Η «εξαφανισμένη» πρωταθλήτρια: Ποια Εθνική ομάδα κατέκτησε το EuroBasket και δεν είναι στην Ευρώπη

Κύπρος, Φιλανδία, Πολωνία και Λετονία. Για το προσεχές διάστημα οι τέσσερις αυτές χώρες θα συγκεντρώσουν αμείωτο ενδιαφέρον και η καρδιά του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα χτυπά στα παρκέ, όπου οι ομάδες του EuroBasket 2025 θα «μάχονται» για ένα μετάλλιο.

Η «πορτοκαλί θεά», όπως και όλα τα υπόλοιπα αθλήματα, έχουν αλλάξει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο αθλητικός κόσμος είναι μοναδικός. Μπορεί να μας εκπλήξει ευχάριστα, αλλά μερικές φορές και δυσάρεστα. Κατά κύριο λόγο όμως, είναι φτιαγμένος για να ενώνει και να δημιουργεί όμορφες ιστορίες, που μένουν για πάντα χαραγμένες.

Αυτές τις μέρες, δεν μας απασχολεί το συλλογικό επίπεδο, αλλά το εθνικό. Διανύουμε μία περίοδο που ο κάθε λαός, γίνεται «ένα» ώστε να στηρίξει το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα στην προσπάθεια της κατάκτησης ενός μεταλλίου. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, η λέξη «φαβορί» είναι… βαριά. Όχι επειδή το αναφέρουν οι συγκεκριμένες γραμμές που πιθανώς διαβάζετε, αλλά γιατί η ιστορία απαγορεύει να μας συνεπαίρνει η σιγουριά.

Αυτή είναι η «χαμένη» πρωταθλήτρια

Το EuroBasket ως θεσμός έχει τεράστια παράδοση και προσφέρει κάθε φορά που διοργανώνεται αμέτρητες συγκινήσεις. Για την κάθε χώρα, υπάρχουν καταχωρημένες στα βιβλία της ιστορίας στιγμές που δεν θα σβήσουν ποτέ και που για πάντα θα τις θυμούνται με περηφάνεια, ανατριχιάζοντας όχι μόνο εκείνους που τις διηγούνται, αλλά και τους ακροατές.

Ορισμένες από αυτές, έζησαν οι Αιγύπτιοι το 1949, όταν οι μπασκετμπολίστες που τους εκπροσωπούσαν κατάφεραν να φτάσουν μέχρι το τέλος του δρόμου και να «στεφθούν» πρωταθλητές Ευρώπης!

Η διοργανώτρια αρχή, θέλοντας να τιμήσει την αφρικανική χώρα για την συμβολή στην δημιουργία της (1932), διοργάνωσε το τότε EuroBasket στο Κάιρο. Η Αίγυπτος δεν ήταν η πρώτη επιλογή παρόλα αυτά, καθώς η FIBA υποτίθεται πως θα μετέφερε το ευρωπαϊκό ραντεβού στην Τσεχία, που αρνήθηκε την τιμή διότι είχε «φιλοξενήσει» το προηγούμενο τουρνουά (1947, με την Αίγυπτο να παίρνει τότε το Χάλκινο μετάλλιο). Έτσι, η «πόλη των χιλίων μιναρέδων»… έβαλε τα καλά της και εκείνη την εποχή, εκτός από εντυπωσιακές πυραμίδες είχε την δυνατότητα να αναδείξει και να περηφανευτεί και για το μπάσκετ της! Το 1949 λοιπόν, είναι «σημαδεμένο» ως η πρώτη και μοναδική φορά που το EuroBasket διοργανώθηκε εκτός «Γηραιάς Ηπείρου».

Ολόκληρος ο κόσμος και φυσικά η Ευρώπη, βρισκόταν τότε σε διαδικασία επούλωσης των πληγών που προκάλεσε ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος. Χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και παραδοσιακές δυνάμεις των παρκέ (όπως Σοβιετική Ένωση, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Γιουγκοσλαβία) δεν ταξίδεψαν στην Αίγυπτο. Οι λόγοι ήταν και οικονομικοί και πολιτικοί. Η μετακίνηση σε μια χώρα εκτός Ευρώπης ήταν δύσκολη. Επίσης, Γερμανία, Πολωνία και γενικότερες κράτη που αυτή την στιγμή έχουν δημιουργήσει ομάδες-πρότυπα, την εποχή εκείνη δεν είχαν την δυνατότητα να το κάνουν, λόγω των τεράστιων καταστροφών που έπλητταν συνεχώς τα εδάφη τους.

Την ευτυχία που η μοίρα τους χάρισε, στερήθηκαν κάποιοι αθώοι

Λόγω της κρίσης του πολέμου, οι συμμετέχουσες ομάδες στο τουρνουά του 1949 ήταν πιο λίγες από ποτέ. Αναλυτικά τα σύνολα που αρχικά είχαν δηλώσει συμμετοχή:

• Αίγυπτος (οικοδέσποινα)
• Ελλάδα
• Τουρκία
• Ολλανδία
• Γαλλία
• Ιταλία

Τον Απρίλιο, έναν μήνα δηλαδή πριν το τζάμπολ του EuroBasket 1949, η FIBA υπολόγιζε στα έξι προαναφερθέντα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα. Αυτό που έμελλε να γίνει όμως, άλλαξε τον αθλητικό κόσμο για πάντα και κατά συνέπεια ολόκληρη την διοργάνωση της εποχής.

