Ποιος είναι ο Ρουσίτ Ζέκα που πήρε ο Ρουί Βιτόρια στην πρώτη ομάδα

Θεωρητικά θα μπορούσε (λέμε τώρα) να είναι ακόμα και... γιος του. Τα 37 κλείνει ο ένας στις 31 Αυγούστου, τα 18 έχει «κλείσει» ο μικρός απ’ τις 28 Φεβρουαρίου. Ειλικρινά τώρα, απ’ όλους πέρασε στιγμιαία αυτή η σκέψη στο άκουσμα των ονομάτων των πέντε πιτσιρικάδων απ’ την Κ17 και Κ19 του Παναθηναϊκού που κλήθηκαν στο πρώτο στάδιο της εφετινής καλοκαιρινής προετοιμασίας του «τριφυλλιού»: «Βασίλης Λάβδας, στόπερ, γεννηθείς το 2009, Ιάσονας Νεμπής, επιθετικός του 2009, Γιώργος Σώκος, επιθετικός του 2009, Ιωάννης-Γαβριήλ Μπόκος, επιθετικός του 2007 και Ρουσίτ Ζέκα, μέσος του 2007» έγραφε πάνω το... προσκλητήριο του Ρουί Βιτόρια προς την πρώτη ομάδα.

«Ζέκα; Με τον αρχηγό τι σχέση έχει;» η πρώτη λογική απορία... «Καμία» είναι η απάντηση πέρα απ’ το γεγονός πως αν κι αλβανικής καταγωγής ο Ρουσίτ Ζέκα και Πορτογάλος ο «μεγάλος» Ζέκα, έφτασαν και οι δύο να φορέσουν το εθνόσημο της Εθνικής Ελλάδας.

Καμία άλλη σχέση, πέρα απ’ τη συνεπωνυμία τους. Που κι αυτή... τυχαία προκύπτει, διότι ο Ρουσίτ (ή Ρόνι όπως είναι το όνομα με τον οποίο τον γνωρίζουν και τον φωνάζουν όλοι) έχει ως κανονικό επώνυμο το «Ζέκα», ενώ για τον εμβληματικό αρχηγό του «τριφυλλιού» προέκυψε απ’ το «κόψιμο» των δύο πρώτων ονομάτων του Ζο(ζέ Κά)ρλος που έκαναν οι συμπατριώτες του απ’ τα πρώτα ξεκινήματά του στην ακαδημία της Κάσα Πία. Για να μην χρειάζεται να λένε και να γράφουν όλο το... μακρυνάρι του ονόματός του που καταλήγει στο επώνυμο Ροντρίγκες (κοινώς δεν... υπάρχει αυτό το «Κάρλος Ζέκα» που εσφαλμένα εδραιώθηκε στην Ελλάδα, ασχέτως εάν με τα χρόνια το συνηθίσαμε να τον φωνάζουμε έτσι στα μέρη μας).

Το συγκεκριμένο κείμενο, ωστόσο, δεν αφορά... ονοματικές αναλύσεις, αλλά το ποιος είναι αυτός ο «μικρός» που μπήκε από το πρωί της Δευτέρας (16/6) σε διαδικασία εργομετρικών και ιατρικών τεστ με την πρώτη ομάδα και την Τετάρτη (18/6) θα λάβει μέρος στην πρώτη προετοιμασία της καριέρας του με τους «μεγάλους» του Παναθηναϊκού. Διότι η ιστορία του, αν μη τι άλλο έχει ενδιαφέρον...

Τα αμέτρητα δρομολόγια Ερέτρια-Κορωπί

Γεννήθηκε στη Χαλκίδα και μεγάλωσε στην Ερέτρια όπου έκανε ως πιτσιρικάς τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματά του, μέχρι να τον ανακαλύψουν οι «πράσινοι» μέσω των PAO Schools το 2017 σε ηλικία 10 ετών. Κι εκεί ξεκίνησε ένας μεγάλος κι «αθόρυβος» αγώνας, διότι για χρόνια ο πατέρας του Τζίμης έκανε αμέτρητα πηγαιν’-έλα από την Ερέτρια στο Κορωπί και πάλι πίσω, προκειμένου να ακολουθήσει ο Ρόνι το όνειρό του, ξεκινώντας απ’ την Κ11 του Παναθηναϊκού.

