Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος στο Athletiko: «Το μετάλλιο με το Ιράν είναι μια δικαίωση»
Το φετινό AsiaCup 2025, το οποίο ολοκληρώθηκε πριν από λίγα 24ωρα στη Σαουδική Αραβία, είχε έντονο... γαλανόλευκο χρώμα. Αυτό γιατί ένας Έλληνας οδήγησε έναν «κοιμώμενο γίγαντα» σε μια επιτυχία, μετά από χρόνια.
Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος ανέλαβε τα ηνία της εθνικής ομάδας του Ιράν και κατάφερε να γράψει χρυσή σελίδα στο μπάσκετ της χώρας, με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στη διοργάνωση. Ήταν το πρώτο μετά το 2017, γεγονός που δίνει επιπλέον αίγλη και σημασία στην επιτυχία του Έλληνα τεχνικού με τη χώρα της Μέσης Ανατολής.
Σε ένα καλοκαίρι που είχε τα... πάντα, η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου ήταν το απόλυτο επιστέγασμα των προσπαθειών του. Και μια μεγάλη δικαίωση για τους κόπους των προηγούμενων ημερών, όπως τόνισε και ο ίδιος στη μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε στο Athletiko.
Δεν έμεινε όμως εκεί. Αναφέρθηκε στο παιχνίδι με την Κινεζική Ταϊπέι και την ανατροπή από το -21 του πρώτου ημιχρόνου, αποκάλυψε την πρώτη στιγμή που πίστεψε πως αυτή η ομάδα θα πετύχει κάτι σπουδαίο, ενώ στάθηκε στην αλλαγή πλάνων που έφερε ο πόλεμος στη διάρκεια του καλοκαιριού.
Η κόρνα της λήξης ηχεί στον μικρό τελικό και το Ιράν επικρατεί της Νέας Ζηλανδίας με 79-73. Ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις και τί σήμαινε αυτό το μετάλλιο;
«Ήταν μια μεγάλη επιτυχία για το μπάσκετ του Ιράν που δεν είχε κάποια επιτυχία από το 2017 και μετά. Ήταν μια επιτυχία που ήρθε σε δύσκολες συνθήκες, με λίγά φιλικά και με προβλήματα στην προετοιμασία μας. Βάλαμε στο ρόστερ 2 έμπειρους παίκτες και οι υπόλοιποι είτε δεν είχαν εμπειρία με την εθνική, είτε ήταν μικροί σε ηλικία. Τα καταφέραμε όμως στο τέλος. Ήταν μεγάλη η χαρά και η ικανοποίηση για τη δουλειά που κάναμε κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες».
Καταφέρατε να πάρετε το χάλκινο μετάλλιο μία ημέρα μετά από «βαριά» ήττα στον ημιτελικό με την Αυστραλία. Δείξατε αντίδραση σε μια δύσκολη κατάσταση. Τι μεσολάβησε στο διάστημα από το παιχνίδι με την Αυστραλία έως τον μικρά τελικό;
«Παίξαμε τον ημιτελικό στις 7 και μετά ο μικρός τελικός ήταν προγραμματισμένος για την επόμενη μέρα στις 2 το μεσημέρι. Οι ώρες ήταν λίγες. Τα παιδιά κατάλαβαν πόσο σημαντικό ήταν το παιχνίδι που ερχόταν. Έπρεπε να διεκδικήσουμε ένα μετάλλιο κόντρα σε μια πάρα πολύ καλή ομάδα, όπως η Νέα Ζηλανδία. Η ομάδα με αυτή την επιτυχία θα ξαναέμπαινε στον χάρτη και τα παιδιά το καταλάβαιναν. Γυρίσαμε αργά στο ξενοδοχείο, κάναμε αποθεραπεία, υπήρχε ένα παιχνίδι μπροστά μας που έπρεπε να το παλέψουμε».
Ποια ήταν η πρώτη στιγμή που νιώσατε πως μπορείτε να καταφέρετε κάτι μεγάλο στο AsiaCup 2025;
«Αυτό που νιώσαμε πιο πολύ ήταν πως ήμασταν ψυχολογικά καλά. Είχαμε ένα ρόστερ με μικρά παιδιά ηλικίας 22-23 ετών και θέλαμε να έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Δώσαμε βάρος στην ομάδα. Στη συνέχεια ήρθε η δίψα για διάκριση. Πριν από το παιχνίδι με την Κινεζική Ταϊπέι θεωρώ πως ήταν το παιχνίδι με την Ιαπωνία, μια πολύ καλή ομάδα που κατέβηκε στο τουρνουά για το χρυσό, που μας έδειξε πως έχουμε κάτι σαν ομάδα. Αυτό το παιχνίδι μας έδωσε δύναμη. Στο πρώτο ημίχρονο με την Κινεζική Ταϊπέι δεν παίξαμε.
Σε αυτό το σημείο θέλω να κάνω μια παρένθεση και να πω ότι όλες οι ομάδες στην Ασία θέλουν μελέτη για τον τρόπο που σουτάρουν και είναι τόσο αποτελεσματικές. Από την Κορέα και την Ιαπωνία έως και την Κινεζική Ταϊπέι. Έχουν κάνει πρόοδο στο σουτ και αυτό έχει πολύ ενδιαφέρον.
