Όταν ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον άρχισε να γράφει ιστορία στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Την Πέμπτη (06/11) συμπληρώθηκαν 39 χρόνια από τότε που ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον έγινε προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Σκωτσέζος, που στη συνέχεια έγινε ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην ιστορία του συλλόγου, πέρασε 26 χρόνια στο «Όλντ Τράφορντ» πριν ανακοινώσει την αποχώρησή του το 2013.

Ο Φέργκιουσον προσλήφθηκε στα μέσα της σεζόν 1986/87, στις 6 Νοεμβρίου, για να αντικαταστήσει τον Ρον Άτκινσον. Στην πρώτη του σεζόν, το έργο του Φέργκιουσον ήταν να σταθεροποιήσει την ομάδα μετά από ένα καταστροφικό ξεκίνημα στη χρονιά.

Οι «κόκκινοι διάβολοι» τερμάτισε στην 11η θέση τότε, First Division και αποκλείστηκε από το FA Cup στον τέταρτο γύρο, ενώ έμεινε εκτός στον τρίτο γύρο του League Cup υπό τις οδηγίες του Άτκινσον. O Φέργκιουσον στην πρώτη του χρονιά μέσω τεσσάρων πραγμάτων κατάφερε να βάλει τις βάσεις για το μέλλον, ποια όμως ήταν αυτά; 

Βελτίωσε τα αποτελέσματα του συλλόγου

Η Γιουνάιτεντ βρισκόταν κοντά στη ζώνη υποβιβασμού όταν ο Φέργκιουσον ανέλαβε τα ηνία της ομάδας, καταλαμβάνοντας την 20ή θέση στην First Division, όπου τότε είχε 22 ομάδες. Μια σημαντική βελτίωση στα αποτελέσματα οδήγησε τη Γιουνάιτεντ να τερματίσει στην 11η θέση του πρωταθλήματος. Αυτά ήταν τα πρώτα σημάδια ότι ο Φέργκιουσον αξιοποιούσε περισσότερο τους παίκτες σε σχέση με τον Άτκινσον στην αρχή της σεζόν.

Συγκεκριμένα, ο Σκωτσέζος κατάφερε να οδηγήσει το σύνολο του σε μια νίκη μέσα στο «Άνφιλντ» με 1-0 επί της Λίβερπουλ, ενώ εντός έδρας επικράτησε των Νιουκάστλ και Άρσεναλ με 4-1 και 2-0 αντίστοιχα, τέλος οι «κόκκινοι διάβολοι» νίκησαν την Λίβερπουλ και στο Μάντσεστερ, κάνοντας το... νταμπλ εκείνη την σεζόν.

Άλλαξε την κουλτούρα 

Όταν ο Φέργκιουσον έφτασε στη Γιουνάιτεντ, υπήρχε μια κουλτούρα κατανάλωσης αλκοόλ στην ομάδα, αλλά αυτό ήταν κάτι που ο Σκωτσέζος καταπολέμησε δημιουργώντας ένα πιο επαγγελματικό περιβάλλον.

Η φυσική κατάσταση των παικτών βελτιώθηκε ως αποτέλεσμα της επιβολής της εξουσίας του Φέργκιουσον στα αποδυτήρια. Τελικά, ο ίδιος ηγήθηκε στη δημιουργία ενός εξαιρετικά ανταγωνιστικού περιβάλλοντος που έφερε πολλές επιτυχίες στον σύλλογο. Απαλλάσσοντας τη Γιουνάιτεντ από την κουλτούρα κατανάλωσης αλκοόλ, ο Φέργκιουσον ανέβασε τα στάνταρ μέσω της πειθαρχίας του.  Τα όσα κατέκτησε μετά γνωστά, 13 πρωταθλήματα, πέντε κύπελλα, τέσσερα League Cup και δύο Champions League. 

Δεν έκανε μεταγραφές

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν έκανε καμία μεταγραφή μετά την άφιξη του Φέργκιουσον. Ως προπονητής, πήρε τη συνειδητή απόφαση να αξιολογήσει το ρόστερ κατά τη διάρκεια της πρώτης του χρονιάς από τον Νοέμβριο που ανέλαβε μέχρι και το καλοκαίρι.  Ο Φέργκιουσον έκανε την πρώτη του μεταγραφή πριν από τη σεζόν 1987/88, όταν ο Βιβ Άντερσον εντάχθηκε από την Άρσεναλ  σε μια μετακίνηση που άγγιξε τα 300.000 ευρώ.

Στην καριέρα του στην Αγγλία, ο Σκωτσέζος πραγματοποίησε μόλις 150 μεταγραφές, με 100 από αυτές να περιλαμβάνουν ποσό μετακίνησης, ενώ 50 από αυτές ήταν ελεύθερες, με τον άλλοτε τεχνικό της Αμπερντίν να δίνει βάση σε κάτι που θα αναφέρουμε παρακάτω.

Έδωσε βάση στην ακαδημία της Γιουνάιτεντ 

Ο Φέργκιουσον γνώριζε ότι θα χρειαζόταν ένα ισχυρό δίκτυο υποστήριξης όταν μετακόμιζε από την Άμπερντιν στη Γιουνάιτεντ, γι’ αυτό έφερε μαζί του τον βοηθό προπονητή, Άρτσι Νοξ, στο Μάντσεστερ.

Τόνισε επίσης την ανάγκη ανάπτυξης της ακαδημίας, ώστε να εξασφαλιστεί η παραγωγή περισσότερων παικτών για την πρώτη ομάδα. Αυτό θύμιζε τον τρόπο με τον οποίο ο Σερ Ματ Μπάσμπι και ο Τζίμι Μέρφι θεωρούσαν την ανάπτυξη νέων ταλέντων ως τη «ζωτική δύναμη» του ποδοσφαιρικού συλλόγου.

Η Γιουνάιτεντ θα διεύρυνε το δίκτυο σκάουτινγκ της ώστε να καλύπτει όλη τη περιοχή του Μάντσεστερ, εξασφαλίζοντας τα πιο λαμπρά τοπικά ταλέντα. Υπό τις οδηγίες του Φέργκιουσον δημιουργήθηκε η γενιά του '92, όπου απαρτιζόταν από τους Φιλ και Γκάρι Νέβιλ, Ντέιβιντ Μπέκαμ, Ράιαν Γκιγκς, Πολ Σκόουλς και άλλους, όπου κατέκτησε το τρεμπλ το 1999, επικρατώντας με δραματικό τρόπο επί της Μπάγερν στον τελικό του Champions League, με τους Σόλσκιερ και Σέριγχαμ να σκοράρουν στις καθυστερήσεις απέναντι στους Βαυαρούς και να χαρίζουν το τρόπαιο στους «κόκκινους διαβόλους».