Πώς έχει προκύψει ο όρος «clean sheet» για τους τερματοφύλακες;

Η θέση του τερματοφύλακα, διαχρονικά είναι η δυσκολότερη στο ποδόσφαιρο. Οι ευθύνες είναι πάντοτε πολλές, ενώ σπάνια υπάρχει επιβράβευση ανάλογη με τα επιτεύγματα του.

Ένα... μοιραίο λάθος μπορεί να ακυρώσει μια σειρά σωτήριων επεμβάσεων και να οδηγήσει έναν γκολκίπερ από την αποθέωση στη «σκληρή» κριτική.

Για κάθε επιθετικογενή ποδοσφαριστή, το πιο απλό στατιστικό το οποίο μετράει - ως έναν βαθμό - την αποτελεσματικότητα του, είναι τα γκολ και οι ασίστ. Είναι ο ευκολότερος τρόπος να κριθεί με βάση τα νούμερα.

Το ποδόσφαιρο βέβαια, έχει εξελιχθεί ραγδαία και με την είσοδο των analytics, η απόδοση ενός παίκτη κρίνεται από πολλές παραμέτρους.

Όσον αφορά τους τερματοφύλακες όμως, εκείνο που διαχρονικά έκρινε με τη γλώσσα των αριθμών την αξία τους, ήταν τα λεγόμενα «clean sheets», δηλαδή τα παιχνίδια στα οποία δεν δέχονται γκολ.

Η ορολογία αυτή, γυρνάει πίσω στον 20 αιώνα, ίσως και ακόμα παλαιότερα, όταν δεν υπήρχε η δυνατότητα να χρησιμοποιείται, ούτε σε ελάχιστον βαθμό, τεχνολογία.

Την εν λόγω εποχή, οι άνθρωποι που ήταν υπεύθυνοι για να κρατούν τα στατιστικά, είτε για λογαριασμό της εκάστοτε ομάδας, είτε για το ίδιο το πρωτάθλημα, είχαν γραπτές σημειώσεις, στις οποίες κατέγραφαν τα γκολ και τους σκόρερ σε ένα χαρτί.

Στην περίπτωση που μια ομάδα δεν δεχόταν γκολ, τότε το χαρτί παρέμενε κενό και... καθαρό. Έτσι προέκυψε και ο όρος clean sheet, δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση «καθαρό χαρτί», με μεταφορική έννοια, κυριολεκτικά σημαίνοντας ότι ένας τερματοφύλακας κράτησε την εστία του απαραβίαστη σε ένα παιχνίδι.

Για την ιστορία, οι τερματοφύλακες με τα περισσότερα clean sheets στην καριέρα τους, είναι ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν με 506 παιχνίδια, οι Ίκερ Κασίγιας και Μάνουελ Νόιερ με 440 και ο Φαν Ντερ Σαρ με 439.