Προχειροδουλειά στο Μιλάνο
Mια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και τον...τσακώσανε. Ο Ολυμπιακός το έκανε κόντρα στη Χάποελ, κόντρα στην Παρτίζαν αλλά στην τρίτη η Αρμάνι Μιλάνο τον «τσάκωσε» υποχρεώνοντάς τον σε ήττα. Στην πραγματικότητα ο Ολυμπιακός επέτρεψε στην ιταλική ομάδα να κάνει κουμάντο.
Η Αρμάνι είχε τρανταχτές απουσίες, έναν βοηθό στον πάγκο και ουσιαστικά στερήθηκε σημαντικούς παίκτες πρώτης γραμμής. Εε και; Ο Ολυμπιακός έμεινε μακριά από τα αμυντικά του καθήκοντα, είχε εκλάμψεις στο παιχνίδι του και με πυροτεχνήματα στην Εuroleague δεν κάνεις δουλειά, σβήνουν.
Η επιλογή του κρίσιμου σουτ
Γίνεται συζήτηση για το ποιος θα έπρεπε να πάρει το κρίσιμο σουτ στα τελευταία δευτερόλεπτα της τέταρτης περιόδου. Το πήρε ο Σάσα Βεζένκοβ ένας παίκτης που ως τότε είχε 6 πόντους στο ματς σε μία κακή βραδιά για τον ίδιο με 1/6 (ως τότε) σουτ εντός παιδιάς. Θα αναρωτηθεί κανείς γιατί... Γιατί πολύ απλά είναι εδώ και χρόνια ο ηγέτης αυτής της ομάδας και πρέπει να πάρει τα σουτ. Κρίθηκε όταν δεν το έκανε, κρίνεται και τώρα που αστόχησε.
Το πλάνο του Ολυμπιακού ήταν αυτό, να ξεμαρκαριστεί ο Βεζένκοβ και να σουτάρει. Το παραδέχθηκε και ο Άλεκ Πίτερς σε δηλώσεις του στο Athletiko. Πέτυχε; Όχι. Μπορεί να είχε άλλη εξέλιξη το ματς αν το είχαν πάρει οι φορμαρισμένοι Ντόρσεϊ - Πίτερς; Πιθανότατα. Έχει πια σημασία; Όχι!
Ολυμπιακέ, να η χαμένη ευκαιρία σου
Λίγο καλό μπάσκετ ανά μερικά λεπτά αγώνα. Έτσι παιχνίδι στην Ευρωλίγκα που όλα τα ματς μετράνε δύσκολα παίρνεις. Αυτό το «every game matters» ακούγεται κλισέ αλλά είναι η πραγματικότητα της λίγκας και αυτό ο Ολυμπιακός το κατάλαβε με τον σκληρό τρόπο.
Οι ερυθρόλευκοι δεν εκμεταλλεύτηκαν το άστρο των Ντόρσεϊ και Πίτερς και άφησαν τη second unit της Αρμάνι να κάνει κουμάντο, να βρει ρυθμό στην επίθεση και να ζεστάνει το Unipol Forum. Εν ολίγοις ο Ολυμπιακός έβαλε τα χεράκια του και έβγαλε τα ματάκια του με βιαστικές επιλογές στην επίθεση, ανισορροπία στην άμυνα και ένα μπάσκετ πολύ μακριά από την πειθαρχημένη μπασκετική εικόνα που σε μεγάλο βαθμό έχει.
Άοσμος, άγευστος και χλιαρός
Η αλήθεια είναι πως τα τρία παραπάνω επίθετα περιγράφουν εξαιρετικά την εικόνα του Ολυμπιακού ως σύνολο στο ματς. Αν βγάλει κανείς την επιθετική έμπνευση των Ντόρσεϊ και Πίτερς, ο Ολυμπιακός δεν είχε να ρίξει τίποτα άλλο στο τραπέζι πέρα από ένα μέτριο - έως κακό - για τα δεδομένα του μπάσκετ. Σε αντίθεση με την Αρμάνι που είχε νεύρο, διάθεση και τους γερόλυκους πεινασμένους.
Ο Ολυμπιακός σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να βρει μία ισορροπία ανάμεσα στο σούπερ μπάσκετ και στις προβληματικές εμφανίσεις μιας και τη δεδομένη στιγμή είναι ή του ύψους ή του βάθους.
Αντί επιλόγου: Αν κάτι κρατάμε πέρα από την εξαιρετική επιθετική βραδιά των παικτών που αναφέραμε αρκετά, η στιγμή που αξίζει είναι τα μπλουζάκια συμπαράστασης προς τον Κίναν Έβανς. Το κομμάτι της ανθρωπιάς της συμπόνιας και της ενσυναίσθησης περνά πάνω από κάθε μπασκετική ανάλυση και τακτική και η κίνηση αυτή της ομάδας του Ολυμπιακού έδωσε λίγο χρώμα σε μία άχρωμη εμφάνιση.