Προσοχή στα φανάρια

Οι μεν χαμαιλέοντες παλαιάς κοπής, με έναν προπονητή που ξεκοκαλίζει τα ματς πριν τα παίξει και οι δε, μία εξελιγμένη κόπια της Παρί, με περισσότερο ταλέντο, βάθος και (πολύ) λιγότερο χάος. 

Πριν το τζάμπολ, ούτε ο Παναθηναϊκός είναι αουτσάιντερ κόντρα στη Φενέρ, ούτε ο Ολυμπιακός τρανό φαβορί εναντίον της φετινής ομάδας έκπληξης της Ευρωλίγκας, τη Βαλένθια.

Το δείγμα της Βαλένθια είναι πάρα πολύ πρόσφατο και οποιαδήποτε παρερμηνεία των μηνυμάτων θα ήταν αδικαιολόγητη.  

Από την άλλη οι πρωταθλητές Ευρώπης του Σάρας, προερχόμενοι από 6 σερί νίκες, που ξεκίνησε αμέσως μετά το πατατράκ στη Μαδρίτη, είναι η πιο φορμαρισμένη ομάδας της Ευρωλίγκας σήμερα, όμως, ακόμα και τα ακριβότερα ρολόγια μπορεί να ξεκουρδιστούν. 

Ο Σάρας, όσο κι αν έχουμε αποδεχθεί ότι έχει αλλάξει, κάνοντας προσαρμογές σε μία πιο μοντέρνα προπονητική προσέγγιση κυρίως σε ό,τι αφορά στο ένστικτο των παικτών και την ελευθερία να ξεδιπλώσουν αρετές, μπορεί να έπαψε να είναι control freak, αλλά η προσοχή που δίνει στη λεπτομέρεια του προσφέρει δικαιωματικά μία θέση στην ελίτ της ελίτ των Ευρωπαίων προπονητών.  Ο Σάρας, έστω και χωρίς συγκλονιστική ποστ απ δημιουργία κι εκτέλεση, δημιουργεί ένα σύνολο που ξέρει να νικά υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. 

Στραγγάλισε αμυντικά την Βιλερμπάν, την Χάποελ, την Μακάμπι και τη Βίρτους, αλλά επιβλήθηκε και σε ματς που κρίθηκαν κοντά στους 90 πόντους, όπως με την Παρτίζαν και τη Μονακό. 

Ο Σάρας, έστω και με περισσότερο ταλέντο στην περιφέρεια (στα χαρτιά τουλάχιστον) δημιουργεί μία μπασκετική τανάλια, που σπάει κόκαλα στην άμυνα. Είναι η καλύτερη ομάδα της Ευρωλίγκας σε αυτόν τον τομέα, επιτρέποντας στον αντίπαλο 108.5 πόντους/100 κατοχές, έχοντας βρει τη συνταγή να σταματάει την spot up επίθεση των αντιπάλων. Σε αυτή τη συνθήκη η Φενέρ δέχεται μόλις 0.946π./κατοχή, που τη φέρνει στην 3η θέση. 

Γενικά η Φενέρ, στην άμυνα, τα κάνει όλα από καλά μέχρι σούπερ. Είναι η 4η καλύτερη ομάδα στους πόντους που δέχεται ανά κατοχή από τον ψηλό μετά το πικ εν ρολ και 6η από τον χειριστή (0.805/κατοχή). 

Στην επίθεση της, η παρουσία του Μπάλντγουιν, που σκοράρει κατά μέσο όρο 14.1 πόντους, αλλά δημιουργεί άλλους 13.9 από ασίστ είναι το σημείο αναφοράς. Το μεγάλο κέρδος για τον Σάρας, είναι ότι την ίδια στιγμή που διαθέτει μία περιφέρεια με πολλαπλούς τρόπους να απειλήσει, έπεισε τον πολύφερνο Τέιλεν Χόρτον Τάκερ των 12.7 πόντων μ.ο., να αποδεχθεί ότι σε αυτό το σύνολο, η άμυνα είναι το απόλυτο κέντρο βάρους. Η Φενέρ εκτελεί με 35.1% στα τρίποντα, που δεν είναι άσχημο (13η στην Ευρωλίγκα), αλλά αν κοιτάξουμε προσεκτικά τους αριθμούς της στην επίθεση, δεν υπάρχει κάποιο σημείο που έχει τρανή υπεροχή. Σκοράρει τους περισσότερους πόντους ανά κατοχή στο transition (1.353), αλλά σε πολύ χαμηλό volume (μόλις 17η σε σύνολο κατοχών στο transition) και με εξαίρεση τις catch n shot καταστάσεις όπου βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα, σε όλους τους υπόλοιπους δείκτες είναι κάπου εκεί τριγύρω στη μέση, και ίσως λίγο χαμηλότερα. 

