Ο Παναθηναϊκός που προσπαθεί να ξαναγίνει «φυσιολογικός» και τα περιθώρια με τον Ουναΐ

Για μία ομάδα που ξεκινάει κάθε καλοκαίρι με ένα μεγάλο «βάρος», το οποίο ολοένα και μεγαλώνει όσο περνούν τα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, είναι πολύ σημαντικό σ’ όλη τη διαδικασία της προετοιμασίας -πέρα απ’ το να περάσουν στο παιχνίδι της όλα όσα θέλει να αλλάξει ή να προσθέσει ο προπονητής της- να μάθει να ελέγχει τα συναισθήματά της.

Ο Παναθηναϊκός παραμένει ένας πολύ «εύθραυστος» οργανισμός που –λόγω της «στείρας» 15ετίας- «κλονίζεται» εύκολα στο παραμικρό αρνητικό αποτέλεσμα. Όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να ξαναβρεί τις «αντιστάσεις» του και τις «άμυνές» του. Και στο πλαίσιο των συνολικών αλλαγών που έχουν ξεκινήσει και υλοποιούνται συνολικά στο κλαμπ, αυτή η ώρα είναι τώρα...

Είναι επιτέλους ώρα να αφήσει εντελώς εκτός ποδοσφαιρικού τμήματος τη μόνιμη γκρίνια της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, ακόμη και για μία ήττα σε φιλικό απ’ τη Νόρτζελαντ με 1-0 κι οκτώ ξοδεμένες κλασικές ευκαιρίες.

Είναι ώρα να κλείσει τ’ αυτιά του σαν ομάδα και να κάνει όσα χρειάζεται να κάνει, για να συνεχίσει να βελτιώνεται έστω κι 1% έπειτα από κάθε προπόνηση, προκειμένου να εμφανιστεί στον υψηλότερο βαθμό ετοιμότητας στις 22 και 30 Ιουλίου κόντρα στη Ρέιντζερς. Εκεί δηλαδή που θα «μετρήσει» τα κανονικά «κυβικά» του και τον πρώτο μεγάλο στόχο της σεζόν.

Οι «πράσινοι» ηττήθηκαν με 1-0 απ’ τους Δανούς στην «Kaiserwinkl Arena» του Κέσεν στο δεύτερο «αυστριακό» φιλικό τους, όμως η «μεγάλη εικόνα» του αγώνα δεν «σηκώνει» γκρίνια.

Ακόμη και σ’ αυτό το ιδιότυπο φιλικό των τριών 40λεπτων ημιχρόνων, ο Παναθηναϊκός έδειξε πως είναι μία ομάδα που προσπαθεί να ξαναγίνει «φυσιολογική». Με τις ελλείψεις της (ακόμα) στον δημιουργικό χαφ και στον αριστερό εξτρέμ που θα δώσουν διαφορετική διάσταση στο επιθετικό προφίλ του, με λάθη από κόπωση και τις «βαριές» διπλές προπονήσεις, με αδυναμία ακόμα στο «εύκολο» γκολ.,,

Απ’ την άλλη πλευρά όμως είναι και μία ομάδα που «φωνάζει» πως δουλεύει σωστά και στοχευμένα πάνω στις αδυναμίες της. Και προσπαθεί να βελτιωθεί και να εξελιχθεί μέσα από ένα εντελώς διαφορετικό αγωνιστικό ποδοσφαιρικό μοντέλο. Στο πρώτο 40λεπτο που έπαιξε η «βασική» (ας το πούμε) ενδεκάδα, ακόμη κι αν είχε «θέματα» στην ανάπτυξη και στην κυκλοφορία με μόλις δύο φάσεις απέναντι στην πίεση των Δανών, έβγαλε εντάσεις στο παιχνίδι της κι ορισμένα απ’ τα στοιχεία που θέλει να βάλει ο Ρουί Βιτόρια στο πρέσινγκ.

Στο δεύτερο 40λεπτο η εικόνα βελτιώθηκε σημαντικά, οι γραμμές ήρθαν πιο κοντά και η ανάπτυξη έγινε πολύ καλύτερη κυρίως χάρις στις ωραίες συνεργασίες της αριστερής πλευράς όπου έχει ήδη αρχίσει να ξεχωρίζει ο Γιώργος Κυριακόπουλος.

