Το πρώτο «πρέπει» των μακρινών σουτ

Ο Βασίλης Σπανούλης βαρέθηκε να ακούσει για την κατάρα των νοκ άουτ, για τα 16 χρόνια ξηρασίας αν και την ίδια ώρα, όπως τόνισε, καταλαβαίνει ότι αυτά που περιγράφουν στις ερωτήσεις τους οι δημοσιογράφοι δεν είναι εικασίες, ή ανυπόστατες φοβίες, μα facts.

Η Ελλάδα λοιπόν, έχει ραντεβού με μία μάχη την οποία περίμενε από τον περασμένο Αύγουστο, τότε που ηττήθηκε από τη Γερμανία στον προημιτελικό των Ολυμπιακών Αγώνων. Μία μάχη που την προετοίμαζε πνευματικά (κι όχι φυσικά αγωνιστικά χωρίς να γνωρίζει τον αντίπαλο της) από την πρώτη ημέρα της φετινής προετοιμασίας της. Ο στόχος της πρόκρισης στην 8άδα επετεύχθη. Το επόμενο είναι το βήμα του θριάμβου.

Πανέτοιμη και αποφασισμένη να της το στερήσει είναι η Λιθουανία και το μεγάλο ερώτημα είναι: Τι εστί Λιθουανία;

Ποια είναι αυτή η ομάδα που, έχοντας στερηθεί τις υπηρεσίες του βασικού γκαρντ της από νωρίς στο τουρνουά, του Ρόκας Γιοκουμπάιτις, αποτελεί ένα τόσο υψηλό εμπόδιο για τα όνειρα των Ελλήνων;

DEPTH CHART

P.G.: Βελίτσκα, Νορμάντας
S.G.: Ρατζεβίτσιους, Σαργκιούνας
S.F.: Γκιεντράιτις, Σιρβίντις
P.F.: Τουμπέλις, Σεντεκέρσκις
C: Βαλανσιούνας, Μπλάζεβιτς, Μπιρούτις

STATS

Είναι μία ομάδα που διαθέτει την 6η καλύτερη επίθεση στο Ευρωμπάσκετ πετυχαίνοντας 86.5 π.μ.ο., αλλά μόλις 0.5 περισσότερους πόντους από την Ελλάδα (86π.μ.ο.)

Έχει το 5ο καλύτερο ποσοστό στα σουτ εντός παιδιάς με 48.4%, ωστόσο η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη θέση με 51.6%
Σουτάρει πολύ άσχημα έξω από τη γραμμή των τριών πόντων, απ'όπου έχει 27% (!!!) που την κατατάσσει ως τρίτη χειρότερη ομάδα και από τις 24 που έλαβαν ή συνεχίζουν να λαμβάνουν μέρος στο Ευρωμπάσκετ.

71.2% είναι το ποσοστό που εκτελούν στις βολές (17η θέση), αλλά η Ελλάδα είναι ακόμα χειρότερη (68.% και 20η θέση)

Είναι η καλύτερη ομάδα στο τουρνουά στα ριμπάουντ έχοντας 42.2 σύνολο εκ των οποίων τα 13.8 είναι επιθετικά.

Είναι 4η στις ασίστ με 21.8 ανά παιχνίδι, ενώ η Ελλάδα 11η με 20μ.ο.
Κάνει 14.3 λάθη που τη φέρνει στην 6η θέση των ομάδων με τα περισσότερα από αυτά.

PROS

Τι θα βρει λοιπόν απέναντι της η Ελλάδα στο τελευταίο βήμα πριν την τετράδα και το μικρό θαύμα της;

Θα συναντήσει μία ομάδα που:

Έχει συνοχή, περηφάνεια και σπουδαίο κίνητρο για διάκριση. Η φανέλα είναι ιερή για όλους τους παίκτες που τη φορούν. Και σε αυτό δεν μπορεί να κάνει καμία ομάδα scouting.

