Επί εβδομάδες είχε πάντα ματς ανά 3 ή 4 μέρες με ελάχιστο χρόνο να δουλέψει συνολικά μ’ όλο το γκρουπ, β) Ακόμη και στη διακοπή των εθνικών ομάδων είχε 9-10 απουσίες παικτών της πρώτης γραμμής του rotation και γ) Είχε για μεγάλο διάστημα πάρα πολλές ελλείψεις λόγω τραυματισμών ή τιμωριών.

Κι όμως, ο καθένας μπορεί να δει πλέον πως ο Παναθηναϊκός ανεβαίνει σταδιακά, αλλά σταθερά. Δεν είναι μόνο οι 6 νίκες σε 7 αγώνες που μετράει ως τώρα το «τριφύλλι», αλλά και το αγωνιστικό. Ο Παναθηναϊκός βγάζει ως ομάδα μεγαλύτερες αντοχές και δύναμη στο παιχνίδι του, βελτιώνει βήμα με το βήμα τους αριθμούς του.
Αλλά κι ατομικά, παίκτες όπως ο Τετέ, ο Ζαρουρί, ο Πάντοβιτς ο Σιώπης, ο Γεντβάι, ο Καλάμπρια, ο Μπακασέτας γίνονται καλύτεροι καθημερινά κι αποκτούν πολύ σημαντικούς ρόλους κι επιδραστικότητα στο παιχνίδι της ομάδας.

Κι αυτό -μαζί με τα αποτελέσματα- ενισχύει την αυτοπεποίθηση όλων, «δείχνοντας» πολύ πιο καθαρά το μονοπάτι που θα πρέπει να ακολουθήσει πιστά ο Παναθηναϊκός από εδώ και πέρα...