Και στο τρίτο 40λεπτο άρχισαν να χάνονται τα... άχαστα, με 4 και 5 κλασικές ευκαιρίες σε συνθήκες τετ-α-τετ που σπαταλήθηκαν πολύ εύκολα. Ακόμα δεν έχει βρει το... φάρμακο για το «εύκολο» γκολ ο Πορτογάλος τεχνικός, όμως οι προπονήσεις κι ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει, δείχνουν ποιος θα πρέπει να είναι ο δρόμος.

Αναγκασμένος να «κοιτάξει» πλέον (κι) αλλού...

Πάμε τώρα λίγο και στο θέμα του Αζεντίν Ουναΐ. Απ’ την ημέρα που ολοκληρώθηκε η προηγούμενη σεζόν -πριν από περίπου δύο μήνες- ο Παναθηναϊκός, σωστά, οριοθέτησε στις βασικές προτεραιότητές του την παραμονή του Μαροκινού «καλλιτέχνη». Παρότι η αποστολή του ήταν εξαρχής πάρα πολύ δύσκολη, λόγω των οικονομικών δεδομένων που υπήρχαν στο τραπέζι με τη ρήτρα των 11,5 εκατ. ευρώ, την άκαμπτη στάση της Μαρσέιγ και το Cost Control που δεν του επέτρεπε φέτος «ανοίγματα» τέτοιων... κυβικών.

Κατά καιρούς οι «πράσινοι» έχουν κάνει πολλούς εσφαλμένους χειρισμούς σε διάφορες υποθέσεις. Την συγκεκριμένη, ωστόσο, την έχουν διαχειριστεί έως τώρα πάρα πολύ προσεκτικά. Πήγαν εξαρχής στον παίκτη και του ξεκαθάρισαν πως είναι διατεθειμένοι να του προσφέρουν το πιο ακριβό συμβόλαιο στην ομάδα. Κάτι που σαφώς κι έπαιξε ρόλο στο να παίξει «άμυνα» κι ο Μαροκινός στις προτάσεις που είχε από άλλες ομάδες, αλλά δεν του εξασφάλιζαν τη σιγουριά που θα μπορούσε να βρει στον Παναθηναϊκό.

Ο Ρουί Βιτόρια έχει διάθεση να περιμένει τον Ουναΐ, όμως οι μέρες περνούν χωρίς ουσιαστική εξέλιξη λόγω της «σκληρής» στάσης που διατηρεί η Μαρσέιγ, ενώ εσχάτως υπήρξαν και κάποια... ήξεις-αφίξεις κι απ’ την πλευρά του ατζέντη του παίκτη, που διαρκώς... προσθέτει κι άλλα πράγματα στην κουβέντα.

Κι ο Παναθηναϊκός είναι πλέον μπροστά σε μία συνθήκη, όπου θα πρέπει να «ζυγίσει» τα περιθώριά του στη συγκεκριμένη υπόθεση, η οποία παραμένει «κολλημένη». Και με πολύ στενά περιθώρια (οικονομικών) ελιγμών απ’ την πλευρά του «τριφυλλιού». Λογικό λοιπόν από ένα σημείο και μετά να αρχίσει σιγά-σιγά να κοιτάει πολύ πιο έντονα στην αγορά κι άλλους δημιουργικούς χαφ στο «8-10», διότι θα πρέπει κάποια στιγμή να δει τα όριά του. Και μέχρι που μπορεί να περιμένει, καθώς την ίδια ώρα μπορεί να «χάνονται» άλλοι στόχοι οι οποίοι δεν θα περιμένουν αντίστοιχα όλο το... καλοκαίρι τον Παναθηναϊκό.

Αυτή την στιγμή τα δεδομένα δεν είναι υπέρ της παραμονής του Ουναΐ και το «τριφύλλι» έχει αρχίσει να στρέφει το... βλέμμα του αλλού. Και θα πρέπει να γίνει κάτι πολύ... ανατρεπτικό (και πολύ σύντομα) για να αλλάξουν τα δεδομένα...