Ξυπόλητη στ' αγκάθια

Το μπάσκετ είναι απλό και δίκαιο άθλημα. Όταν έχεις καλύτερη ομάδα, παρουσιάζεσαι έτοιμος πνευματικά και ξέρεις τι θες πάνω στο παρκέ, τότε πολύ δύσκολα θα χάσεις τη νίκη από το χέρια σου. Πιο ξεκάθαρη απόδειξη από τον ημιτελικό της Ελλάδας με την Τουρκία δεν μπορούσε να υπάρξει πάνω σε αυτό.

Ο ημιτελικός απέναντι στην ομάδα του Εργκίν Αταμάν ήταν το πιο μεγάλο παιχνίδι των τελευταίων 15 ετών για την γαλανόλευκη. Για πρώτη φορά μετά το 2009 επέστρεψε στην τετράδα του Eurobasket, διεκδικώντας αυτό που έλειπε όλα αυτά τα χρόνια από την συλλογή της, ένα μετάλλιο. 

Η πρώτη απόπειρα εξασφάλισης μεταλλίου από το βράδυ της Παρασκευής πήγε στράφι. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς, δεν έγινε ποτέ προσπάθεια. Η Εθνική ήταν απροετοίμαστη σε όλα τα επίπεδα. Νωθρή, νωχελική με κακές αποφάσεις στην επίθεση. Άφησε από νωρίς την Τουρκία να μπει στην comfort zone της και με την ταχύτητα που παίζουν οι παίκτες του Αταμάν, όσο μικρό ροτέισιον κι αν παρουσιάσει στο παρκέ ο Τούρκος, που για την Εθνική ήταν πολύ δύσκολο να ακολουθήσει.

Η Εθνική παρουσιάστηκε απροετοίμαστη και μεγάλη ευθύνη γι αυτό φέρει ο Βασίλης Σπανούλης. Όπως έχουμε καταγράψει πως ο Kill Bill έχει βάλει τη σφραγίδα του που η Εθνική έχει φτάσει έως εδώ, έτσι και τώρα, ο Σπανούλης πήρε βαθμό κάτω από την βάση στην προετοιμασία αγώνα και την πνευματική ετοιμότητα της ομάδας. Ο Αταμάν έδεσε... κόμπο την Εθνική πάνω στο παρκέ, με τον Οσμανί να γίνεται ο εφιάλτης της «γαλανόλευκης» και στις δύο πλευρές του παρκέ.

Την ώρα που ο Αταμάν πήγε σε ροτέισιον 7 παικτών, ο Σπανούλης μέχρι το τέλος του ημιχρόνου είχε χρησιμοποιήσει 11 από τους 12, με την ελπίδα πως κάποιος θα του δώσει το κάτι παραπάνω. Μόνο που αυτό δεν συνέβη.

Με εξαίρεση τον Σλούκα και τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, που είχε εκλάμψεις από την ποιότητα στο παιχνίδι του, ουδείς άλλος κατάφερε να παρουσιάσει κάτι στο παρκέ της Xiaomi Arena. Σαν να ήταν άπαντες απροετοίμαστοι γι αυτό που θα ερχόταν. Δέχτηκε πρώτη το... χτύπημα και ήταν σαν να σάστισε πλήρως, δεν είχε αντίδραση στην ένταση και την πίεση της Τουρκίας.

Όπως με την Λιθουανία η αντίδραση ήταν εξαιρετική μετά το πρώτο δίλεπτο, που η Lietuva είχε πάρει τα ηνία, έτσι τώρα, η Εθνική ήταν «ζαλισμένη» και σε κανένα σημείο δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στην απαίτηση και το «πρέπει» του αγώνα.

Αυτό όμως δεν σημαίνει πως το Eurobasket τελείωσε. Όχι βέβαια. Υπάρχει ένα ακόμα μεγάλο παιχνίδι την Κυριακή, στις 17:00. Απέναντι στην Φινλανδία, με φόντο το χάλκινο μετάλλιο. Μια ομάδα που τρέχει πολύ, σουτάρει πολύ, έχει size, αλλά και... δίψα γιατί για πρώτη φορά θα διεκδικήσει μετάλλιο στο τουρνουά.

Αυτά ανεβάζουν τον βαθμό δυσκολίας του αγώνα της Κυριακής και καταδεικνύουν πως η Εθνική ΠΡΕΠΕΙ να εμφανιστεί στο γήπεδο, να θέσει από το ξεκίνημα τους δικούς της κανόνες και να έχει υπομονή και καθαρό μυαλό. Όλα εκείνα τα στοιχεία που της έλειπαν δηλαδή στο παιχνίδι με αντίπαλο την Τουρκία το προηγούμενο βράδυ.