Ο Πρίντεζης θυμάται το «πεταχτάρι» και αποκαλύπτει γιατί δε θα μπορούσε να πάει στον Παναθηναϊκό (video)
Ο Γιώργος Πρίντεζης, φιλοξενήθηκε στους «EuroInsiders», όπου παραχώρησε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης!
Ο θρύλος του Ολυμπιακού, μίλησε για πρώτη φορά για άγνωστες πτυχές της καριέρας του. Από το χειρότερο σημείο που έχει φτάσει ποτέ, μέχρι και το ιστορικό buzzer beater που πέτυχε στον τελικό της EuroLeague κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Σε περίπου 36 λεπτά, ο «Πρι» ανέλυσε τα πάντα, προσφέροντας μεγάλες ατάκες και όμορφες ιστορίες!
Το ιστορικό «πεταχτάρι» και το χειρότερο σημείο της καριέρας του
«Πάντα μου αρέσει να παίρνω ευθύνες. Είχα αυτοπεποίθηση. Ποτέ δεν είχα μεγάλο εγωισμό. Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι στην καριέρα μου, θα ήθελα να έχω μεγαλύτερο εγωισμό», τόνισε και συνέχισε αναφέροντας πως: «Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να θέλει λίγο μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ή να θέλω να ακούσω έναν καλό λόγο. Μέσα στο παιχνίδι δεν ισχύει τίποτα τέτοιο. Δε θα έλεγα πως είμαι τυχερός. Απλά είχα την ευκαιρία να βρίσκομαι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή και να πάρω την τελευταία επίθεση. Δε θα έλεγα πως είμαι τυχερός. Δεν πιστεύω στη λέξη τύχη».
Στη συνέχεια, ο Γιώργος Πρίντεζης, μίλησε για το χειρότερο σημείο της καριέρας του. Όταν έφτασε σε ένα σημείο που δεν μπορούσε να διαχειριστεί την πίεση και να αποδώσει. Το σημείο αυτό, ήταν στην Ισπανία και τη Μάλαγα. Στα 25 του. Εκεί όπου με κανέναν τρόπο δεν μπορούσε να παίξει το μπάσκετ που μπορούσε.
«Η Μάλαγα. Ότι έκανα δεν μπορούσα να επιτύχω. Ότι και να έκανα, ένιωθα ότι δεν μπορώ να πετύχω. Ακόμα και αν έπαιζα μονό με τον εαυτό μου, θα έχανα. Τόσο κακή ήταν η αυτοπεποίθησή μου. Η αυτοπεποίθηση είναι το νούμερο ένα για μένα σε ότι κάνεις στον επαγγελματικό αθλητισμό. Ήμουν χάλια. Μου έδιναν την μπάλα και ήθελα να τη διώξω. Ήθελα ακόμα και να αποσυρθώ. Ένιωθα τόσο άσχημα. Ήμουν ανάμεσα σε δυο επιλογές. Ή θα αποσυρθώ ή θα πάω να παίξω κάπου για... πλάκα ή θα πήγαινα στο γυμναστήριο για πέντε ώρες τη μέρα να δουλέψω σαν ζώο!
Και αυτό έκανα. 3 Φεβρουαρίου έμεινα εκτός ομάδας. Και κάθε μέρα 2 ώρες το πρωί και 2 ώρες το απόγευμα έκανα σκληρή προπόνηση. Όταν έφυγα από εκεί, γύρισα στον Ολυμπιακό, έπαιξα τους τελικούς και το καλοκαίρι και για δυόμιση μήνες έκανα κάθε μέρα διπλή προπόνηση. Δεν μπορώ να πω ότι βελτιώθηκα σαν παίκτης, αλλά βελτιώθηκε η νοοτροπία μου».
Το... αιώνιο ερώτημα: «Θα πήγαινες ποτέ στον Παναθηναϊκό;»
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στο... αιώνιο ερώτημα. Αν θα πήγαινε ποτέ στον Παναθηναϊκό από τον Ολυμπιακό! Και η απάντησή του, αν μη τι άλλο ήταν κατατοπιστική, παρόλο που δικαίωσε, τόσο την επιλογή του Βασίλη Σπανούλη, όσο και εκείνη του Κώστα Σλούκα, που πραγματοποίησαν τα αντίστροφα δρομολόγια. Από το ΟΑΚΑ στο Φάληρο και από το Φάληρο στο ΟΑΚΑ.
«Δε ξέρω καν αν θα με ήθελε ο Παναθηναϊκός. Ξέρω ότι ο Ζέλικο αγαπούσε τον τρόπο που έπαιζa. Αλλά για τον κόσμο του Παναθηναϊκού, πιστεύω ότι προτιμούσαν να με βλέπουν στον Ολυμπιακό. Ξέρουν ότι είμαι Ολυμπιακός. Ξέρουν ότι αγαπώ και υποστηρίζω την ομάδα. Πιστεύω πως ήταν καλύτερο για όλους να μείνω στον Ολυμπιακό.
Όταν ο Σπανούλης ήρθε στον Ολυμπιακό από τον Παναθηναϊκό, έκανε το σωστό πράγμα. Δηλαδή, ήταν επαγγελματίας, έκανε το καλύτερο για την καριέρα του. Εγώ πήγαινα με το συναίσθημα. Σέβομαι την κίνηση αυτή περισσότερο από τον εαυτό μου που έλεγε ότι δεν μπορώ να το κάνω αυτό, επειδή υποστηρίζω τον Ολυμπιακό. Αυτός είμαι εγώ, αυτός είναι βέβαια ο Μπίλι, αυτός είναι και ο Κώστας Σλούκας».
Για τους τελικούς και τον αγαπημένο του παίκτη αυτή τη στιγμή
«Ο αγαπημένος μου παίκτης αυτή τη στιγμή, είναι ο Εβάν Φουρνιέ. Ακόμα και αν δεν άρχισε καλά τη σεζόν, δεν παύω να πιστεύω στο ταλέντο και την ποιότητά του. Ακόμα και αν συνεχίσει έτσι μέχρι τον Ιανουάριο.
Για τους χαμένους τελικούς του Ολυμπιακού στην EuroLeague: Δεν είναι εύκολο να χάνεις τους τελικούς. Όταν χάσαμε από τη Ρεάλ και τη Φενέρ, μέσα μου ένιωθα καλά γιατί δώσαμε ότι είχαμε να δώσουμε. Πιστεύω πως μπορούσαμε να νικήσουμε αν με ρωτήσεις, αλλά φτάσαμε τα όρια μας. Νιώθω καλά με τον εαυτό μου».
Για τους τελικούς τη Stoiximan GBL που... ξέφυγαν: «Ακούστε, δεν μπορώ να πω ότι ήταν ωραία όσα είδαμε. Είμαι της άποψης ότι θέλω να υπάρχει ωραία ατμόσφαιρα, αλλά όχι να φτάνουμε μέχρι αυτό το σημείο. Μερικά πράγματα που έγιναν ήταν πολύ κακά. Πιστεύω πως μεγάλη μερίδα του κόσμου δε του άρεσε όσα είδε και απλά ήθελε να δει τα παιχνίδια ανάμεσα σε δυο από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Δεν είναι ωραίο