Είναι πάρα πολύ κινητική στο set παιχνίδι και διαθέτει πόιντ γκαρντ που δεν είναι σπουδαίοι old fashioned πλει μέικερ, αλλά βγάζουν πολύ μεγάλη ενέργεια, πιέζουν τη μπάλα και στην επίθεση δεν έχουν φρένο. Κινούνται διαρκώς και είναι καλοί πασέρ

Με τον Βάλανσιούνας εκτός, όταν δεν υπάρχει ξεκάθαρο επιθετικό σημείο αναφοράς στην επίθεση, μπορούν και οι 5 να εκφράσουν απειλή με τον δικό του τρόπο ο καθένας.

Πιέζει πάρα πολύ τη μπάλα όχι υποχρεωτικά για να οδηγήσει σε λάθος, αλλά για να βγάλει τον αντίπαλό της από τη ρουτίνα της οργάνωσης των επιθέσεών της.

Με τον Τουμπέλις στο “5” μπορεί να απειλήσει από μακριά έστω κι αν μέχρι τώρα δεν ευστοχεί τόσο συχνά.
Όταν έχει τον Βαλανσιούνας στο παρκέ, τα πάντα ουσιαστικά αρχίζουν από αυτόν και πολλές φορές αρχίζουν κιόλας από εκεί. Ο JV είναι ο πρώτος σκόρερ των Λιθουανών έχοντας 14.3 πόντους στο τουρνουά, αλλά με αντιπάλους πιο κινητικούς όπως ο Μάρκανεν και ο Πορζίνγκις έχει παίξει πολύ λιγότερο από τον χρόνο που έχει στα υπόλοιπα ματς.

Επιτρέπει 78.7 πόντους στον αντίπαλο που για το τέμπο του modern basketball δεν είναι καθόλου άσχημη επίδοση
Είναι εξαιρετικά μπασκετική, διαθέτει παίκτες με αντίληψη, που μπορούν έστω κι αν υστερούν κάποιες φορές σε μέγεθος ή αθλητικότητα να εκμεταλλευτούν κάθε λάθος του αντιπάλου.

Έχει μεγάλη ισχύ στα επιθετικά ριμπάουντ όπου μαζεύει το 37.9% των διεκδικούμενων κι αυτό είναι πραγματικά μεγάλο νούμερο
Παρότι τα στατιστικά δεν τη δικαιώνουν, οι παίκτες της εκτελούν με μεγάλη αυτοπεποίθηση, έστω κι αν αστοχούν.

CONS

Τόσο ο Βελίτσκα όσο και ο Νορμάντας που καλούνται να καλύψουν το κενό του Γιουκουμπάιτις είναι μεν πόιντ γκαρντ, αλλά με λιγοστές παραστάσεις, όχι σπουδαία εμπειρία και αρκετά ευάλωτοι στην πίεση που θα τους ασκήσει ο αντίπαλος
Κάποιες φορές οι επιθέσεις τους έχουν ένα αναχρονιστικό στοιχείο, δεν είναι σούπερ σύνθετες, αλλά όπως ισχύει παντού έτσι και στην περίπτωση τους less is more.

Συχνά δεν είναι ξεκάθαρο το αμυντικό πλάνο και διαπιστώνεται έλλειψη επικοινωνίας την οποία όμως οι παίκτες καλύπτουν με την πολλή συγκέντρωση και εξαιρετική διάθεση τους.

Ο Γιόνας Βαλανσιούνας! Μπορεί να γίνει ο στόχος όλων των επιθέσεων και ταυτόχρονα να επιτρέψει στον αντίπαλο να ανοίξει το γήπεδο στο transition πριν αυτός προλάβει να επιστρέψει. Ακόμα και μετά από εύστοχο σουτ, δεδομένου ότι ο JV διεκδικεί σχεδόν όλα τα επιθετικά ριμπάουντ.

Χωρίς τον Βαλανσιούνας στο παρκέ, δεν έχει μέγεθος να σταματήσει το inside παιχνίδι του Γιάννη.

Η απειρία!

