Στο τέλος της καταιγίδας, πάντα υπάρχει ένας χρυσός ουρανός

26 Ιανουαρίου 2024, ο Γιούργκεν Κλοπ με ένα βίντεο 25, περίπου, λεπτών, ανακοινώνει τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να αποχωρήσει από το τιμόνι της Λίβερπουλ, μετά από σχεδόν εννέα χρόνια. Παγωμάρα.

Οι «κόκκινοι» εκείνη την περίοδο βρισκόντουσαν μέσα και στους τέσσερις στόχους τους, όντας στην κορυφή της Premier League, στον τελικό του Carabao Cup, στα προημιτελικά του FA Cup και στα νοκ άουτ του Europa League. Το πλάνο ήταν ξεκάθαρο, η ομάδα να παλέψει και για τους τέσσερις τίτλους, αλλά κυρίως για το πολυπόθητο πρωτάθλημα και στο τελευταίο παιχνίδι του Γερμανού τεχνικού στο «Άνφιλντ» να γίνει η απονομή του πρωταθλήματος, μπροστά στους οπαδούς.

Η κατάληξη γνωστή, η ομάδα «καταρρέει» μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κι εντέλει «ξεμένει» μόνο με τον τίτλο του Carabao Cup, κλείνοντας με αρνητικό πρόσημο την σεζόν. Αυτό, βέβαια, δεν αλλάζει στο ελάχιστο τα αισθήματα του κόσμου για τον Κλοπ, ο οποίος αποθεώνεται σε κάθε ευκαιρία. Η ιστορία έχει γράψει και δεν ξεγράφει. Ο Γερμανός προπονητής είναι ο αναμορφωτής της Λίβερπουλ, αυτός που την ξανά έβαλε στις σωστές ράγες, αυτός που την επανέφερε στις επιτυχίες, αλλά πρωτίστως, αυτός που υπενθύμισε στον κόσμο της ομάδας, αλλά και σε όσους δεν την υποστηρίζουν, το μεγαλείο αυτού του κλαμπ. Σίγουρος πλέον ότι ο σύλλογος είναι στην σωστή κατεύθυνση, την τελευταία μέρα του στο γραφείο, είπες πως ακόμα και χωρίς αυτόν είναι «σίγουρος ότι ο σύλλογος θα είναι μια χαρά, ή ακόμα και καλύτερα από μια χαρά».

Λίγο καιρό μετά την ανακοίνωσή της αποχώρησής του, μέσα σε ένα κλίμα... πένθους και αγωνίας για την επόμενη μέρα, ανακοινώνεται η πρόσληψη του αντικαταστάτη του, του Άρνε Σλοτ. Μάλιστα, στην τελευταία του παρουσία στο «Άνφιλντ», ο ίδιος ο Κλοπ φωνάζει το όνομα του Ολλανδού προπονητή μπροστά στους φίλους της Λίβερπουλ, θέλοντας να προετοιμάσει το κλίμα για την έλευση του. Μία κίνηση που αποδεικνύει το μεγαλείο του Γερμανού, που την ημέρα που όλα ήταν αφιερωμένα σε εκείνον, αυτός αποφάσισε να βγάλει από πάνω του, έστω και για λίγο, τα φώτα της δημοσιότητας και να τα προσφέρει απλόχερα στον διάδοχό του.

Χθες, κατά την διάρκεια των πανηγυρισμών, ο Ολλανδός προπονητής θέλησε να... επιστρέψει την αβροφροσύνη του προκάτοχού του, σε μία πολύ συγκινητική στιγμή. 