Επειδή όμως, η Φενέρ ξέρει άριστα να βρίσκει τον αμαρκάριστο παίκτη (2η σε συνολικές κατοχές αμαρκάριστων catch n’ shot), το μεγάλο στοίχημα για τον Παναθηναϊκό είναι πως θα λειτουργήσουν οι περιστροφές του και οι close out άμυνες, την ίδια στιγμή που έχει κάθε δικαίωμα να προσπαθήσει να ανοίξει το ρυθμό, προσέχοντας όμως τα δικά του μετόπισθεν όταν το παιχνίδι αποκτήσει υψηλό τέμπο. 

Το φανάρι για τον Παναθηναϊκό είναι πράσινο λοιπόν στην Πόλη, και όχι ότι ισχύει κάτι πολύ διαφορετικό για τον Ολυμπιακό κόντρα στη Βαλένθια, αλλά εκεί τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα. 

Όπως προαναφέρθηκε οι Ισπανοί είναι η επιτομή της λέξης ομάδα, που έχει τρισδιάστατο χαρακτήρα. Η Βαλένθια έκανε τη ζημιά στον Παναθηναϊκό, που δεν κατάφερε να σταματήσει δημιουργίες κι εκτελέσεις των Μπαντιό, Τέιλορ και Τόμπσον. Βέβαια, ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη αμυντική ομάδα από τον Παναθηναϊκό, έχοντας όμως ένα χαρακτηριστικό: Πλην του ρυθμού, οφείλει να προσέξει πάρα πολύ την εγγενή φιλοσοφία του στην αδύνατη πλευρά. Έχοντας κατά νου, να προστατεύσει το “σπίτι του”, δηλαδή τα ρακέτα του, συνήθως ο Ολυμπιακός είναι ομάδα που επιτρέπει στον αντίπαλο να εκτελέσει. Με τη Βαλένθια, όπως και με την Παρί όμως, αυτό χρειάζεται προσοχή, διότι μετά τους Γάλλους, η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνεθ είναι η αμέσως επόμενη στην εκτέλεση των περισσότερων τρίποντων (περίπου 32 ανά ματς). 

Ταυτόχρονα, η Βαλένθια λόγω της αθλητικότητας και των σχημάτων της, είναι η 2η καλύτερη στην αντιμετώπιση του iso παιχνιδιού των αντιπάλων της (δέχεται μόλις 0.719 πόντους/κατοχή), ενώ σε post up συνθήκη είναι η πρώτη με 0,766/κατοχή. 

Πού δεν είναι καλή η άμυνα της Βαλένθια; Στις περιπτώσεις που η μπάλα θα μετακινηθεί μετά το πικ εν ρολ από τη μία πλευρά στην άλλη, στη γρήγορη κυκλοφορία, στην υπομονή και την αναζήτησή του ανοιχτού παίκτη. Είναι αρκετά πιεστική σε πρώτο επίπεδο, αλλά αν αυτό το ανάχωμα σπάσει, η Βαλένθια γίνεται ευάλωτη. Για αυτό άλλωστε είναι μία από τις χειρότερες ομάδες της Ευρωλίγκας (16η) στην αντιμετώπιση των spot up κατατάσεων των αντιπάλων, όπου επιτρέπει 1.078 πόντους/κατοχή. 

Από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός θα αποδεχθεί έστω σήμερα, να παίξει το μπάσκετ του προπονητή του, με τη motion offense, την γρήγορα κυκλοφορία και την αποφυγή του overdribbling και του παιχνιδιού 1vs1, τότε οι ερυθρόλευκοι θα έχουν κάνει ένα βασικό βήμα για να φύγουν νικητές. Αν μάλιστα ελέγξουν και το ρυθμό ανάβοντας κόκκινο στο φανάρι του ΣΕΦ στη Βαλένθια να επιβάλει το δικό της τέμπο, τότε η δουλειά θα έχει γίνει εν πολλοίς.