Σλούκας: «Μόνο ο Γιαννακόπουλος πίστευε ότι θα κατακτήσουμε την EuroLeague»

Ο Κώστας Σλούκας, συμπλήρωσε δυο χρόνια από την μετακίνησή του στον Παναθηναϊκό από τον Ολυμπιακό. Μια μεταγραφή που άλλαξε τη «ροή» και την ιστορία του μπάσκετ της Ελλάδας και είχε ως αποκορύφωμα την κατάκτηση της έβδομης EuroLeague των «πρασίνων».

Με την άτυπη αυτή επέτειο να συμπληρώνεται, ο αρχηγός του «τριφυλλιού» μίλησε στο «Club 1908», την εφαρμογή της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, για τα συναισθήματά του έπειτα από τη διετία αυτή, ενώ αφιέρωσε μεγάλο κομμάτι των όσων είπε, στον Ιωάννη Παπαπέτρου, ο οποίος αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.

Μάλιστα, τρομερή ήταν η αναφορά του, στον μοναδικό άνθρωπο που πίστευε ότι οι «πράσινοι» θα φτάσουν στη κορυφή της Ευρώπης, όταν χτιζόταν αυτή η ομάδα, τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Για το πώς αισθάνεται μετά από δύο χρόνια στον Παναθηναϊκό: «Είμαι πάρα πολύ περήφανος και χαρούμενος για αυτά που έχουμε καταφέρει. Μου έχει μείνει η πικρία του τελευταίου πρωταθλήματος, γιατί θεωρώ ότι ήμασταν καλύτερη ομάδα, αλλά δεν καταφέραμε να κλείσουμε με καλό τρόπο την χρονιά. Παρόλα αυτά, το πρόσημο είναι θετικότατο αυτά τα δύο χρόνια και δεν σου κρύβω ότι όταν ήρθα, στις πρώτες προπονήσεις, είχα ζητήσει πολύ λιγότερα από αυτά που έφερε η μοίρα. Οπότε είμαι πολύ χαρούμενος». 

Για την κατάκτηση της EuroLeague: «Νομίζω ο μόνος τρελός που το πίστευε ήταν ο πρόεδρος και μετά ο προπονητής που το έλεγε. Δεν ξέρω αν το πίστευε όντως Όσον αφορά εμένα και την ομάδα, νομίζω ήρθε μέρα με τη μέρα, εβδομάδα με την εβδομάδα. Γιατί αν θυμάσαι, δεν είχαμε ξεκινήσει πολύ καλά. Ήμασταν 13 καινούργιοι παίκτες και έπρεπε να δείξουμε έργο στο γήπεδο. Αλλά όσο προχωρούσε η χρονιά βρίσκαμε καλύτερη χημεία και καταλαβαίναμε κι εμείς τι μπορούμε να κάνουμε. 

Φυσικά παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και ο παράγοντας τύχη, αλλά νομίζω το κλικ έγινε στο διπλό που κάναμε κόντρα στην Μακάμπι. Εκεί πίστεψα ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι μεγάλο. Ήταν το μομέντουμ».

Για το ποια πράσινη στιγμή του θα θυμάται για πάντα: «Θα θυμάμαι πάντα το κλίμα που είχαμε με τους Έλληνες -και με τους ξένους- αλλά κυρίως με τους Έλληνες, που ζήσαμε περισσότερες στιγμές στα αποδυτήρια. Με τον Ιωάννη που έχει σταματήσει ήδη το μπάσκετ. Προφανώς τις ατομικές εμφανίσεις στους τελικούς, αλλά και τις κατακτήσεις, την EuroLeague, το πρωτάθλημα, το Κύπελλο. Θα είναι κάτι που θα θυμάμαι μέχρι να πεθάνω».

Για την απόσυρση του Παπαπέτρου: «Ήμουν στην Αμερική τότε. Έγινε απόγευμα αν δεν κάνω λάθος, οπότε εκεί ήταν πρωί όταν το είδα. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και σοκαρίστηκα. Δεν το είχαμε συζητήσει ποτέ. Γνωρίζω τις δυσκολίες που περνούσε καθημερινά για να αγωνίζεται. Το έγραψα και στο ποστ μου.

Ο Ιωάννης ήταν αδερφός στα αποδυτήρια. Ήταν πολύ σημαντική κολώνα για να κρατάμε τα αποδυτήρια ενωμένα. Είναι μια προσωπικότητα, που θα μπορούσε -για μένα- να μείνει κι άλλα χρόνια στον Παναθηναϊκό, γιατί πρεσβεύει το ήθος ενός Παναθηναϊκού. Ένιωσα θλίψη και στεναχώρια. Θα συνεχίσει να είναι αδερφός στη ζωή έξω, αλλά δεν θα έχω στα αποδυτήρια ένα στήριγμα. Είναι μια προσωπικότητα που πρέπει να μείνει στον χώρο και δη στον Παναθηναϊκό. 

Τι μήνυμα να του στείλω; Τι λένε (σε αυτές τις περιπτώσεις); Καλός πολίτης; Γιατί στην ουσία είναι 31 χρονών και είναι συνταξιούχος. Να βρει να απασχολεί το μυαλό του, γιατί έχει πολύ καλή νοοτροπία και με ό,τι κι αν ασχοληθεί, θα τα καταφέρει πολύ καλά. Εύχομαι να ακολουθήσει ό,τι αγαπάει και να το στηρίξει μέχρι το τέλος, όπως έκανε και στο μπάσκετ».