Παρ' όλα αυτά το έργο του δεν ήταν καθόλου ευοίωνο. Παρέλαβε θεωρητικά μία «έτοιμη» ομάδα και αποφάσισε να μην κάνει ούτε μία μεταγραφή. Πήρε μόνο τον Φεντερίκο Κιέζα με πενιχρά, για τα ποσά που δαπανώνται στις μέρες μας, χρήματα. Με την επιλογή η ομάδα να μην ξοδέψει χρήματα για μεταγραφές, είναι σαν να είπε στους παίκτες «σας πιστεύω, δεν φταίτε εσείς που δεν πήρατε το πρωτάθλημα, εσείς είστε οι πρωταγωνιστές, δεν χρειάζεστε άλλους για να τα καταφέρετε» και ίσως και να το είπε... Ο Κλοπ, μερικές φορές ήταν σαν να επισκίαζε με την ισχυρή του προσωπικότητα τους παίκτες της ομάδας και να μην τους άφηνε να είναι οι απόλυτοι πρωταγωνιστές.

Όταν ξεκίνησε η φετινή χρονιά, ένα πέπλο εσωστρέφειας και απογοήτευσης είχε απλωθεί πάνω από το «Άνφιλντ», κυρίως γιατί ο καινούριος προπονητής δεν είχε έρθει με μεγάλες περγαμηνές και εμπειρίες, αλλά και για το γεγονός που προαναφέραμε με τις μεταγραφές. Κανένας δεν περίμενε η Λίβερπουλ να πάρει το πρωτάθλημα, ούτε καν να το διεκδικήσει βασικά.

Κι όμως, όχι μόνο το κατέκτησε εμφατικά, αλλά παράλληλα τερμάτισε πρώτη στον ενιαίο όμιλο του Champions League και έφτασε μέχρι τον τελικό του Carabao Cup. Στο FA Cup δεν είχε ανάλογη πορεία, μιας και αποκλείστηκε από την τελευταία ομάδα της Championship, Πλίμουθ.

Η Λίβερπουλ είναι ένας οργανισμός που έχει μάθει να βιώνει και να επιβιώνει από τα πολύ έντονα συναισθήματα, είτε θετικά είτε αρνητικά. Έχασε το Champions League το 2018, επέστρεψε και το κατέκτησε το 2019. Έχασε το πρωτάθλημα το 2019 με 97 βαθμούς, επέστρεψε και το κατέκτησε το 2020 με 99. Δεν πήρε το πρωτάθλημα το 2022, τερματίζοντας με 92 βαθμούς στην δεύτερη θέση, το έχασε και πέρυσι κάνοντας ένα πολύ κακό «φίνις» στην σεζόν, αλλά φέτος ήταν η σειρά της, φέτος ήταν η χρονιά της και το απέδειξε με επιβλητικό τρόπο. 

Ήρθε και για την Λίβερπουλ η ώρα να πάρει έναν τίτλο χωρίς να έχει ουσιαστικά αντίπαλο. Έναν τίτλο που ίσως να χάρηκαν λίγο παραπάνω οι παίκτες που ήταν στο ρόστερ και το 2019/20, μιας και τότε, λόγω κόβιντ, ο τίτλος δεν πανηγυρίστηκε σε γεμάτο «Άνφιλντ» και δεν έγινε η καθιερωμένη παρέλαση, που φέτος αναμένεται να έχει περισσότερους από 2 εκατομμύρια ανθρώπους.

Το «You'll Never Walk Alone» ήχησε στο εμβληματικό γήπεδο των «κόκκινων» μετά την λήξη της αναμέτρησης με την Τότεναμ, με παίκτες και οπαδούς να γίνονται «ένα», σε μια συγκινητική στιγμή. 

Εξάλλου, ο, ίσως, πιο συγκινητικός ύμνος στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, έχει έναν στίχο που ταιριάζει «γάντι» στην Λίβερπουλ και σε όσα εκείνη πρεσβεύει.

«At the end of a storm, there's a golden sky», δηλαδή στο τέλος της καταιγίδας, υπάρχει ένας χρυσός ουρανός.

Και στην κόκκινη μεριά του Μέρσεϊσαϊντ, ο ουρανός αξίζει να είναι ολόχρυσος!