Στις 4 Μαΐου 1949, ένα αεροσκάφος που μετέφερε την ποδοσφαιρική ομάδα της Τορίνο, η οποία σάρωνε κάθε αντίπαλο που εμφανιζόταν στο διάβα της και έπαιρνε το ένα πρωτάθλημα πίσω από το άλλο, συνετρίβη στον λόφο Σούπεργκα και ολόκληρη η αθλητική κοινότητα «βυθίστηκε» σε βαρύ πένθος. Οι 31 αθώοι και άτυχοι επιβαίνοντες, σκοτώθηκαν ακαριαία και οι ποδοσφαιρική Ιταλία διαλύθηκε μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα. Ο λόγος είναι απλός…: Οι αθλητές της Τορίνο που τότε ήταν από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου, αποτελούσαν βασικά μέλη και της Εθνικής τους ομάδας, που ποτέ ξανά δεν υπήρξε ίδια.

Λόγω του πένθους, η μπασκετική Ιταλία απέσυρε την συμμετοχή της από το EuroBasket του Καΐρου και ο ανταγωνισμός για την ομάδα της Αιγύπτου μειώθηκε ακόμα περισσότερο.

Οι διοργανωτές έπρεπε να πράξουν λίαν συντόμως, διότι από την έναρξη του τουρνουά τους χώριζαν μονάχα λίγες μέρες. Απελπισμένοι καθώς ήταν, κάλεσαν τις ομάδες του Λιβάνου και της Συρίας, οι οποίες δέχτηκαν άμεσα και αύξησαν τον αριθμό των συμμετεχόντων συνόλων από τα πέντε, στα επτά!

Έτσι το… σήκωσε η Αίγυπτος

Όπως καθίσταται σαφές, το 1949 όχι glass floor δεν υπήρχαν, αλλά ούτε καν κανονικά ξύλινα παρκέ… Οι αγώνες πραγματοποιούνταν κατά κύριο λόγο σε εξωτερικούς χώρους και σε ότι είχε να κάνει με υποανάπτυκτες χώρες όπως η Αίγυπτος, οι συνθήκες ήταν ακόμα χειρότερες.

Μέσα στον καύσωνα της ερήμου, την υγρασία και την ξηρότητα των γηπέδων (εντός εισαγωγικών) του Καΐρου λοιπόν, Αίγυπτος, Ελλάδα, Τουρκία, Ολλανδία, Γαλλία, Λίβανο και Συρία, έδωσαν από έξι αγώνες. Βάση αυτού, το κάθε σύνολο αντιμετώπισε όλα τα υπόλοιπα από μία φορά.

Με την συμμετοχή να είναι εξαιρετικά μικρή και το χρονοδιάγραμμα στενό, ο κάθε αγώνας έπαιζε απίστευτα σημαντικό ρόλο και κατά κάποιο τρόπο το μότο… «win or go home» ήταν ορόσημο για εκείνο το τουρνουά. Η οικοδέσποινα παρουσίασε συνέπεια, ταλέντο και καταπληκτικό μπάσκετ σε γενικότερα πλαίσια, κερδίζοντας όλους τους αγώνες της, με αποκορύφωμα εκείνον απέναντι στην Γαλλία (57-36) που σήμανε για εκείνη το Χρυσό!

Οι «Χρυσοί» γιοί του Νείλου

Από εκείνη την στιγμή και έπειτα, οι Άνδρες που έκαναν πραγματικότητα το όνειρο ολόκληρου του έθνους της Αιγύπτου, ήταν δεδομένο πως δεν θα ξεχαστούν ποτέ και ο λαός τους ονόμασε «Χρυσούς γιούς του Νείλου». Τους τίμησαν, κάνοντάς τους να καταλάβουν πως υπηρέτησαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την πατρίδα τους.

Με μπροστάρη τον Ιταλό τεχνικό Καρμίνε Παράτορε, η θρυλική αυτή δωδεκάδα έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά της στην βίβλο του EuroBasket και ακόμα και μέχρι σήμερα… δείχνει την πλάτη της σε διάφορα άλλα έθνη, που «λιμπίζονται» τον τίτλο της, αλλά ακόμα «έχουν πολλά ψωμιά να φάνε» για να καταφέρουν να την φτάσουν!

Αναλυτικά τα ονόματα των ηρώων της Αιγύπτου:

1. Μοχάμεντ Αλί Αχμέντ Ελ-Ρασίντι
2. Γιουσέφ Αμπού Ουφ
3. Αμπντέλ Ραχμάν Χάφεζ Ισμάιλ
4. Σάλαχ Ελ-Ντιν Νεσίμ
5. Χουσεΐν Καμέλ Μοντάσερ
6. Άλμπερτ Φάχμι Τάντρος (αρχηγός)
7. Γιουσέφ Μοχάμεντ Αμπάς
8. Μέντατ Γιουσέφ Μοχάμεντ
9. Φουάντ Αμπντέλ Μεγκίντ Ελ-Χέιρ
10. Ουαχίντ Σαφίκ Σάλεχ
11. Γκαμπριέλ Αρμάντ «Γκάμπι» Κατάφαγκο
12. Μοχάμεντ Μαχμούντ Σολιμάν