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ Η ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ…

Το μεγάλο ερώτημα είναι ο Γιόνας Βαλανσιούνας και ποια θα είναι η απόφαση του Ρίμας Κουρτινάιτις. Θα επιλέξει να εκμεταλλευτεί τα σπουδαία χαρακτηριστικά του, ή θα φοβηθεί τις αμυντικές αδυναμίες του, όπως συνέβη με τη Φινλανδία του Μάρκανεν και τη Γεωργία του Πορζίνγκις;

Όλες οι απόψεις συγκλίνουν στο γεγονός ότι η Λιθουανία δεν έχει περιθώρια να κρατήσει τον Βαλανσιούνας στον πάγκο. Είναι η ευχή και η κατάρα του Ρίμας Κουρτινάιτις απέναντι σε ομάδες όπως η Ελλάδα, με σούπερ κινητικούς και αθλητικούς παίκτες στο “5”. Και ο Γιάννης είναι ο καλύτερος απ’όλους αυτούς που έχει αντιμετωπίσει μέχρι τώρα.

Την ίδια στιγμή όμως, που ο JV συγκεντρώνει πολύ χτυπητές αδυναμίες σε συγκεκριμένες καταστάσεις στην άμυνα, είναι ο μοναδικός παίκτης σε ολόκληρο το Ευρωμπάσκετ που μπορεί να στήσει οχυρό μπροστά από το καλάθι της Λιθουανίας και απέναντι στον Γιάννη. Έχει μέγεθος, τερατώδη δύναμη, ογκώδη χέρια και τρομακτικό κορμί. Μπορεί ο Γιάννης να είναι πολύ πιο ολοκληρωμένος από τον Μάρκανεν και τον Πορζίνγκις, αλλά ο Κουρτινάιτις ξέρει ότι σε αντίθεση με αυτούς, ο Γιάννης απειλεί πολύ περισσότερο με το inside παιχνίδι του και όχι με το μακρινό σουτ.

Άρα, είναι σχεδόν δεδομένο ότι η Λιθουανία θα επιλέξει να ζήσει και να πεθάνει με τον Βαλανσιούνας στο παρκέ.

Σε όλα τα πιθανά σενάρια αντιμετώπισης της Ελλάδας, ο Ρίμας Κουρτινάιτις βρίσκει ένα κοινό παρονομαστή: Το σουτ! Ό,τι κι αν γίνει, όποιο σενάριο κι αν επιλέξει για να σταματήσει τον Γιάννη, η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία κατάσταση που δεν είναι καθόλου άγνωστη για τη ίδια: Ο αντίπαλος θα την προκαλέσει να σουτάρει από μακριά. Κι αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι λίγο πιο δύσκολα για τους παίκτες του Βασίλη Σπανούλη, διότι η Λιθουανία, προκειμένου να εμποδίσει το low post παιχνίδι του Γιάννη δε χρειάζεται τρίτο παίκτη. Ένας συν τον Βαλανσιούνας είναι αρκετοί.

Ο Κουρτινάιτις μπορεί να μην παρουσιάζει κάτι high end στην επίθεση της ομάδας του, αλλά πολλές φορές σκέφετεται out of the box, λαμβάνοντας αποφάσεις που θα ξένιζαν σε πολλούς συναδλφους του. Οπως για παράδειγμα η επιλογή του να αναθέσει το μαρκάρισμα του γκαρντ της Γεωργίας, του Ζάγκαρς στον Τουμπέλις (4-5άρι), ώστε μετά το πικ εν ρολ, αυτός να καταλήγει στον Πορζίνγκις και ο Μπλάζεβιτς (σέντερ της Λιθυοανίας) που τον μάρκαρε αρχικά στον Ζάγκαρς μετά την αλλαγή. Ο Μπάνκι έκανε προσαρμογή δίνοντας το πικ εν ρολ στον “3” και όχι στον άσο του, αλλά μια ζημιά είχε γίνει ήδη.

