Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

Το Game 2 στο ΣΕΦ ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τη Ρεάλ ήταν όπως το περιμέναμε, αλλά οι γηπεδούχοι με ένα τρομερό ξέσπασμα θυμίζοντας «ηφαίστειο που ξυπνά» έκαναν το δεύτερο και καθοριστικό βήμα για την πρόκριση.

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, με εξαίρεση το κακό της πρώτο δεκάλεπτο, ήταν ανώτερη πνευματικά και αγωνιστικά, αλλά της πήρε ώρα, ώστε να το εξαργυρώσει στο σκορ.

Έπρεπε να φτάσουμε στο τέταρτο δεκάλεπτο, για να δούμε τους Πειραιώτες να παρασέρνουν κάθε Μαδριλένο στο διάβα τους και να κυριαρχούν και στις δύο πλευρές του παρκέ. 

Σε εκείνο το σημείο τα χέρια απελευθερώθηκαν και ευστόχησαν στα 4 από τα συνολικά 9 «ερυθρόλευκα» τρίποντα και ουσιαστικά υπέγραψαν το 2-0 σε μία ιδιαίτερα σκληρή και επίπονη βραδιά.

Ο Ολυμπιακός πέτυχε τον στόχο του με το 2/2 στο ΣΕΦ, απέδειξε πως είναι καλύτερη ομάδα από τη Ρεάλ και πλέον καλείται να τελειώσει τη δουλειά στη Μαδρίτη και από εκεί να πάρει το αεροπλάνο απευθείας για το Άμπου Nτάμπι. 

Οι «χαμηλές πτήσεις» και το μαρτύριο της σταγόνας

Μετά το πρώτο ματς της σειράς είχαμε επισημάνει, πως ο Ολυμπιακός για να κάνει το 2-0, θα πρέπει να παρουσιαστεί το ίδιο σκληρός και να σουτάρει καλύτερα. 

Το πρώτο στοιχείο το διέθετε σε υπερθετικό βαθμό για σχεδόν 30 λεπτά στο Game 2 και το δεύτερο αποτέλεσε το «καύσιμο» στο ρεζερβουάρ του, για να «κλειδώσει» τη νίκη στο τέταρτο δεκάλεπτο. 

Όμως επειδή η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, στην εναρκτήρια περίοδο της αναμέτρησης η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα παρουσιάστηκε ανησυχητικά αγνώριστη. 

Μηδέν νεύρο, πολλή πίεση και νευρικότητα και πολλές χαμένες ευκαιρίες κυρίως επιθετικά. 

Ο Ολυμπιακός έπαιξε το παιχνίδι της Ρεάλ, η οποία έλεγξε το ρυθμό και έθεσε τα «θέλω» της στο παρκέ. 

Η πραγματικότητα είναι πως σε αυτό το χρονικό διάστημα, με εξαίρεση τον Βεζένκοφ (11π, 2ασ, 2ριμπ) όλοι οι υπόλοιποι παίκτες έμοιαζαν «φαντάσματα» στο παρκέ και είχαν «μασήσει» για τα καλά από το στα όρια αντιαθλητικό παιχνίδι των Ισπανών στην άμυνα. 

Αποτέλεσμα όλης της αυτής της συνθήκης ήταν οι Πειραιώτες να βρεθούν πίσω στο σκορ με 25-15 έχοντας 4/16 σουτ, 6/11 βολές κι έξι λιγότερα ριμπάουντ (13-7).

Όμως από εκεί και πέρα άρχισε το... μαρτύριο της σταγόνας για την ομάδα του Τσους Ματέο.

Ο Ολυμπιακός άντεξε πνευματικά την εκνευριστική αστοχία του σε όλους τους τομείς (13/30διπ, 9/32τριπ, 24/33βολ), έδειξε χαρακτήρα μέσα από την άμυνα και τα hastle plays και έμεινε όρθιος. 

Λίγο ο Μιλουτίνοφ με τελειώματα από το «ζωγραφιστό», λίγο Λι και ο Πίτερς με κάποια καλάθια έδωσαν πνοή στην ομάδα τους, την ώρα που η Ρεάλ υπέφερε επιθετικά με βαριά σχήματα. 

Η «ζώνη» έφερε σοβαρά επιθετικά προβλήματα στον Ολυμπιακό, ο οποίος όμως, χάρη στα λίγα λάθη του (11 έναντι 16) και τη νέα του επικράτηση στη μάχη των κατοχών (+8 ριμπάουντ, ασίστ, λάθη, κλεψίματα), περίμενε την στιγμή του. 

Αυτή τελικά ήρθε από το 25' και μετά, όταν άρχισε η επίθεση του να δουλεύει καλύτερα. 

Τα σκριν έγιναν πιο δυναμικά, ο Φουρνιέ έδωσε πόντους μαζί με τον Βεζένκοφ και το ματς ήρθε στο «κόκκινο» +3 με τη Ρεάλ να σκοράρει 25 πόντους στο 10' και 29 στα επόμενα 20 λεπτά.

Αυτό που ακολούθησε στο τέταρτο δεκάλεπτο ήταν φανταστικό μπασκετικά και στις δύο πλευρές του παρκέ. 

Μιλουτίνοφ, Βεζένκοφ, Πίτερς, Λι και Ουίλιαμς-Γκος, μαζί με τη συνεισφορά των Ουόκαπ - Βιλντόζα «έκρυψαν» το καλάθι, ενώ στην επίθεση η μπάλα κυκλοφορούσε κανονικά. 