Επιστρέφοντας στο παιχνίδι, αντιμετωπίζαμε μια πάρα πολύ καλή ομάδα στον προημιτελικό. Έχει δύο παίκτες στο Κολέγιο, διέθετε έναν πολύ ποιοτικό σέντερ νατουραλιζέ Αμερικανό. Εμείς στο πρώτο ημίχρονο δεν παίξαμε. Ψυχολογικά ήταν από τα πιο δύσκολα παιχνίδια μας. Ξεκινήσαμε το παιχνίδι και είχαμε πίεση, δεν έμπαιναν και τα σουτ. Όταν πήγαμε στο ημίχρονο είπα στους παίκτες μου ότι θα πρέπει να πάρουμε το παιχνίδι από την άμυνα. Όταν κάναμε το come back εμείς, η Ταϊπέι ήταν αυτή που είχε την πίεση. Το ψυχολογικό ήταν μεγάλο κομμάτι για την πορεία και την επιτυχία μας στο τέλος του τουρνουά».
Πόσο δύσκολο ήταν το κομμάτι προετοιμασίας για εσάς; Βρίσκεστε σε μια ευαίσθητη περιοχή κα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού υπήρχαν πολεμικές συγκρούσεις.
«Η προετοιμασία ξεκίνησε αρκετές μέρες αργότερα από τότε που τελείωσε ο πόλεμος. Δεν μπορούσα να πω στους παίκτες μου να αφήσουν τις οικογένειές τους και να έρθουν για προπόνηση, δεν θα ήταν λογικό. Ήμουν και εγώ με την οικογένειά μου εκείνες τις μέρες. Κάναμε λίγες μέρες προετοιμασίας, αλλάξαμε πλήρως το πλάνο μας. Είχα ζητήσει να κάνουμε 10 φιλικά στην αρχή και λόγω του πολέμου κάναμε 5. Ήταν μια δύσκολη κατάσταση, στην οποία όμως ανταπεξήλθαμε».
Τι σημαίνει αυτό το μετάλλιο για τον Σωτήρη Μανωλόπουλο;
«Είναι μια δικαίωση των κόπων και των προσπαθειών μου για ό,τι έκανα για την ομάδα. Όταν προσπαθείς τόσο πολύ για κάτι και δουλεύεις τόσο πολύ, η δικαίωση έρχεται. Και ήταν δικαίωση για μένα, την οικογένειά μου, τους συνεργάτες μου, τους παίκτες μου. Για όλους όσους απαρτίζουν την ομάδα. Θα ήθελα παράλληλα να ευχαριστήσω θερμά τον συνεργάτη μου, Αλέξανδρο Βελισσαράκο, που δούλεψε στο πλευρό μου τους τελευταίους μήνες. Είναι καταπληκτικό παιδί και πολύ καλός στη δουλειά του».
Μετά την επιτυχία αυτή υπάρχει σκέψη να συνεχίσετε για ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στο Ιράν;
«Εγώ έχω συμβόλαιο μέχρι τον Φεβρουάριο, που διεξάγονται και τα παράθυρα της FIBA. Παράλληλα ασχολούμαι και με το αναπτυξιακό πρόγραμμα, με τους νέους παίκτες, εκπαιδεύω τους προπονητές στο Ιράν. Έχει ξεκινήσει αυτή η διαδικασία και υπάρχει μεγάλη διάθεση για δουλειά και βελτίωση».
Είναι οι συνθήκες στο Ιράν οι ιδανικές για να δουλέψει ένας προπονητής;
«Βελτιώσεις στο πρόγραμμα μπορούν να γίνουν. Υπάρχει θέληση και διάθεση απ' όλους. Πρέπει να βελτιώνεις τις συνθήκες συνεχώς για να δίνεις πράγματα στους αθλητές. Σταδιακά αυξάνονται και οι απαιτήσεις και δείχνει πως υπάρχει στόχος για πρόοδο στο Ιράν».
Λείπει η Ελλάδα στον Σωτήρη Μανωλόπουλο;
«Έρχομαι πολύ συχνά στην Ελλάδα, η οικογένειά μου είναι εδώ και αυτός είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που πήρα την δουλειά, μου επιτρέπει να έρχομαι στην Ελλάδα να βλέπω τους δικούς μου ανθρώπους».
Ποιο είναι το επόμενο βήμα μετά το χάλκινο μετάλλιο στο AsiaCup 2025;
«Το επόμενο βήμα είναι να παραμείνουμε ταπεινοί και να συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο να δουλεύουμε. Υπάρχει αλλαγή γενιάς σε μια χώρα που έχει εκατομμύρια κατοίκους και τους αρέσει το μπάσκετ. Πρέπει να δώσουμε έμφαση στην εξέλιξη και την δουλειά, για να παράγουμε και άλλους διεθνείς παίκτες μελλοντικά».
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το Ιράν του Μανωλόπουλου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο AsiaCup 2025
Πρώην διάσημος παίκτης του NBA καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο (videos)