Έχοντας λοιπόν έναν κόουτς που σκέφτεται (και μπράβο του) αντισυμβατικά, ένα πολύ πιθανό σχήμα είναι:

Να μαρκάρει ο Τουμπέλις, ο Μπλάζεβιτς ή ο Γκιεντράιτις (που βγάζει εκπληκτική ενέργεια στην άμυνα) τον Γιάννη και ο Βαλανσιούνας να ξεκινήσει πάνω στον Μητογλου. Το σταφ των Λιθουανών γνωρίζει ότι ο Μίτο έχει πέσει σε μία μαύρη τρύπα στα τελευταία δυο παιχνίδια και είναι εξαιρετικά πιθανό να επενδύσει πάνω σε αυτό. Με στόχο: Η Λιθουανία, που έχει το προσωπικό να το κάνει σε set παιχνίδι, να βγάλει το λάδι στον Γιάννη μέχρι να πάρει τη μπάλα, αλλά όταν πλησιάσει στο low post, να υπάρχει από πίσω και να περιμένει σε ρόλο λίμπερο ουσιαστικά ο πύργος Βαλανσιούνας για να απορροφήσει την ορμή του Γιάννη, όχι σε περίπτωση, αλλά όταν περάσει τον προσωπικό αντίπαλό του. Γιατί θα τον περάσει. Ρισκάροντας ανά πάσα στιγμή ένα τρίποντο από τον Ντίνο Μήτογλου, ή τον εκάστοτε παίκτη που θα παίζει στο “4”.

Άλλη πιθανή επιλογή είναι να αναθέσει ο κόουτς στον Βαλανσιούνας το μαρκάρισμα του Γιάννη ώστε οι άμυνες να είναι πιο καθαρές, χωρίς πολλές βοήθειες και περιστροφές. Έτσι, αν ο Γιάννης παίξει στο low post θα έχει έναν τεράστιο όγκο από πίσω του με τους υπόλοιπους “4” να κάνουν pack the paint, ώστε να δυσκολέψουν τον Γιάννη να βάλει τη μπάλα στο παρκέ από το low post και να ξοδεύει ακόμα περισσότερο ενέργεια έχοντας να αντιμετωπίσει και τον Βαλανσιούνας.

Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και τώρα που η Ελλάδα είναι από τις καλύτερες ομάδες στα σουτ τριών πόντων στο τουρνουά, η Λιθουανία θα ρισκάρει. Δεν έχει πολλές επιλογές.

Τρίτη, αλλά λιγότερο πιθανή συνθήκη είναι να δοκιμάσει η Λιθουανία άμυνες ζώνης με τον JV στο κέντρο. Η και όχι!

Επειδή όμως, Ελλάδα δεν είναι μόνο ο Γιάννης, ταυτόχρονα με το μαρκάρισμα του Γιάννη, οι αντίπαλοι θα επιχειρήσουν να πιέσουν πάρα πολύ τους γκαρντ του Βασίλη Σπανούλη για να καθυστερήσουν την οργάνωση των επιθέσεων και να δυσκολέψουν τις πάσες στο low post.

ΤΙ (ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ) ΚΑΝΕΙ Η ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Θα επιχειρήσει να εξαντλήσει την ενέργεια των περιφερειακών παικτών, έχοντας διαρκή κίνηση, πολλαπλά σκριν στην μπάλα για να δοκιμάσει τις αντοχές του Σλούκα αρχικά κι εν συνεχεία του Ντόρσει…
Θα πάει στο 1vs1 του εξαιρετικού αριστερόχειρα Σιρβίντις με αντίπαλο μάλλον τον Παπανικολάου, ενώ ταυτόχρονα θα του δώσει και αρκετά πικ εν ρολ. Ο Παπ έχει κάνει εξαιρετική δουλειά μέχρι τώρα, αλλά με παίκτες που σε κατάσταση 1vs1 είναι πιο αθλητικοί και πιο γρήγοροι στα πόδια, δυσκολεύεται.
Θα φορτώσει επίσης παιχνίδι στον Βαλανσιούνας ανεξαρτήτως ποιος τον μαρκάρει. Είναι σαφές ότι εκτός του Γιάννη (κι αυτός με ερωτηματικό) δεν μπορεί να τον σταματήσει κανείς άλλος, όταν παίρνει τη μπάλα βαθιά στη ρακέτα. Κι αν τον μαρκάρει ο Γιάννης θα είναι ευκαιρία να τον φορτώσει με φάουλ.
Θα διεκδικήσει όλα τα επιθετικά ριμπάουντ
Θα δώσει πολλές μπάλες στον Βελίτσκα ώστε με την ενέργεια του και το γεγονός ότι σουτάρει καλά μετά από ντρίμπλα να τραβήξει την άμυνα του Γιάννη μακριά από το καλάθι. Κι αν τελικά δεν εκτελέσει να προκαλέσει ανισορροπίες στην αδύνατη πλευρά που θα οδηγήσουν την Ελλάδα σε διαδοχικές περιστροφές.