Μέχρι που -όταν μεγάλωσε λίγο- έμεινε μόνιμα πλέον (εσώκλειστος) στο «Γ. Καλαφάτης» μαζί με άλλα παιδιά από την ελληνική περιφέρεια και γλίτωσε κι ο ίδιος και η οικογένειά του την ταλαιπωρία των χιλιομέτρων.

Μαζί με τον Θωμά Μαρκεζίνη και τον (μικρό) Καλοσκάμη είναι οι μοναδικοί απ’ τους σημερινούς «φοιτητές» της Ακαδημίας του Παναθηναϊκού που έχουν φτάσει να γίνουν επαγγελματίες, έχοντας περάσει απ’ όλα τα ηλικιακά κλιμάκια και μετρώντας τα πιο πολλά χρόνια στο «φυτώριο» του Παναθηναϊκού.

Ένας κεντρικός χαφ με «πνευμόνια»

Από πολύ μικρός μέχρι και σήμερα η θέση του ήταν πάντοτε εκεί, στον άξονα και στο «6» και «8», έχοντας ως τεράστιο προτέρημα τα τρομερά... πνευμόνια του, καθώς μπορούσε να βγάλει δύο... σερί ματς χωρίς να καταλάβει κάτι από κούραση.

Να κι άλλο ένα κοινό στοιχείο με τον μεγάλο Ζέκα, ο οποίος μέχρι να υποστεί τους δύο απανωτούς σοβαρούς τραυματισμούς του -ρήξεις χιαστού- στην Κοπεγχάγη, έμοιαζε να παίζει στο γήπεδο λες και είχε... τρία πνευμόνια. Ακούραστος κι ο «μεγάλος», ακούραστος κι ο «μικρός».

Χιαστός; Το πέρασε κι αυτό (και) ο Ρόνι Ζέκα... Σε ηλικία 16 ετών, σε ένα φιλικό παιχνίδι της Εθνικής Ομάδας Κ16 με τη Φινλανδία (9 Μαΐου του 2023), άκουσε το οδυνηρό «κρακ» στο γόνατό του.

Επέμβαση, θεραπείες, μάχη για την επιστροφή κι επιστροφή στο γήπεδο τον Φεβρουάριο του 2024. Το ίδιο δυνατός και θαρραλέος, το ίδιο ακούραστος, το ίδιο «γεμάτος» ποδοσφαιρικά.

Βασικός στην Κ19 και «μέσα» στα γκολ

Φέτος ήταν βασικός κι αναντικατάστατος στην Κ19 του Παναθηναϊκού, μετρώντας 24 συμμετοχές σε πρωτάθλημα και Κύπελλο υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Κοροπούλη, ο οποίος τον πιστεύει πάρα πολύ και τον θεωρεί ως ένα απ’ τα πιο σημαντικά πρότζεκτ που έχει αυτή την στιγμή η Ακαδημία. Κι ας μην έχει «διαφημιστεί» τόσο πολύ.

Πολύ περισσότερο δε, απ’ την στιγμή που την εφετινή χρονιά, βελτίωσε σε μεγάλο βαθμό μία απ’ τις αδυναμίες που είχε τα προηγούμενα χρόνια: Τη μικρή συμμετοχή του στα γκολ της ομάδας. Φέτος είχε 4 ασίστ κι ένα γκολ και ήταν πολύ πιο ενεργός, πολύ πιο αποφασιστικός, πολύ πιο επιδραστικός.

Το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιό του το υπέγραψε στις 25 Οκτωβρίου 2024, με διάρκεια έως το καλοκαίρι του 2027, ενώ μόλις τον περασμένο Μάρτιο, ο Βαγγέλης Μόρας τον κάλεσε στην Εθνική Ομάδα Κ19 για τα δύο φιλικά με τη Σερβία.

Πλέον ο μικρός θα έχει την ευκαιρία του να τον «δει» κι ο Ρουί Βιτόρια στην εφετινή προετοιμασία και η αλήθεια είναι πως κουβαλάει -άθελά του- ένα πολύ «βαρύ» επώνυμο. Κυνηγώντας κι αυτός το όνειρό του, όπως έκανε κι ο «μεγάλος» Ζέκα πριν από 14 χρόνια, όταν πήρε για πρώτη φορά το αεροπλάνο απ’ τη Λισσαβόνα για την Αθήνα...