«Υπάρχουν μέρη που θα θυμάμαι όλη μου την ζωή» - Το υπέροχο βίντεο της Λίβερπουλ για τον τελικό της Πόλης

Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσοι τελικοί Champions League κι αν παιχτούν, εκείνα που έγραψε η μοίρα το βράδυ της 25ης Μαΐου του 2005 στην Κωνσταντινούπολη, είναι δύσκολο να ξανά γραφτούν. Σενάριο γραμμένο από ταινία, με πρωταγωνιστές τους παίκτες της Λίβερπουλ και της Μίλαν.
Στον σπουδαιότερο τελικό που έχουμε βιώσει μέχρι σήμερα, η απίθανη Μίλαν των Κακά, Σεφτσένκο, Μαλντίνι, Κρέσπο, Ρούι Κόστα, Πίρλο, Ζέεντορφ κι άλλων αστεριών, με τον Κάρλο Αντσελότι στον πάγκο έμοιαζε (και ήταν) το απόλυτο φαβορί απέναντι στην Λίβερπουλ.
Το πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης το επιβεβαίωσε αυτό, με τους «ροσονέρι» να προηγούνται με 3-0 και να κάνουν «πάρτι» στο χορτάρι του «Ατατούρκ». Όλα έμοιαζαν να έχουν κριθεί, όμως η Λίβερπουλ δεν είχε πει την τελευταία της λέξη. Με μπροστάρη τον αρχηγό, Στίβεν Τζέραρντ και συνοδοιπόρους τους Σμίτσερ και Τσάμπι Αλόνσο, το σύνολο του Ράφα Μπενίτεθ ισοφάρισε μέσα σε έξι(!) λεπτά, κάνοντας το σκορ 3-3 και δίνοντας άγρια ομορφιά στην αναμέτρηση.
Τα λεπτά κυλούσαν, το σκορ παρέμενε το ίδιο και το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση. Εκεί ο Ντούντεκ πραγματοποίησε μία από τις ανεξήγητες αποκρούσεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου, αρνούμενος σίγουρο γκολ στον Σεφτσένκο από την μικρή περιοχή. Οι παίκτες της Μίλαν τα είχαν «χαμένα». Έλειπε το καθαρό μυαλό και στην διαδικασία των πέναλτι αυτό επισφραγίστηκε.
Η Λίβερπουλ επικράτησε με 3-2 στην ψυχοφθόρο διαδικασία και κέρδισε για 5η φορά στην ένδοξη ιστορία της το τρόπαιο με τα «μεγάλα αυτιά», σε ένα βράδυ που θα μνημονεύεται για πάντα.
Οι «κόκκινοι» θέλοντας να ανασύρουν στην μνήμη τους όσα είχαν διαδραματιστεί εκείνο το βράδυ, ανέβασαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένα βίντεο με στιγμές από τον αγώνα και την λεζάντα: «Υπάρχουν μέρη που θα θυμάμαι όλη μου την ζωή».