Ένα τρομερό σερί με απόλυτο μπάσκετ στα πρότυπα της φιλοσοφίας του Γιώργου Μπαρτζώκα έφερε τη διαφορά στο +11 και εκεί όλα ουσιαστικά τέλειωσαν. 

Ο Λι με ένα μπλοκ, ο Μιλουτίνοφ με άμυνες πάνω σε κάθε αντίπαλο, ο clutch Oυίλιαμς-Γκος με δύο κομβικά τρίποντα, ο killer Πίτερς με ένα ακόμα μεγάλο σουτ, όταν ο Χεζόνια πήγε να φέρει τα πάνω κάτω στον αγώνα.

Ήταν λες και ο Ολυμπιακός έπαιζε το μαρτύριο της σταγόνας με τη Ρεάλ και την κέρδιζε λίγο - λίγο σε κάθε δεκάλεπτο μέχρι να του παραδοθεί στο τέλος. 

Η βραδιά αυτή ανήκει πέρα από το προπονητικό τιμ, το οποίο προσαρμόστηκε εξαιρετικά και στο δεύτερο παιχνίδι σε μία πεντάδα παικτών. 

Ο Μιλουτίνοφ σε αυτά τα ματς παίζει σαν τοπ σέντερ και ήταν απολαυστικός με 10 πόντους, 6 ριμπάουντ, 3 ασίστ και ισάριθμα κλεψίματα, βγάζοντας τρομερές άμυνες στο δεύτερο μέρος.

Ο Βεζένκοφ ήταν πάλι στα όρια του MVP, αφού αν και είχε 2/8 τρίποντα, έκανε τα πάντα με 22 πόντους, 7 ριμπάουντ και 2 ασίστ. 

Όσο για τον Φουρνιέ; Προφανώς ήταν κάκιστος στο εκτελεστικό κομμάτι με 3/16 σουτ (2/10τριπ) όμως όταν κάνει ό,τι του ζητηθεί σε όλους τους τομείς με 5 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα, 2 ασίστ και 1 μπλοκ δεν μπορείς να έχεις παράπονο.

Τέλος η τριάδα Πίτερς (9π, 2ασ, 1ριμπ), Ουίλιαμς-Γκος (6π, 2ριμπ, 1κλ) και Λι (6π, 2ριμπ, 1ασ, 1κλ) ήταν αυτή που έκανε τη διαφορά σε μικρά, αλλά καθοριστικά σημεία του ματς. 

Τώρα να τελειώσει τη δουλειά στη Μαδρίτη

Το πρώτο και ίσως πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς του Ολυμπιακού ήταν να κάνει αυτό το 2-0 στο ΣΕΦ και να πάει με έλλειψη πίεσης στην ισπανική πρωτεύουσα.

Οι «ερυθρόλευκοι» πέτυχαν κάτι που έμοιαζε δύσκολο, με βάση και την παράδοση τους όταν έχουν πλεονέκτημα έδρας στα playoffs, αλλά και απόλυτα δίκαιο με βάση τη μέχρι τώρα εικόνα τους.

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα με όσα έχουμε δει σε 80 αγωνιστικά λεπτά στη σειρά είναι αρκετά ανώτερη από τη Ρεάλ και δικαιούται να λέει πως εξαρτάται από την ίδια να τελειώσει τη σειρά με ένα διπλό στη Μαδρίτη. 

Προφανώς θα πρέπει ο Ολυμπιακός να παρουσιαστεί καλύτερος στο Game 3 και σίγουρα να σουτάρει με βελτιωμένα ποσοστά, γιατί η αντίπαλος του είναι σπουδαία και θα αντιδράσει σε όλα τα επίπεδα.

Από εδώ και πέρα η πίεση είναι στην άλλη πλευρά και οι Πειραιώτες πρέπει να διαχειριστούν τα υπέρ τους δεδομένα όσο καλύτερα γίνεται. 

Η εικόνα τους χρήζει βελτίωσης και παρότι στις σειρές μετρούν μόνο οι νίκες, παίζει ρόλο και η εικόνα στο βάθος των αγώνων και αυτή είναι αρκετά καλή με βάση τον αντίπαλο που βρίσκεται απέναντι. 

Στη Μαδρίτη τώρα η συνέχεια του «δράματος» και αν ο Ολυμπιακός είναι αυτός που πρέπει, τότε δεν θα γυρίσει στον Πειραιά, αλλά θα πετάξει απευθείας για Άμπου Nτάμπι. 

Υ.Γ. 1) Η Ρεάλ αποφάσισε να παίξει άμυνα πέρα από τα όρια του φάουλ και αυτό το «πλήρωσε» με τις πολλές βολές που έδωσε στον Ολυμπιακό. Πέρα από 1-2 υπερβολικά σφυρίγματα η κουβέντα για τη διαιτησία δεν υπάρχει όσον αφορά το συγκεκριμένο ζευγάρι. 

Υ.Γ.2) Ο καλός Μιλουτίνοφ είναι ισάξιος των Λεσόρ και Ταβάρες σε ποιότητα. Για να δούμε αν το φίνις του στη σεζόν μπορεί να αλλάξει κάποια δεδομένα.

Υ.Γ. 3) Το ΣΕΦ θύμισε αυτές τις δύο βραδιές το 2022 με τη Μονακό. Εξαιρετική ατμόσφαιρα.

Υ.Γ. 4) Το μπρέικ έγινε στην έδρα που δεν περίμενα. Από εδώ και πέρα βλέπω σίγουρα μία μπορεί και δύο σειρές να οδηγούνται σε Game 5.