Ο Ρονάλντο και η πιο βάναυση ιστορία του: «Εμεινα με το στόμα ανοιχτό, μου έριξε τρεις μπουνιές χωρίς να το καταλάβω»

Ο Ρονάλντο Ναζάριο είναι μοναδικός και αναντικατάστατος. Θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος επιθετικός όλων των εποχών, παρόλο που υπέστη σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο που εμπόδισε την απόδοσή του για πολλά χρόνια, αλλά με το αναμφισβήτητο ταλέντο του συνέχισε να είναι θανατηφόρος για τους αντιπάλους του.

Η καριέρα του ξεκίνησε πολύ νωρίς, ως έφηβος στη Βραζιλία, έχοντας ήδη ανταποκριθεί στο παρατσούκλι του «Fenomeno» όταν έπαιζε για την Κρουζέιρο πριν κάνει το άλμα στην Ευρώπη. Δεν ήταν εύκολη περίοδος, καθώς δεν ήταν τόσο συνηθισμένο για κάποιον τόσο νέο να ξεχωρίζει, και οι βετεράνοι φρόντισαν να το καταλάβει.

«Αυτή η ιστορία είναι απίστευτη. Απλώς πρόκειται για νέους ανθρώπους που είναι νέοι, ήμουν πολύ σίγουρος για τον εαυτό μου και είπα σε μια συνέντευξη την Τετάρτη ότι θα έβαζα τρία γκολ στον αγώνα της Κυριακής», άρχισε να εξηγεί ο Ρονάλντο σε μια συνέντευξη με τον Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν, χωρίς να ξέρει ότι θα ήταν αυτό ένα λάθος που γρήγορα θα αντιλαμβανόταν.

«Ούτε που το θυμόμουν. Φτάσαμε στο παιχνίδι, στο 2ο λεπτό, η μπάλα την είχε ο αμυντικός μου, εγώ κοίταζα προς τα εκεί και έρχεται κάποιος από πίσω και με χτυπάει με γροθιά. Πέφτω, δεν ήξερα καν από πού ήρθε. Σηκώνομαι, ήδη με αίμα, ρωτώντας τι συνέβη, και μου λέει: 'Εδώ δεν πρόκειται να βάλεις τρία γκολ σε όλη σου τη ζωή, ρε μ@λκα», παραδέχτηκε ο Ρονάλντο.

Αυτό ήταν η αρχή μιας πραγματικής κόλασης για τον Βραζιλιάνο: «Ουάου, τι χτύπημα, δεν είναι και τίποτα φοβερό. Μετά από 10 λεπτά, ο διαιτητής δεν είχε δει τίποτα, έρχεται πάλι αυτός, σχεδόν μου σπάει άλλο ένα δόντι. Και πέντε λεπτά πριν τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, με χτυπάει ξανά με γροθιά χωρίς να καταλάβω τίποτα. Αλήθεια, δεν υπήρχαν πολλές κάμερες και δεν φάνηκε από πουθενά, αλλά είχα το στόμα σπασμένο. Κοψίματα παντού, τρεις γροθιές έτσι χωρίς να βλέπω…», εξήγησε γελώντας στον Βερόν.

Ο Ρονάλντο όμως ήξερε πώς να ανατρέψει την κατάσταση παρά το νεαρό της ηλικίας του. «Έφυγα από το γήπεδο κλαίγοντας. 16 ετών, εντελώς άπειρος. Και, λοιπόν, με ηρέμησαν και γύρισα πίσω για το δεύτερο ημίχρονο κοιτάζοντας πού ήταν αυτός ο μπάσταρδος, όχι την μπάλα. Στο τέλος κερδίσαμε το παιχνίδι με 3-0 και σκόραρα και τα τρία γκολ», αφηγήθηκε ο Ρονάλντο, ο οποίος ήταν ήδη εντελώς ασταμάτητος σε εκείνη την ηλικία.