ΤΙ (ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ) ΚΑΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Βαλανσιούνας παρόντος όχι πολλά πράγματα είναι η αλήθεια. Να του στερήσει το low post παιχνίδι από τα πρώτα δευτερόλεπτα της επίθεσης, να τον αναγκάσει να κινηθεί, να δώσει πικ εν ρολ ώστε να πάρει τη μπάλα εν κινήσει, όπου δεν είναι και σούπερ αποτελεσματικός.

Πριν ο Βαλανσιούνας πάρει θέσει, αθλητικά και σκληρά, όχι με φάουλ, να προσπαθήσει ο αντίπαλος του να τον πιέσει μακρά από το low post, ώστε να πάρει τη μπάλα ένα ή δύο μέτρα μακριά από τη ρακέτα. Σε αυτή την περίπτωση ο Βαλανσιούνας μπορεί να επιλέξει ένα turn around jumper, εκτός ισορροπίας φυσικά, που ακόμα κι αν ευστοχήσει θα είναι κέρδος για την άμυνα.

Να χρησιμοποιηθεί αρκετή ώρα ο Καλαϊτζάκης που μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο, αφού έχει την ικανότητα να πιέζει με θαυμάσιο τρόπο τη μπάλα και να αναδείξει όλες τις αδυναμίες του Βελίτσκα και του Νορμάντας στον έλεγχο της μπάλας.

Να χτυπήσει με όποιο τρόπο μπορεί (κι αν φυσικά το επιτρέπει το αμυντικό πλάνο της Λιθουανίας) τον Βαλανσιούνας στο πικ εν ρολ. Όταν τραβηχτεί μακριά από το καλάθι, δεν μπορεί να ακολουθήσει κανένα γκαρντ.

Όταν ο Βαλανσιούνας δεν βρίσκεται στο παρκέ να στοχεύει στον Γιάννη και να έχει υπομονή διότι η άμυνα των Λιθουανών, μετά τα 15-16 δευτερόλεπτα κι όταν η μπάλα κινείται, χάνει τις θέσεις της τόσο σε ομαδικό όσο και σε ατομικό επίπεδο.

Να δοκιμάσει το close out του κατά τα λοιπά εξαιρετικού Σεντεκέρσκις. Έχει μεγάλη αδυναμία σε αυτό, ειδικά όταν ο αντίπαλος μπορεί να βάλει τη μπάλα στο παρκέ στο επιθετικό close out.

Και βέβαια, πάνω απ’όλα: Να τρέξει! Να Τρέξει! ΝΑ ΤΡΕΞΕΙ!

Για να βρει εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό. Αν η Ελλάδα καταφέρει να πάρει πόντους στο ανοιχτό γήπεδο όσο ο Βαλανσιούνας είναι στο παρκέ και με δεδομένο ότι απόντος αυτού τα πράγματα θα είναι πολύ πιο βατά, θα αυξήσει τις πιθανότητες της για τη νίκη. Αν δε, σουτάρει και με ποσοστό μεγαλύτερο του 37% έξω από τη γραμμή των τριών πόντων, τότε ίσως και να αποκτήσει τον πρώτο λόγο.