Ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ είναι τσιπαρισμένος με τις ρυθμίσεις του Κόμπι Μπράιαντ

Υπάρχει ένα οπτικοακουστικό υλικό τόσο εντυπωσιακό, με αμέτρητα παράδοξα στιγμιότυπα, που κάνει ακόμα και τις θεάσεις Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενων Αντικειμένων να μοιάζουν με συζήτηση σε παιδικό πάρτι. Και ξαφνικά όλοι οι πιστοί, αρχίζουν να αναρωτιούνται αν όντως υπάρχει αυτό που πιστεύουν. Ακόμα και οι βεβαιότητες της επιστήμης, μετατρέπονται μονομιάς σε αμφιβολίες.

Ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ είναι όντως ένας homo sapien αθλητής που γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου του 1998 στο Τορόντο του Καναδά ή μήπως είναι ένα ανθρωπόμορφο ρομπότ, ένα android, που μάλιστα είναι προγραμματισμένο στα setting ενός νεκρού θρύλου του NBA;

Ο Κόμπι Μπράιαντ κινούνταν με πολλούς αλλά συγκεκριμένους τρόπους πάνω στον αγωνιστικό χώρο. Είχε στο ρεπερτόριό του τις πιο ακαταμάχητες κινήσεις. Στα νεανικά του χρόνια, αρκετά από τα highlights που δημιουργούσε αφορούσαν καρφώματα. Στα πιο ώριμα όμως, περιελάμβαναν φιγούρες στα επίπεδα αυτών ενός κορυφαίου κλασσικού χορευτή. Η performance του ήταν διαρκείας και το περιεχόμενό της μοναδικό.

Έπαιξε 20 χρόνια με τους Λος Άντζελες Λέικερς, κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα και έκανε μερικούς να αμφιβάλλουν για το αν ο Μάικλ Τζόρνταν είναι ο κορυφαίος της ιστορίας, προτού οι «ψηφοφόροι» αυτοί μεταπηδήσουν στην επιλογή του ΛεΜπρόν Τζέιμς.

Και τώρα ξεκινά η συνωμοσία!

Όταν ο Κόμπι σε ηλικία 41 ετών έχασε τη ζωή του στο τραγικό δυστύχημα με το ελικόπτερο, το 2020, o Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ ήταν 22 ετών. Έπαιζε ήδη στο NBA, είχε παρουσιάσει ξεκάθαρα εντυπωσιακά δείγματα γραφής στη rookie σεζόν του (2018/19) με τους Λος Άντζελες Κλίπερς, αλλά όχι κάτι το στατιστικά «εκκωφαντικό».

Έπαιζε βασικός, πάνω από 26 λεπτά μέσο όρο και προσέφερε 10,6 πόντους και 3,3 ασίστ. Μεγαλώνοντας πάντως, είναι ξεκάθαρο πως ο Σέι ήθελε να μοιάζει στον Κόμπι και σίγουρα μελετούσε τον τρόπο που αγωνιζόταν. Δεν το έδειξε μονομιάς, αλλά δεν άργησε και να το πράξει…

Οι Κλίπερς πάντως, δεν του έδωσαν δεύτερη ευκαιρία -και προφανώς ετεροχρονισμένα το μετάνιωσαν οικτρά. Τον αντάλλαξαν πριν ξεκινήσει η δεύτερη σεζόν του, μαζί με τον Ντανίλο Γκαλινάρι κι ένα σωρό παντοδύναμα (απ’ ότι αποδείχθηκαν) μελλοντικά Draft Picks, για να αποκτήσουν τον Πολ Τζορτζ με τα γνωστά αποτυχημένα αποτελέσματα της συνεργασίας αυτής.

Ξαφνικά όμως, ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ βρέθηκε στους Θάντερ και ο μύθος λέει πως κάποιος Biohacker από την Οκλαχόμα Σίτι του έβαλε ένα τσιπάκι και τον προγραμμάτισε με όλες τις ρυθμίσεις που είχε συλλέξει κατά τη διάρκεια του pick της καριέρας του αείμνηστου Κόμπι Μπράιαντ.

Γι’ αυτό και από τους 10,3 πόντους της πρώτης του σεζόν ως επαγγελματίας, στην Οκλαχόμα τους έκανε 19 και πέντε χρόνια αργότερα, πριν από λίγο καιρό δηλαδή, αναδείχθηκε MVP της regular season, σκοράροντας 32,7 πόντους μέσο όρο και προσφέροντας στους Θάντερ την ισχυρή προοπτική κατάκτησης του πρωταθλήματος. Πλέον, βρίσκονται στους τελικούς του NBA.

Στο μεσοδιάστημα όμως, από την πρώτη του σεζόν μέχρι την έβδομη που βρίσκεται σε εξέλιξη, ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ δημιούργησε ένα στυλ που αρχικά σε κάποιους θύμιζε… κάτι, αλλά στους παρατηρητικούς συνωμοσιολόγους ήταν ξεκάθαρο: «Παίζει ακριβώς όπως ο Κόμπι Μπράιαντ», είπαν με ένα στόμα μια φωνή.

Όταν έλεγαν «ακριβώς», εννοούσαν πως κάνει ακριβώς τις ίδιες κινήσεις, με λεπτομέρεια χιλιοστού, έχει τις ίδιες αντιδράσεις στο παιχνίδι του (αλλαγές κατεύθυνσης, ελαστικότητα) και ακριβώς το ίδιο ρεπερτόριο. Τα turn around σουτ του είναι ολόιδια, τα eurostep, οι ντρίμπλες, αλλά και οι επιλογές ως νοοτροπία, επίσης. Και δεν είχαν άδικο. Αυτό είναι ξεκάθαρο πλέον, αλλά το θέμα είναι πως κάποιοι θεωρούν πως δεν μπορεί η φύση από μόνη της, ακόμα κι αν τα πάντα εν σοφία εποίησε, να επιτρέψει να συμβεί κάτι τέτοιο. Προφανώς, κατά την άποψή τους, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα πάντα οφείλονται στην τεχνολογία. Πιθανότατα και η παρέμβαση στο DNA του ανθρώπου.

Τα συμπεράσματα δικά σας…

Το σενάριο εξ αρχής φάνηκε λίγο υπερβολικό στην συντριπτική πλειοψηφία. Κάποιοι στο άκουσμα του και μόνο το αποκάλεσαν γελοίο. Ένα fake news που δεν θέλουν να του δώσουν αξία. Ώσπου πείστηκαν να δουν το οπτικοακουστικό υλικό διάρκειας 8 λεπτών και 10 δευτερολέπτων. Τώρα, όλη η θεώρησή τους έχει μετατοπιστεί και αναρωτιούνται: Μέχρι που έχει φθάσει η βιοτεχνολογία;

Να πέσει το video…