Ποντένσε για τις δύσκολες φάσεις σε μια βραδιά που έγινε ροντέο

Παραδοσιακά, ο Ολυμπιακός ζορίζεται τα τελευταία χρόνια με αντίπαλο τον Άρη, είτε εντός, είτε εκτός έδρας. Στο αντίστοιχο περσινό παιχνίδι «οι κίτρινοι» προηγήθηκαν με τον Μορόν για να έρθει ως «από Μηχανής Θεός» ο Μπάμπης Κωστούλας και με δύο γκολ να οδηγήσει την ομάδα του με ανατροπή, σε μία νίκη που αποδείχθηκε κομβική για να ανοίξει ο δρόμος προς την κατάκτηση του τίτλου. 

Το βραδάκι του Σαββάτου, οι «ερυθρόλευκοι» μπορεί να μη βρέθηκαν πίσω στο σκορ, αλλά λίγο έλειψε στην καραμπόλα με το κεφάλι του Μάνσα να βρίσκει τη μπάλα και να τη στέλνει στο αριστερό δοκάρι. Γενικά η ομάδα που εμπιστεύθηκε χθες ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, αντιμετώπισε προβλήματα... χημείας, κυρίως στο επιθετικό τρίτο. 

Λάθη και ανούσια υπεροχή στο πρώτο μέρος...

Η μπάλα δεν έφτανε σωστά στους δύο προωθημένους (Ταρέμι κι Ελ Καμπί), ο Τσικίνιο παρότι φιλότιμος δεν βολεύεται ιδιαίτερα σε ρόλο δεξιού χαφ-εξτρέμ, το δίδυμο Μουζακίτη - Ντάνι Γκαρθία είχε θέματα συνοχής και συνεργασίας. Απέναντι, λοιπόν, σε έναν Αρη που ήρθε στο Φάληρο με σημαντικές απουσίες, αλλά ήταν καλά τακτοποιημένος στο γήπεδο και με σωστή ανασταλτική λειτουργία, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ένα πολύ φλύαρο και ανούσιο πρώτο μέρος με 70% κατοχή μπάλας, αλλά μόλις πέντε τελικές με καμία από αυτές να μην καταλήγει στην εστία. 

Η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ, δειλά δειλά κι αφού εξασφάλισε το μηδέν παθητικό βρήκε... φως και επιχείρησε να κάνει τη ζημιά, όχι μόνο πριν από τη γκολάρα του Ποντένσε, αλλά και αμέσως μετά με το λάθος του Μουζακίτη που προκάλεσε τετ α τετ, το οποίο ευτυχώς σταμάτησε με προβολή την τελευταία στιγμή ο Κοστίνια. 

Δύο στιγμές μαγείας ήταν αρκετές, αλλά...

Η ουσία, ωστόσο, είναι πως παρά την προβληματική εικόνα, δύο στιγμές μαγείας και ποιότητας, μία από τον Ποντένσε και μία από τον Ταρέμι ήταν αρκετές για να καταλήξει με σχετική άνεση, στην τελική σούμα του ματς, ένα ακόμη τρίποντο στο σακούλι των νταμπλούχων Ελλάδας. 

Μπορεί η μπάλα να μην έκανε τα χατίρια του Ντανιέλ σε προηγούμενα παιχνίδια, αλλά χθες άνοιξε το σκορ με κούρσα από τη μεσαία γραμμή, άλλαξε ονειρικά τη μπάλα με τον Ταρέμι και ουσιαστικά σέρβιρε στον Ιρανό για να πετύχει το έκτο του γκολ (συν μία ασίστ και δύο κερδισμένα πέναλτι) από το ξεκίνημα της περιόδου. 

Με λίγα λόγια, όταν διαθέτεις παίκτες μεγάλης κλάσης, μια έμπνευση της στιγμής, ένα ψήγμα ποιότητας, ένας απρόβλεπτος συνδυασμός μπορεί να κάνει τη διαφορά και να κρίνει ένα ματς που στο μεγαλύτερό του κομμάτι μοιάζει μοιρασμένο κι ανοικτό σε κάθε αποτέλεσμα. 

Ενα τέταρτο ήταν αρκετό για τους «ερυθρόλευκους» να σβήσουν την ανησυχία του 0-0 και να φτάσουν στην ασφάλεια του 2-0. Από το 46' έως το 60' η ομάδα του Πειραιά έκανε ότι δεν είχε καταφέρει σε ολόκληρο το πρώτο μέρος. Όχι μόνο βρήκε γκολ, αλλά το επανέλαβε, με τον κεφάτο Ποντένσε να βάζει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του. 

Μετράει η νίκη, αλλά τα λάθη ήταν πολλά για να περάσουν στο ντούκου

Οσοι ξέρουν καλά τον Πορτογάλο εξτρέμ, είχαν... μυριστεί το 1-0 από τη στιγμή που ο «κοντός» κατέβασε τη μπάλα και ξεχύθηκε προς την αντίπαλη περιοχή με ανοιχτό γήπεδο μπροστά του. Βρήκε την ευκαιρία να φύγει στο ξέφωτο και στον πάγκο άρχισαν να πανηγυρίζουν πριν σουτάρει για να στείλει τη μπάλα στο πλεκτό. 

Σημαντικό για τον Ολυμπιακό ότι σε ένα βράδυ που έγιναν αλλεπάλληλα, σημαντικά και αβίαστα λάθη, για ακόμη μία φορά, με κορυφαίο την κόκκινη του Μάνσα που τράβηξε από πίσω τον Σούντμπεργκ και έδωσε νέο ενδιαφέρον στο παιχνίδι και φιλί ζωής στον Αρη με την εύστοχη εκτέλεση του Μορόν από την άσπρη βούλα. 

Ασφαλώς και θα έχει πολλά να πει στους παίκτες του ο «Μέντι» για την αβάσταχτη ελαφρότητα που αντιμετώπισαν το παιχνίδι, ακόμη και μετά το 2-0, άσχετα αν συνήθως η νίκη τα καλύπτει όλα και μετράει πάνω απ' όλα ειδικά σε ένα μαραθώνιο όπως αυτός του πρωταθλήματος. 

Κέρδος ασφαλώς για την ομάδα του Πειραιά ότι πήρε ένα τρίποντο χωρίς να πιάσει σοβαρή απόδοση, αλλά και πολλά προβλήματα κυρίως στο σκέλος της ψυχολογίας που προκαλούν ανησυχία τρεις ημέρες πριν από τη δύσκολη μάχη με την Αϊντχόφεν στο ίδιο γήπεδο...

«Καμπανάκι» για τα επόμενα

Οταν νικάς χωρίς να παίξεις καλά σημαίνει όχι έχεις εμπειρία και ποιότητα, άρα η νίκη έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Από την άλλη πλευρά, όταν σε όλο το 90άλεπτο κάνεις το ένα λάθος πίσω από το άλλο και δίνεις δικαιώματα από το πουθενά, είναι νομοτελειακό πως κάπου θα την πατήσεις, ίσως κι εκεί που δεν το περιμένεις...

Αποστολή εξετελέσθη, λοιπόν, αλλά ένας έμπειρος τεχνικός όπως ο Μεντιλίμπαρ πρέπει να αδράξει την ευκαιρία και να... τραβήξει αυτιά, όσο είναι καιρός για να προλάβει τα χειρότερα...